چقدر با نشانه های افسردگی آشنا هستید؟ افسردگی اصطلاحی است که اغلب به راحتی برای توصیف احساس خود بعد از یک هفته بد کاری یا دوری از یک دوست به کار میبریم. اما اختلال افسردگی پیچیدهتر از این حرفهاست! نشانه های افسردگی ویژگیهای خاص و متفاوتی از یک غمگینی چند روزه که اکثر ما در زندگی تجربه میکنیم دارند. احساس غم و ناراحتی که در زمان فقدانها، چالشهای زندگی و… پشت سر میگذاریم، در واقع واکنش طبیعی بدن در برابر آنهاست. اما وقتی این احساسات طاقتفرسا شوند، نشانههای جسمی ایجاد کنند و برای مدت طولانی ادامه یابند، ممکن است ما را از زندگی طبیعی و فعال بازدارند. مخصوصا علائم افسردگی در جوانان میتواند خیلی متغیر باشد. تعیین این که آیا احساسات تاریک، دائمی و متزلزل ما در نتیجه افسردگی است یا نه، باید اولین قدم برای درمان و بهبودی باشد. در این زمان است که برای درمان به پزشک مراجعه میکنیم. پزشک پس از آزمایش، بررسی دقیق و تعیین نوع افسردگی، به سراغ انتخاب روش درمانی مناسب میرود. این روشها در صورت اجرای درست، باعث بهبود و کنترل علائم و مدیریت بیماری خواهد شد. اما در صورتی که افسردگی به حال خود رها شده و درمان نشود، ممکن است بدتر شده و تا سالها ادامه پیدا کند. اگر میخواهید درباره افسردگی بیشتر بدانید، میتوانید به مقاله نشانه های افسردگی از وبسایت مشوِرَپ مراجعه کنید. متاسفانه نشانه های افسردگی تقریبا در نیمی از افراد مبتلا هرگز تشخیص داده نشده و در نتیجه درمان آن آغاز نمیشود. بنابراین شناخت نشانه های افسردگی بسیار کلیدی به نظر میرسد.
نشانههای عمومی افسردگی
افسردگی یک اختلال خلقی شایع اما جدی است. این بیماری علائمی ایجاد میکند که بر احساس، تفکر و کنترل فعالیتهای روزمره مانند خواب، غذا خوردن، کار، فعالیت جنسی و… اثر میگذارد. برای تشخیص گفته میشود که این نشانه های افسردگی باید به مدت حداقل دو هفته ادامه داشته باشد:
دیدگاه ناامیدانه
افسردگی اختلالی است که به طور کلی بر احساسات شما در زندگی اثر میگذارد. داشتن دیدگاه ناامیدانه یا درمانده به زندگی از شایعترین علائم آن است. احساسات دیگری مانند بیارزشی، نفرت از خود یا احساس گناه هم اغلب به همراه این دیدگاه ظاهر میشوند. یک فرد مبتلا به افسردگی که دچار نگاه ناامیدانه به دنیا شده دائما جملههایی مثل «همه چیز تقصیر من است» یا «چه فایدهای دارد» را با خود تکرار میکند.
بیعلاقه شدن
افسردگی میتواند احساس لذت در افراد را کاهش داده و علاقه آنها را نسبت به چیزهای دوستداشتنی زندگی تغییر دهد. از دست دادن علاقه یا کنارهگیری از فعالیتهایی که روزی عاشق آنها بودید -مثل ورزش، بیرون رفتن با دوستان، آشپزی و…- یکی دیگر از علائم گویای افسردگی است. افراد مبتلا به این بیماری در بیشتر موارد تغییراتی در رابطه جنسی خود هم تجربه میکنند که ممکن است شامل کاهش میل جنسی یا ناتوانی جنسی باشد. این مشکلات میتوانند به رابطه افراد آسیب زده و شرایط را از آنچه هست بدتر کنند. آیا شما هیچ وقت احساس بیمیلی نسبت به علائق خود را تجربه کردهاید؟
افزایش خستگی و اختلالات خواب
یکی از دلایلی که ممکن است باعث متوقف شدن فعالیتها و علایق افراد مبتلا به افسردگی شود، احساس خستگی دائمی است. این بیماری اغلب با کمبود انرژی و احساس خستگی زیاد همراه است. این نشانه یکی از ناتوان کنندهترین علائم افسردگی است که ممکن است باعث خواب زیاد هم شود. اگر میخواهید درباره خواب زیاد بیشتر بدانید، مقاله علت خواب زیاد را در وبسایت مشوِرَپ مطالعه کنید. از سوی دیگر، افسردگی در برخی از افراد باعث بیخوابی میشود. این عارضه نقش مهمی در تشدید افسردگی دارد، چون کمبود خواب به تدریج منجر به افزایش اضطراب در فرد خواهد شد.
افسردگی میتواند در افراد مختلف باعث بیخوابی و یا پرخوابی شود
اضطراب
محققان هنوز نتوانستهاند ارتباط دقیق بین افسردگی و اضطراب از نظر علمی اثبات کنند اما تحقیقات نشان دادهاند که این دو عارضه اغلب با هم رخ میدهند. نشانههای اضطراب میتواند شامل موارد زیر باشد:
عصبی بودن، بیقراری و احساس تنش
احساس خطر، وحشت و ترس
ضربان قلب سریع
تنفس سریع و پی در پی
لرزش یا انقباض عضلات
مشکل در تمرکز یا تفکر درباره همه چیز
میتوانید از طریق مطالعه مقاله حمله اضطرابی که در وبسایت مشوِرَپ موجود است، درباره این عارضه بیشتر بدانید.
تغییر در اشتها و وزن
تغییر در اشتها و وزن ممکن است یکی از نشانه های افسردگی باشد. وزن و اشتها در افراد مبتلا به افسردگی ممکن است نوسان داشته باشد. این تجربه در افراد مختلف متفاوت است. افزایش اشتها در افراد ممکن است به افزایش وزن شدید منجر شود در حالی که وزن افرادی که دچار کاهش اشتها شدهاند احتمالا به شدت کاهش مییابد. پزشک علت تغییرات وزن افراد را بررسی میکند و در صورتی که ناخواسته رخ داده باشند، آنها را در دسته علائم افسردگی قرار میدهد.
احساسات غیر قابل کنترل
افراد مبتلا به افسردگی میتوانند در مدت زمان کوتاهی احساسات ضد و نقیض و متفاوتی را تجربه کنند. ممکن است فرد بعد از چند دقیقه عصبانبت شدید، برای دقایق طولانی گریه کند. هیچ عامل خارجی باعث این تغییر احوال نشده بلکه این احساسات درونی فرد است که به سرعت تغییر میکند. افسردگی میتواند تغییرات خلقی بسیار شدیدی را به دنبال داشته باشد.
فکر کردن به مرگ
افسردگی میتواند در برخی موارد به خودکشی منجر شود. افرادی که با خودکشی میمیرند، معمولا در ابتدا علائمی از خود نشان میدهند. بیشتر آنها قبل از این که موفق شوند با دست خود به زندگیشان پایان دهند، در مورد آن با کسی صحبت میکنند یا تلاشهای ناموفقی انجام میدهند. این اتفاق اغلب یک باره روی نمیدهد، بنابراین نقش اطرافیان در شناسایی چنین موقعیتها و نشانههایی در فرد بسیار مهم است. هر نوع تغییر که نشانی از افسردگی داشته باشد، برای درمان نیاز به مداخله پزشکی دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره این موضوع میتوانید مقاله ۱۰ علامت مهم نیاز به روانپزشک را در وبسایت مشوِرَپ مطالعه کنید.
تنها شدن و دوری از جمع دوستان یکی از علائم افسردگی به ویژه در زنان است
دسته بندی نشانه های افسردگی
علائم افسردگی را میتوان به طور کلی در چهار دسته تغییرات رفتاری، احساسی، افکاری و جسمی طبقه بندی کرد. علائم مربوط به هر یک از این دستهها عبارتند از:
تغییرات خلقی و رفتاری. مثل بیرون نرفتن، انجام ندادن وظایف در محل کار و مدرسه، کنارهگیری از خانواده و دوستان، مصرف بیش از حد الکل، عدم تمرکز، بی علاقگی به انجام فعالیتهای لذتبخش معمول
تغییرات احساسی. مثل تحریک پذیری، ناامیدی، احساس گناهکار بودن، عدم اعتماد به نفس، نارضایتی، احساس بدبختی، غم عمیق، بلاتکلیف بودن
تغییر در افکار. تکرار همیشگی جملاتی مثل «من یک شکست خورده هستم»، «همه چیز تقصیر من است»، «هیچ اتفاق خوبی برای من رخ نمیدهد»، «من بی ارزشم»، «این زندگی ارزش ادامه دادن ندارد»، «زندگی دیگران بدون من بهتر خواهد بود» و… با خود
تغییرات جسمی. خستگی دائمی، احساس بیمار بودن و ناخوشی، سردرد و دردهای عضلانی، مشکلات گوارشی، مشکلات خواب، تغییر در اشتها، کاهش یا افزایش وزن قابل توجه
نشانه های افسردگی در زنان
افسردگی شامل اختلالات خلقی متفاوتی است که میتواند زنان را بیش از مردان درگیر کند. متخصصان میگویند که احتمال بروز افسردگی در زنان دو برابر مردان است. این مسئله احتمالا به برخی از عوامل بیولوژیکی، هورمونی و اجتماعی مختص زنان بستگی دارد. تغییرات شدید هورمونی که زنان در طول زندگی خود تجربه میکنند -مانند قاعدگی، زایمان و یائسگی- آنان را در معرض افسرده شدن قرار میدهد. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره افسردگی پس از زایمان میتوانید مقاله درمان افسردگی بعد از زایمان را در وبسایت مشوِرَپ مطالعه کنید. برخی از نشانه های افسردگی بین زنان و مردان مشترک است. اما علائمی هم وجود دارد که فقط در زنان روی میدهد یا احتمال بروز آنها در زنان بیشتر است. مهمترین این نشانهها عبارتند از :
مردان کمتر از زنان برای درمان افسردگی به پزشک مراجعه میکنند
نشانه های افسردگی در مردان
گفته میشود که زنان بیش از مردان به افسردگی دچار میشوند؛ اما آمارها نشان میدهند که تعداد مردانی که با خودکشی به زندگی خود پایان میدهند، چهار برابر زنان است. این مسئله ممکن است به این دلیل باشد که مردان کمتر از زنان به دنبال تشخیص و درمان افسردگی میروند. هنوز مشخص نیست که چرا زنان و مردان علائم متفاوتی از این بیماری را تجربه میکنند. اما به نظر میرسد که عواملی مثل ساختار شیمیایی مغز، هورمونها و تجربیات زندگی در این زمینه نقش دارند. برخی از مهمترین نشانه های افسردگی در مردان عبارتند از:
افزایش تحریکپذیری
احساس عصبانیت و خشم شدید
بیقراری
اختلال در تفکر و تمرکز
کم اشتهایی (در برخی موارد پر اشتهایی و پرخوری)
اضطراب بیش از حد
ناتوانی در تصمیمگیری
خستگی و کندی در رفتارهای فیزیکی و ذهنی
سوء مصرف مواد مخدر
از دست دادن هیجان و کمبود انرژی
کنارهگیری و انزوا
نارضایتی
ناتوانی یا بیعلاقه شدن به مسائل جنسی
پرخوابی یا کمخوابی
به نظر شما چرا مردان کمتر از زنان به دنبال درمان تخصصی افسردگی زیر نظر پزشک میروند؟
کلام آخر
افسردگی میلیونها نفر را در سرتاسر جهان تحت تاثیر قرار میدهد و درمانهای مختلفی برای آن، از تغییر سبک زندگی تا دارو درمانی در نظر گرفته شده است. تداوم نشانههای ذکر شده در این مقاله برای مدت زمانی بیش از دو هفته نیاز به بررسی تخصصی دارد. تشخیص این که فرد افسرده است یا نه بر عهده پزشک متخصص است و او میتواند روش درمانی مناسب را برای او انتخاب کند. بنابراین درخواست کمک حرفهای و تخصصی اولین قدم برای بازگشت به احساس و شرایط قبل از افسردگی است. چنانچه نمیدانید چهطور درمان را آغاز کنید یا میخواهید در مورد نشانههای این بیماری در خود با یک پزشک متخصص صحبت کنید، میتوانید از مشوِرَپ کمک بگیرید. مشاوران متخصص این سامانه در زمینه روانشناسی و روانپزشکی در تمام ساعات شبانهروز و هر روز هفته آماده پاسخگویی به سوالات شما هستند. پس نشانه های افسردگی را نادیده نگیرید و آنها را عادی و طبیعی تلقی نکنید. این بیماری در صورت درمان بهموقع به راحتی کنترل خواهد شد، اما در صورت بیتوجهی و تشدید علائم، ممکن است عواقب جبرانناپذیری داشته باشد. شما در صورت مشاهده چنین علائمی در خود یا اطرافیانتان چه تصمیمی میگیرید؟
پرسشهای متداول
مهم ترین نشانه های افسردگی و تفاوت آن در زنان و مردان
خود کم بینی، بیقراری، اختلال در تمرکز، اقدام به خودکشی و… از نشانههای افسردگی شدید هستند. برای مطالعه بیشتر در این زمینه به مقاله علائم افسردگی شدید در وبسایت مشوِرَپ مراجعه کنید.
عصبانیت و خشم، سوء مصرف مواد مخدر، نارضایتی، کمبود انرژی، انزوا، ناتوانی جنسی، افزایش تحریکپذیری و اقدام به خودکشی از شایعترین علائم افسردگی در میان مردان است.
احساس تنهایی شدید، گریه بیش از حد، بی علاقه شدن، بیخوابی، از دست دادن اعتماد به نفس، اختلالات قاعدگی، سردرد و بی میلی جنسی از مهمترین نشانه های افسردگی در زنان است.
پنیک اتک یا حمله هراس نوعی حمله شدید و ناگهانی است که با واکنشهای شدید بدنی همراه میشود. این نوع حملات میتوانند بسیار ترسناک باشند. افرادی که دچار حمله هراس میشوند، تصور میکنند که کنترل خود را از دست دادهاند، دچار حمله قلبی شده یا در حال مرگ هستند.
بسیاری از افراد در طول زندگی خود فقط یک یا دو حمله هراس را تجربه میکنند و این مسئله خود به خود و گاهی با پایان یافتن یک موقعیت استرسزا، برطرف میشود. اما افرادی که حملات هراس مکرر و غیر منتظره داشتهاند و مدت طولانی را در ترس مداوم از تکرار مجدد حمله سپری کردهاند، ممکن است به یک بیماری به نام اختلال هراس دچار باشند.
اگرچه حملات هراس یا پنیک اتک به خودی خود تهدید کننده زندگی نیستند، اما میتوانند ترسناک بوده و کیفیت زندگی فرد را به میزان قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهند. به همین منظور توصیه میشود که از روشهای درمانی برای کاهش یا حذف چنین حملاتی استفاده شود.
پنیک اتک یا حمله هراس چگونه است؟
حملههای هراس در طول تاریخ بسیار تکرار شده و با نامهای مختلف در منابع تاریخی ذکر شدهاند. در قرن نوزدهم میلادی، علائم هراس به عنوان روانرنجوری توصیف شده و سرانجام از کلمه هراس در علم روانپزشکی، برای چنین حملاتی استفاده شد.
حملات هراس یکی از مشکلات جدی و مهم در سراسر جهان هستند. حداقل ۲۰درصد آمریکاییها در مرحلهای از زندگی خود، دچار چنین حملاتی میشوند. از این بین، حدود ۷.۱ درصد از آنان، به اختلال هراس دچار میشوند. زنان دو برابر بیش از مردان در معرض چنین حملاتی قرار دارند. شایعترین سنی که در آن افراد حملات هراس را تجربه کنند، بین ۱۵ تا ۱۹ سالگی است. حملههای هراس به طور قابل توجهی با انواع دیگر اضطراب متفاوت بوده و غالبا غیر منتظره هستند.
حقایق مربوط به اختلال هراس در دوران کودکی، شامل این است که حدود ۷ درصد کودکان، از اختلال وحشت یا اختلال اضطراب عمومی رنج میبرند. برخلاف بزرگسالان که میزان این اختلال در زنان بیش از مردان است، در میان پسران و دختران نوجوان، اختلال هراس به صورت مساوی در هر دو گروه بروز میکند.
هنگامی که فردی یک بار دچار حمله هراس شود، ممکن است ترسهای غیر منطقی را به دنبال آن تجربه کند. مثلا فردی که در آسانسور یا فروشگاه شلوغ و… با حمله هراس رو به رو میشود، ممکن است تصور کند که قرار گیری مجدد در چنین فضایی، حمله دوباره را در پی دارد. در نتیجه این افراد به صورت بالقوه ناتوان خواهند شد و کیفیت زندگی آنها به شدت تحت تاثیر قرار خواهد گرفت. در واقع پانیک اتک میتواند به آگورافوبیا منجر شود. بنابراین دو نوع اختلال هراس وجود دارد: اختلال هراس با آگورافوبیا و بدون آگورافوبیا. مانند سایر مشکلات مرتبط با بهداشت روانی، اختلال هراس میتواند تاثیر جدی، دائمی یا موقت بر زندگی روزمره فرد بگذارد، مگر اینکه تحت درمان موثر قرار گیرد.
حملات هراس در کودکان ممکن است باعث کاهش نمرات، اجتناب از رفتن به مدرسه و دوری از والدین، احتمال سوء مصرف مواد مخدر، افسردگی شدید یا برنامهریزی و اقدام برای خودکشی شود.
حملات هراس، از دوران کودکی سرچشمه گرفته و از استرس و افسردگی کودکان ناشی میشود.
آیا پنیک اتک یا حمله هراس، اختلالی جدی تلقی میشود؟
بله. حملات هراس کاملا واقعی هستند و ممکن است فرد را از نظر جسمی یا روحی ناتوان کنند. به دلیل علائم و نشانههای جسمی نگران کنندهای که همراه با این حملات بروز میکند، برخی ممکن است حملات هراس را با حملات قلبی یا سایر مشکلات پزشکی تهدید کننده اشتباه بگیرند.
طبق آمار، ۲۵ درصد افرادی که به دلیل درد قفسه سینه و احتمال حمله قلبی به بیمارستانها مراجعه میکنند، دچار حمله هراس شدهاند. متاسفانه در بسیاری از موارد، این عارضه به درستی تشخیص داده نمیشود و این مسئله باعث میشود که فرد، آزمایشهای پزشکی گستردهای را برای رد عارضه جسمی پشت سر بگذارد.
در مواردی که بروز علائم به درستی حمله هراس تشخیص داده میشود، پرسنل پزشکی میکوشند تا به فرد وحشت زده اطمینان دهند که خطری جدی متوجه او نیست. با این حال، گاهی این تلاش برای آرام کردن بیمار، ممکن است به مقاومت و وحشت بیشتر او منجر شود. استفاده پرسنل پزشکی از عباراتی مانند “همه چیز در ذهن شماست”، “مشکل جدی وجود ندارد” یا “جای نگرانی نیست”، گاهی این تصور غلط را ایجاد میکند که بیمار به مراقبت پزشکی نیازی ندارد. در صورتی که در موارد حمله شدید، فرد برای غلبه بر علائم، به مداخله پزشکی و درمان نیاز دارد.
به عبارت دیگر، میتوان گفت با وجود این که حملات هراس مهم هستند، اما ارگانهای بدن را به صورت جدی تهدید نمیکنند. بنابراین لازم است افرادی که برای کمک به فرد وحشت زده میشتابند، در وهله اول آرامش خود را حفظ کرده و سپس به فرد بیمار، آرامش را القا کنند.
اگرچه هنوز دلایل خاصی برای حملات هراس در بزرگسالان، کودکان و نوجوانان یافته نشده، اما احتمال میرود که مانند سایر مشکلات عاطفی، نتیجه ترکیبی از آسیبپذیری بیولوژیکی، طرز تفکر و عوامل محیطی مانند عوامل استرس زای اجتماعی باشد. مطابق یک نظریه، اختلال هراس به عنوان سیستم هشدار طبیعی بدن نامیده میشود. این سیستم، مجموعهای از مکانیسمهای ذهنی و جسمی است که به فرد اجازه میدهد تا به تهدیدها پاسخ دهد و در صورت وجود عامل تحریک کننده، به سرعت عکس العمل نشان دهد.
دانشمندان به طور خاص نمیدانند که این اختلال به چه دلیل روی میدهد یا چرا برخی افراد، بیش از سایرین مستعد ابتلا به آن هستند. مشخص شده که اختلال هراس ریشه ژنتیکی دارد، اما با این حال، تعداد افرادی که بدون هیچ سابقه خانوادگی به آن دچار میشوند، کم نیست. از سوی دیگر، نظریهها در مورد این که موادی مثل ماری جوانا یا کمبودهای تغذیهای مثل کمبود روی یا منیزیم در بروز حملات هراس نقش دارند هم نیاز به بررسی بیشتر دارد و قطعی نیست.
فقر و سطح تحصیلات پایین با اضطراب همراه است، اما هنوز معلوم نیست که این عوامل، علت اضطراب هستند یا معلول آن! در حالی که برخی از آمارها نشان میدهد که اقلیتهای قومی محروم، کمتر از اکثریت جمعیت در ایالات متحده از اختلالات عصبی مانند حمله هراس رنج میبرند، اما ممکن است این آمار و ارقام به دلیل اهمیت کمتر چنین مسائلی و اضطراب ناشی از آن در برخی از قشرها باشد.
از نظر روانشناختی، افرادی که به حمله هراس یا سایر اختلالات اضطرابی دچار میشوند، بیش از دیگران سابقه حساسیت اضطرابی دارند. حساسیت اضطرابی به این صورت است که فرد در صورت درد مختصر در قفسه سینه، به عواقب وخیم آن مثل از کار افتادن قلب یا مرگ فکر میکند. در این گونه شرایط افراد باید روشهای مدیریت اضطراب و نگرانی را تا حدی یاد بگیرند.
از منظر اجتماعی، یک عامل خطر برای ایجاد اختلال هراس در یک نوجوان یا بزرگسال، سابقه آزار جسمی یا جنسی در کودکی است. این مسئله در مورد اختلال هراس حتی از سایر اختلالات اضطراب هم موثرتر است. معمولا اولین حملهها به دلیل بیماریهای جسمی، استرس شدید در زندگی یا مصرف داروهایی روی میدهد که فعالیت بخشهایی از مغز را که درگیر واکنشهای ترس است، افزایش میدهد.
حمله هراس چه نشانههایی دارد؟
علائم و نشانههای حملات هراس معمولا ناگهانی و شدید هستند و ممکن است در هر زمانی بروز کنند. این حملات گاهی در حین رانندگی، خواب، جلسه کاری و… رخ میدهند. حملههای هراس متنوع بوده و طی چند دقیقه به اوج خود میرسند. افراد پس از پشت سر گذاشتن حمله هراس، ممکن است احساس خستگی و فرسودگی کنند. مهمترین نشانههای حملات هراس شامل موارد زیر هستند:
ضربان قلب سریع
تعریق
لرز
گر گرفتگی
حالت تهوع
احساس گرفتگی در قفسه سینه
تنگی نفس
سرگیجه یا احساس سبکی سر
ناراحتی معده و گرفتگی شکم
سر درد
اضطراب شدید
احساس بی حسی یا سوزن سوزن شدن در عضلات
سردرد و سرگیجه، از نشانههای حمله هراس هستند.
بیشتر بخوانید : چه سنی برای ازدواج دختر مناسب است
در حالی که اختلال هراس میتواند نشانههای جدی داشته باشد، اما بلافاصله از نظر جسمی تهدیده کننده نیست. برای رفع این مشکل میتوان از داروهای خاص یا روشهای رواندرمانی موثر استفاده کرد. افرادی که دچار حملات هراس هستند، میتوانند از طریق تغییر سبک زندگی خود، این مسئله را کنترل کنند. انجام ورزشهای هوازی، اجتناب از عوامل تحریک کننده مانند الکل و کافئین و داروهای محرک، استفاده از روشهای کنترل استرس و… تا حد زیادی میتواند در کنترل و کاهش بروز حملات هراس نقش داشته باشند.
اگر چه مدت زمان یک حمله پنیک در افراد مختلف متفاوت است، اما به طور متوسط حدود ۱۰ دقیقه یا کمی بیشتر طول میکشد. احساس ترس و هراس یکی از ناراحتکنندهترین شرایطی است که به فرد تحمیل میشود و علائم آن میتواند به حمله قلبی بسیار نزدیک باشد. حمله هراس ممکن است نشانه برخی از مشکلات عصبی دیگر هم باشد؛ از جمله استرس پس از سانحه، وسواس، اسکیزوفرنی، مسمومیت الکلی یا مشکلات ناشی از ترک الکل و سوء مصرف مواد مخدر.
برخی از مشکلات پزشکی مانند اختلالات غده تیروئید، کم خونی و یا مصرف داروهای خاص، میتوانند اضطراب شدیدی در افراد ایجاد کنند. از آنجا که به نظر میرسد افراد مبتلا به اختلال هراس، بیش از سایرین در معرض ابتلا به ناهنجاری دریچه میترال قلب قرار دارند، این مسئله باید توسط پزشک بررسی شود. در چنین شرایطی ممکن است به مداخلات پزشکی جدی نیاز باشد. گروهی از محققان، ایجاد حملات هراس را به استفاده از افزودنیهای غذایی مانند آسپارتام یا رنگهای خوراکی مرتبط میدانند. اما برای درک بهتر نقش این مواد در اختلالات عصبی، به تحقیقات بیشتری نیاز است.
حملات هراسی که در هنگام خواب روی میدهند، حمله هراس شبانه نامیده میشوند. این حملهها کمتر از حملات روزانه روی میدهند اما اهمیت بسیار زیادی دارند. این حملات از این جهت مهم هستند که افرادی که در طول خواب دچار حمله هراس میشوند، ناراحتی تنفسی بیشتری را تجربه میکنند. آنها همچنین با علائم افسردگی و سایر اختلالات روحی ، بیش از کسانی که حملات شبانه ندارند مواجه هستند. حمله هراس شبانه باعث میشود که فرد مبتلا بدون هیچ دلیل مشخصی، ناگهان با ترس از خواب بیدار شود. بر خلاف افراد مبتلا به آپنه خواب و سایر اختلالات خواب، افراد مبتلا به حمله هراس شبانه، سایر علائم حمله هراس را دارند. مدت زمان این حملات کمتر از 10 دقیقه است، اما آرام شدن کامل، برای افرادی که آن را تجربه میکنند ممکن است بسیار بیشتر طول بکشد.
اختلال هراس در بزرگسالان معمولا علائم مشابهی دارد، اما این علائم در میان کودکان و نوجوانان، احتمالاً جنبههای ذهنی یا روانشناختی را در بر نمیگیرد. به طور خاص، در چنین شرایطی کودکان بیشتر حالتی رویا گونه و غیر واقعی را تجربه میکنند و یا احساس وحشت از دیوانه شدن یا مرگ دارند. علائم حملات هراس در زنان نسبت به مردان، بیشتر تحت تاثیر محرکهای اضطراب و ترس از عود مکرر آن است. شدت و دفعات این حملات در طول دوران بارداری ممکن است کمتر یا بیشتر شده و یا اصلا تغییر نکند.
عوامل خطر ساز در حمله هراس کدامند؟
عواملی که ممکن است خطر ابتلا به حمله هراس را افزایش دهند عبارتند از:
سابقه خانوادگی حمله هراس
استرس ناگهانی و شدید مانند مرگ یا بیماری جدی یکی از نزدیکان
یک واقعه آسیب زا مانند تجاوز جنسی یا تصادف شدید
تغییرات موثر در زندگی مانند طلاق یا بارداری ناخواسته
سیگار کشیدن یا مصرف بیش از حد کافئین
سابقه آزار جسمی و جنسی در کودکی
سابقه آزار جسمی و جنسی، از عوامل خطرساز ایجاد حمله هراس است.
چگونه اختلال هراس تشخیص داده میشود؟
انواع تخصصهای پزشکی و بهداشت روان که آموزشهای لازم را در این زمینه دیده باشند، میتوانند اختلال هراس را تشخیص دهند. از متخصصان پزشکی شامل اورژانس گرفته تا روانپزشکان، روانشناسان، مددکاران اجتماعی و ارائه دهندگان خدمات بهداشتی. برخی از پزشکان از افرادی که گمان میکنند از اختلال وحشت رنج میبرند، سوالاتی جهت غربالگری و بر اساس آنچه که در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی شرح داده شده، میپرسند. پرسیدن سوالات دقیق در مورد سابقه فرد مبتلا، انجام معاینه وضعیت روانی و… به پزشک کمک میکند تا دریابد که بیمار فقط دچار حمله هراس است یا علاوه بر آن، از بیماری روانی دیگری نیز رنج میبرد.
به عنوان مثال افرادی که از مواد مخدر استفاده میکنند، جزو بیشترین موارد ابتلا به حمله هراس هستند. اما این علائم معمولا فقط در مواردی روی میدهد که فرد به میزان خیلی زیاد از آن ماده مخدر مصرف کرده یا دچار کمبود آن باشد. کسی که مبتلا به اختلال پس از سانحه است، ممکن است پس از تجربه آن، دچار حمله هراس شود یا فردی که به وسواس فکری- عملی مبتلاست، به دلیل عدم توانایی در انجام یک رفتار اجباری، حمله هراس را تجربه میکند.
علاوه بر این، پزشک در مورد وضعیت جسمی بیمار هم سوالاتی میپرسد و در صورت لزوم انجام آزمایشهایی را برای بررسی سلامت جسمی او ضروری میداند. این مسئله از اهمیت ویژهای برخوردار است، زیرا ممکن است حمله هراس، یکی از نشانههای بیماری جسمی باشد. در چنین شرایطی در کنار درمان مشکل جسمی بیمار، باید به کاهش اضطراب به وسیله دارو یا روان درمانی توجه شود. برخی از آزمایشهای مورد نیاز برای چنین شرایطی، آزمایش بررسی وجود عفونت در بدن مانند لایم، مشکلات ناشی از کمبود ویتامینها و مواد معدنی و اشکال خاصی از کم خونی هستند.
بهترین درمان برای حمله هراس چیست؟ درمان دارویی یا روان درمانی؟
پس از سالها تحقیق و پژوهش در این زمینه، روشهای درمانی مختلفی برای کمک به افرادی که از حملات هراس رنج میبرند، در دسترس قرار گرفته است. این فرآیند شامل چندین روش دارو درمانی موثر و اشکال خاصی از روان درمانی است. از گروه داروها، برخی از مهار کنندههای انتخابی جذب مجدد سروتونین (SSRI)، مهار کنندههای انتخابی باز جذب سروتونین و نور اپی نفرین (SSNRI)، و خانواده داروهای بنزودیازپین توسط سازمان غذا و داروی آمریکا برای کمک به افراد مبتلا به حمله هراس، تایید شدهاند.
قبل از در دسترس بودن داروهای مهار کننده انتخابی جذب مجدد سروتونین و مهار کنندههای انتخابی باز جذب سروتونین و نور اپی نفرین، گروه معروفی از داروهای ضد افسردگی به نام داروهای افسردگی سه حلقهای (TCA)، اغلب برای رفع اختلال هراس تجویز میشد. اگر چه مشخص شد که اثرگذاری این داروها به اندازه داروهای جدید است، اما داروهای مهار کننده جدید، ایمنتر بوده و سازگاری بیشتری دارند. بنابراین امروزه کمتر از خانواده TCA استفاده میشود.
وقتی تجویز دارو در فرد، مناسب و با نظارت و پیگیری دقیق باشد، این داروها میتوانند به عنوان بخشی از درمان اختلال هراس، کاملا موثر باشند. با این حال، از آنجا که هر دارویی عوارض خاص خود را دارد، برای فرد مبتلا به حمله هراس بسیار مهم است که بداند داروی تجویز شده به درستی انتخاب شده و بررسی شود که آیا اصلا درمان دارویی برای او انتخاب مناسبی است یا خیر. فرد تحت معالجه باید از نظر احتمال عوارض جانبی که از بسیار جزئی تا شدید هستند و حتی گاهی ممکن است زندگی فرد را تهدید کند، تحت نظارت دقیق قرار گیرد.
با توجه به اینکه ممکن است جنین تحت تاثیر داروی تجویزی برای مادر مبتلا به حمله هراس قرار گیرد، در دوران بارداری، رواندرمانی به درمان دارویی اولویت دارد. البته تا زمانی که روان درمانی، اثرگذار باشد. در برخی از موارد، ممکن است پزشک علیرغم میل باطنی، مجبور به تجویز دارو شود.
تجویز دارو توسط پزشک متخصص و پس از معالجه و بررسی عوارض احتمالی، میتواند به درمان حمله هراس کمک کند.
برای افرادی که به دنبال یک راهکار غیر دارویی برای درمان خود هستند، استفاده از درمانهای طبیعی میتواند یک گزینه باشد. در حالی که مشخص شده مکملهای گیاهی مانند کاوا برای برخی از افراد مبتلا به اختلال هراس خفیف تا متوسط مفید است، اما نقش داروهای طبیعی مانند سنبلالطیب یا گل گاو زبان در این زمینه هنوز قطعی نیست و نیاز به بررسیهای بیشتری دارد.
نقش روان درمانی در درمان اختلال هراس به اندازه دارو و حتی بیش از آن مهم و حیاتی است. گرچه ممکن است بیمار ترس از مراجعه به روانشناس داشته باشد؛ اما این کار کاملا ضروری است. در واقع تحقیقات نشان میدهند که روان درمانی به تنهایی یا ترکیبی از دارو و روان درمانی، از کنترل طولانی مدت حمله هراس به کمک دارو، بسیار موثرتر هستند. در غلبه بر اضطراب، درمان شناختی رفتاری به طور گستردهای به عنوان یک شکل موثر از روان درمانی، برای بزرگسالان و کودکان پذیرفته شده است. این نوع روان درمانی از طریق کنترل رفتارهای غیر منطقی و محرکها، به دنبال کمک به افراد مبتلا به اختلال هراس است. تکنیکهای رفتاری که اغلب برای کاهش اضطراب استفاده میشود، شامل تکنیکهای آرام سازی (مانند تمرینهای تنفسی) و به تدریج، افزایش قرار گرفتن در موقعیتهایی است که قبلا اضطراب آور بودهاند.
همچنین کمک به فرد مبتلا به اضطراب در درک چگونگی کنترل نیروهای عاطفی که ممکن است به حمله هراس منجر شوند نیز بسیار موثر است. در روان درمانی پویایی متمرکز بر وحشت، فرد مبتلا به اختلال هراس آموزش میبیند که چگونه میتواند از حمله هراس یا اضطراب جلوگیری کند یا چگونه میتواند خود را به منظور کاهش یا توقف حمله، آرام کند.
همچنین مواردی وجود دارد که افراد مبتلا به اختلال هراس میتوانند یاد بگیرند که چگونه این بیماری را از طریق تغییر سبک زندگی خود تغییر دهند. از آنجا که موادی مانند الکل یا نوشیدنیهای کافئین دار یا برخی از داروهای غیر قانونی میتوانند حملات هراس را بدتر کنند، باید از مصرف آنها خودداری کرد. سایر نکات برای جلوگیری از این حملهها، انجام ورزشهای هوازی و تکنیکهای کنترل استرس مانند تنفس عمیق، ماساژدرمانی و یوگاست. تحقیقات نشان دادهاند که این فعالیتهای خودیاری، به کاهش دفعات و شدت حملات هراس کمک میکنند.
حملات هراس درمان نشده چه عوارضی دارد؟
بدون انجام درمان مناسب، حملههای هراس ممکن است به طور مکرر و برای ماهها و سالها روی دهند. این علائم معمولا در بزرگسالی شروع میشوند یا شدت مییابند، اما ممکن است در سنین پایینتر نیز اتفاق بیفتند. عوارض این مسئله، علائمی است که میتواند در نتیجه حملات هراس ادامه یابد و به مسائل روانی پیچیده تبدیل شود. مانند ترسهای غیر منطقی شامل ترس از خروج از خانه و قرار گرفتن در موقعیتهای اجتماعی، افسردگی، مشکلات کاری یا خانوادگی، افکار و اقدامات خودکشی، مشکلات مالی و سوء مصرف مواد مخدر، الکل و….
اختلال وحشت درمان نشده در کودکان و نوجوانان، حتی میتواند در رشد طبیعی آنها هم اختلال ایجاد کند. حملات هراس و سایر اختلالات اضطرابی، مبتلایان را مستعد ابتلا به مشکلات گوارشی، مشکلات قلبی، فشار خون بالا یا دیابت میکند. بیماران مبتلا به مشکلات تنفسی، علائم شدیدتری از این حملهها را تجربه کرده و حتی ممکن است به مرگ آنها منجر شود.
در صورت عدم درمان، اضطراب ممکن است بدتر شود؛ تا جایی که زندگی فرد تحت تاثیر حملات هراس و تلاش برای پیشگیری یا پنهان کردن آن قرار گیرد. در حقیقت، افراد زیادی در هنگام تلاش برای سازگار شدن با این شرایط، با دوستان و خانواده خود به مشکل بر خوردهاند، در مدرسه آسیب دیده و یا کار خود را از دست دادهاند. ممکن است دورههایی از بهبود خود به خودی در برخی افراد وجود داشته باشد، اما معمولا این حملات به سادگی از بین نمیروند. مگر این که فرد درمانهای مناسبی را انجام دهد که به طور خاص برای کمک به افراد با علائم مشابه طراحی شدهاند.
حملات و مشکلات قلبی، از عوارض حملات هراس درمان نشده است.
پیش آگاهی اختلال هراس چیست؟
اغلب، ترکیبی از روان درمانی و مصرف دارو، نتایج خوبی را در درمان اختلال هراس ایجاد میکند. بهبود معمولاً در طی دو یا سه ماه مشاهده میشود. بنابراین درمان مناسب برای اختلال هراس میتواند از آن حملات جلوگیری کرده، یا از شدت و دفعات آن بکاهد و باعث تسکین اضطراب قابل توجه در ۷۰ تا ۹۰ درصد افراد مبتلا شود. بیش از ۱۸ درصد افرادی که برای این شرایط ارزیابی میشوند اما تحت درمان قرار نمیگیرند، در کمتر از دو سال با عود علائم رو به رو خواهند شد.
همان طور که این آمارها نشان میدهند، دسترسی به مراقبتهای بهداشت روان مناسب برای پیش آگاهی مثبت افرادی که از حملات هراس رنج میبرند، کلیدی است. بنابراین ضروری است که اختلافات اقتصادی و نژادی، نابرابریهای اجتماعی مانند تحصیلات، شغل، مسکن و… نیز به عنوان یک عامل مهم در پیش آگاهی بهبودی از حملات هراس و سایر مشکلات اضطرابی مورد توجه قرار گیرد.
چطور از حمله هراس جلوگیری کرده و یا آن را متوقف کنیم؟
از جمله روشهای موثر در پیشگیری از حملات هراس برای افراد مبتلا، جلوگیری از قرار گرفتن در موقعیتهای ایجاد کننده هراس مانند مصرف الکل زیاد، استفاده از محرکهایی مانند کافئین، کوکائین و برخی از داروها مانند قرصهای افزایش یا کاهش وزن است. داشتن خواب کافی و انجام فعالیتهای کاهنده استرس مانند مراقبه و یوگا هم از روشهایی هستند که میتوانند به جلوگیری از بروز حملات هراس کمک کنند.
یوگا و مراقبه، به کاهش استرس و جلوگیری از حمله هراس کمک میکنند.
در صورت قرار گرفتن در موقعیت حمله، تلاش کنید که آرامش خود را حفظ کرده و آرام و عمیق تنفس کنید. سعی کنید ذهن خود را رها کرده و به خود اطمینان دهید که این یک موقعیت موقت است و به زودی برطرف خواهد شد. تماس با اورژانس و گفتوگو با کارشناس متخصص و به کارگیری توصیههای او هم میتواند از اضطراب ناشی از چنین حملاتی بکاهد.
در صورتی که در این زمینه نیاز به راهنمایی بیشتر و کسب اطلاعات دیگری دارید، میتوانید از مشاوران متخصص مشوِرَپ کمک بگیرید. برای برقراری ارتباط با مشاوران این سامانه و دربافت مشاوره آنلاین، کافی است که به وبسایت یا اپلیکیشن مشوِرَپ مراجعه کرده تا در تمام ساعات شبانه روز، به مجموعهای از متخصصان در حوزه مورد نظر خود، دسترسی داشته باشید. مشوِرَپ همیشه و همه جا همراه شماست.
تعهد در ارتباط دو نفره، رضایت در ازدواج، حل و فصل کردن مشکلات در کمال آرامش، دوری از خشونت و سوء استفاده، صمیمیت و پشتیبانی عاطفی، وقت گذرانیهای کوچک از نشانههای ازدواج موفق هستند.
داشتن خواب کافی و انجام فعالیتهای کاهنده استرس مانند مراقبه و یوگا و کاهش مصرف الکل، استفاده از محرکهایی مانند کافئین، کوکائین و برخی از داروها مانند قرصهای افزایش یا کاهش وزن و همچنین جلوگیری از قرار گرفتن در موقعیتهای ایجاد کننده هراس میتواند به کاهش حمله هراس کمک کند.
ایجاد فوبیاهای خاص، نیاز به مراقبت پزشکی مداوم برای سایر مشکلات و عوامل تاثیرگذار بر سلامت فردی و دوری کردن از بودن در میان جمع و همچنین مشکلات در مدرسه یا محیط کار از جمله عوارض حمله هراس هستند.
حمله پانیک هجوم ناگهانی وحشت زیاد است که باعث بروز واکنشهای فیزیکی در بدن میشود. با این همه، این نوع حملات معمولاً خطر جدی به حساب نیامده و علت مشخصی هم ندارند.
دیابت یکی از شایعترین بیماریهای متابولیک در سطح جهان است. اثر دیابت بر بدن قابل چشم پوشی نیست. در این بیماری، مقدار انسولین ترشح شده کمتر از میزان لازم برای طبیعی نگه داشتن قند خون است. بدن به طور معمول، بعد از خوردن یا نوشیدن، قندهای موجود در غذا را تجزیه کرده و از آنها برای تامین انرژی سلولها استفاده میکند. برای تحقق این امر، لازم است که پانکراس (لوزالمعده)، هورمونی به نام انسولین را تولید کند. انسولین همان مادهای است که روند خارج کردن قند از خون و دسترسی سلولها به آن را تسهیل میکند. در صورتی که پانکراس نتواند انسولین تولید کند یا انسولین تولید شده توسط این غده بسیار اندک باشد، دیابت ایجاد میشود. این مسئله باعث میشود که سطح گلوکز خون افزایش یابد، در حالی که سلولهای بدن از انرژی مورد نیاز خود بی بهره هستند. این رویداد میتواند به مشکلات گستردهای در بدن منجر شود که تقریبا همه اندامهای اصلی بدن را تحت تاثیر قرار میدهد.
در صورت ابتلا به دیابت، میتوان این بیماری را به کمک راهکارهایی و به شکل موثر کنترل کرد. اگر این بیماری درمان نشود، منجر به عوارض بالقوهای مثل بیماریهای قلبی، سکته، مشکلات قلبی و عصبی خواهد شد.
انواع دیابت
اثراتی که دیابت در بدن ایجاد میکند به نوع دیابت وابسته است. دیابت دو نوع اصلی دارد: نوع ۱ و نوع ۲.
دیابت نوع ۱
این نوع دیابت که به عنوان دیابت وابسته به انسولین نامیده میشود، نوعی بیماری خودایمنی است. در دیابت نوع ۱، سیستم ایمنی بدن به سلولهای تولید کننده انسولین در لوزالمعده حمله کرده و توانایی بدن برای ساخت انسولین را از بین میبرد. افراد مبتلا به دیابت نوع ۱، برای ادامه زندگی باید انسولین مصرف کنند. این نوع بیماری در کودکان و بزرگسالان روی میدهد و محدوده سنی مشخصی ندارد.
این نوع دیابت مربوط به مقاومت به انسولین است. در گذشته این بیماری بیشتر در میان میانسالان و ردههای سنی بالاتر روی میداد، اما این روزها بسیاری از جمعیت جوان کشورها به آن دچار هستند. عادتهای غذایی نادرست، رژیم غذایی ناسالم و سبک زندگی ماشینی و بدون تحرک، از عوامل شیوع دیابت نوع ۲ در میان جوانان هستند.
غده پانکراس در دیابت نوع ۲، جلوی دریافت و استفاده موثر از انسولین را میگیرد. در نتیجه قند به راحتی در اختیار سلولها قرار نمیگیرد و انرژی آنها تامین نمیشود. این مسئله باعث میشود که فرد بیمار نیاز به دریافت انسولین داشته باشد. این بیماری در مراحل اولیه که “پیش دیابت” نامیده میشود، به کمک رژیم غذایی، ورزش و نظارت دقیق بر قند خون، قابل کنترل است. در این مرحله میتوان از پیشرفت پیش دیابت به دیابت نوع ۲ پیشگیری کرد.
تزریق انسولین به صورت زیر جلدی و در چربی زیر پوست نواحی شکم، ران یا بازو انجام میشود.
دیابت چه نشانههایی دارد؟
در صورت عدم تشخیص یا کنترل نشدن قند خون، اثرات دیابت در بدن با چند علامت قابل شناسایی است. اصلیترین نشانههای دیابت عبارتند از:
علاوه بر علائم ذکر شده، دیابت میتواند باعث آسیب طولانی مدت به بدن انسان هم شود. این آسیبهای طولانی مدت، معمولا عوارض دیابتی نامیده میشوند. دیابت با تحت تاثیر قرار دادن اعصاب و رگها، میتواند هر بخشی از بدن را درگیر کند. با این حال، قسمتهای خاصی از بدن، بیش از سایر بخشها تحت تاثیر قرار میگیرد.
عوارض دیابتی معمولا چندین سال طول میکشد؛ یعنی دیابت کنترل نشده میتواند پس از گذشت چندین سال علائم خود را آشکار کند. این عوارض قطعی نیستند و میتوان با کنترل فشار خون، کلسترول و دیابت، از آنها جلوگیری کرد و یا بروز آنها را به تعویق انداخت. با رعایت رژیم غذایی سالم، پرهیز از سیگار و الکل و گنجاندن فعالیت منظم ورزشی در برنامه روزانه به منظور حفظ سطح قند خون، میتوان بروز عوارض دیابتی را کنترل کرد.
مصرف سیگار و الکل میتواند ریسک ابتلا به دیابت را افزایش دهد.
دیابت زمینه ساز ایجاد چه بیماریهایی است؟
اگر پانکراس بدن اصلا انسولین تولید نکند یا انسولین کمی تولید کند یا یا بدن قادر به استفاده از انسولین تولید شده نباشد، از هورمونهای جایگزین برای تبدیل چربی به انرژی استفاده میکند. در اثر این تغییرات، سطح بالایی از مواد شیمیایی سمی از جمله اسیدها و کتون ایجاد میشود. این مسئله ممکن است منجر به بیماری کتواسیدوز دیابتی شود که عارضهای جدی است.
سندروم هایپر اسمولار هیپرگلیسمی دیابتی نیز از عوارض حاد دیابت است که ممکن است باعث به کما رفتن بیماران شود. سطح بالای گلوکز خون در افراد ممکن است باعث گاستروپارزی در بیماران شود. افراد مبتلا به این عارضه، در صورت خالی شدن کامل معده با مشکلاتی مواجه میشوند. گرسنگی طولانی باعث افزایش سطح گلوگز خون شده و تهوع، استفراغ، نفخ و دل درد را به دنبال خواهد داشت.
دیابت چه مشکلاتی در اندامهای مختلف ایجاد میکند؟
دانستیم که دیابت میتواند تمامی ارگانهای بدن را تحت تاثیر قرار دهد. اثرگذاری دیابت بر اندامهای حیاتی بدن، گاهی میتواند مرگآفرین باشد. در ادامه به نقش دیابت بر سلامت ارگانهای اصلی بدن میپردازیم.
اثر دیابت بر قلب و سکته
دیابت و بیماری کرونر قلب، ارتباط تنگاتنگی با هم دارند. دیابت باعث تشدید فشار خون بالا میشود و فشار خون و کلسترول بالا، به طور قابل توجهی احتمال بروز بیماریهای قلبی و عروقی، حملات قلبی و سکته را افزایش میدهند.
اثر دیابت بر چشم
عارضه نسبتاً شایع دیابت، رتینوپاتی دیابتی است. همانند سایر عوارض دیابت، این عارضه نیز به وسیله یک دوره دیابت کنترل نشده، ایجاد میشود. رتینوپاتی دیابتی معمولا علامت خاصی ندارد و فقط از طریق معاینه چشمی قابل شناسایی است. این بیماری قابل درمان است و بهترین راه برای تشخیص و درمان به موقع آن، انجام معاینه و غربالگری سالانه است.
اثر دیابت بر کلیهها
کلیهها یکی از مهمترین اندامهایی هستند که توسط دیابت در معرض خطر قرار میگیرند. دیابت کنترل نشده دشمن جدی کلیه است و آسیبهای ناشی از آن به همراه فشار خون و کلسترول بالا، به شدت افزایش مییابد. نفروپاتی دیابتی، اصطلاح بیماری کلیه در اثر دیابت است و باعث بروز مشکلاتی مانند تورم در پاها، خارش بدن، بی اشتهایی و… خواهد شد. آسیب کلیهها معمولا تدریجی است و طی چند سال اتفاق میافتد. این عارضه میتواند پیش از جدی شدن، با غربالگری نفروپاتی شناسایی و درمان شود. درمان این بیماری شامل تغییر در سبک زندگی است. البته ممکن است پزشک برای کنترل فشار خون و کلسترول بالا، درمان دارویی را هم توصیه کند.
تورم پا در مبتلایان به دیابت میتواند از عوارض نفروپاتی دیابتی باشد.
اثر دیابت بر سیستم عصبی
اثرات دیابت بر اعصاب میتواند بسیار جدی شود، زیرا اعصاب در بسیاری از عملکردهای بدن ما نقش دارند: از حرکت و هضم غذا گرفته تا رابطه جنسی و تولید مثل. وجود آسیب عصبی یا نوروپاتی معمولا با نشانههای زیر آشکار میشود:
بیحسی یا سوزن سوزن شدن دستها یا پاها
عدم تحریک در آلت تناسلی مرد یا زن
مشکل در تخلیه معده
درمانهای نوروپاتی بر کاهش درد متمرکز هستند، اما داروهای کاهنده فشار خون هم ممکن است برای جلوگیری از پیشرفت بیماری در این افراد تجویز شود.
دیابت میتواند از طرق مختلف بر هضم و گوارش غذا اثر بگذارد. اگر دیابت باعث آسیب عصبی شده باشد، میتواند منجر به حالت تهوع، یبوست و یا اسهال شود. گاهی اختلال در گوارش میتواند از عوارض داروهای کنترل دیابت هم باشد. به عنوان مثال برخی از داروهای دیابت نوع ۲، زمینهساز مشکلات گوارشی هستند. البته پس از این که بدن به مصرف این داروها عادت کند، بروز چنین عوارضی فروکش خواهد کرد.
اثر دیابت بر پوست بدن
تاثیر دیابت بر روی پوست بدن، معمولا به دلیل نقش این بیماری بر اعصاب و گردش خون روی میدهد. دیابت میتواند باعث خشکی پوست، التیام آهسته زخمها، بریدگیها و سوختگیها، عفونتهای قارچی و باکتریایی و از بین رفتن حس لامسه در پا شود. به افراد دیابتی توصیه میشود که حداقل سالی یک بار پای خود را از نظر وجود آسیب یا عفونت چک کنند. از تاثیر دیابت بر پا، اغلب به عنوان عارضه پای دیابتی یاد میشود.
اثر دیابت بر سیستم تناسلی
تغییر هورمونها در دوران بارداری، میتواند باعث دیابت بارداری شود. این عارضه به نوبه خود خطر ابتلا به فشار خون بالا را نیز در مادران باردار افزایش میدهد. این بیماری میتواند باعث ابتلای خانمهای باردار به اکلامپسی و پره اکلامپسی شود.
در بیشتر موارد، دیابت بارداری به راحتی کنترل میشود و سطح گلوکز بدن پس از زایمان به حالت طبیعی بر میگردد. دیابت در زنان باردار، علاوه بر علائم رایج این بیماری، ممکن است مشکلات دیگری مثل عفونتهای مکرر واژن و مثانه را هم ایجاد کند. ابتلا به دیابت بارداری در برخی موارد باعث تولد نوزاد با وزن بالاتر از نرمال یا زایمان سخت میشود. از طرف دیگر مادران و نوزادان در چنین شرایطی، بیش از سایرین در معرض ابتلا به دیابت نوع دو در آینده خواهند بود.
دیابت بارداری یکی از عوامل خطرساز در سلامتی زنان باردار است که نیاز به درمان و کنترل دارد.
انجام آزمایش قند خون به صورت منظم، افراد را از پیش دیابت و احتمال ابتلا به دیابت آگاه میکند. توصیه میشود که همه افراد، سالانه میزان قند خون بدن خود را چک کنند و در صورت بروز مشکل، به کمک پزشک متخصص در صدد حل آن برآیند. آگاهی زودهنگام از دیابت، احتمال درمان آن را با شیوههای ساده مثل کنترل وزن، تغییر سبک زندگی و ورزش افزایش میدهد. دیگر برای مشاوره با پزشک خوب و مجرب، نیازی به صرف وقت و هزینه زیاد نخواهید داشت. شما میتوانید از منزل، محل کار یا هر مکان دیگری، به صدها پزشک متخصص دسترسی داشته باشید و به شیوههای مختلفی از جمله تصویری، متنی یا تلفنی با آنها گفتوگو کنید. مشاوران مشوِرَپ همیشه و همه جا همراه شما خواهند بود. برای دسترسی به خدمات سامانه خدمات آنلاین پزشکی- سلامت مشوِرَپ میتوانید به وبسایت یا اپلیکیشن این سامانه مراجعه و با کمترین هزینه، در کوتاهترین زمان ممکن، پاسخ سوالات پزشکی خود را بیابید.
دیابت بر عملکرد قلب اثر منفی دارد و باعث افزایش ریسک سکته قلبی میشود. دیابت باعث تشدید فشار خون بالا میشود و فشار خون و کلسترول بالا باعث میشود تا بیمار در معرض مشکلات قبلی قرار بگیرد.
این روزها همه در مورد ویروس کرونا و بیماری ناشی از آن صحبت میکنند. حتی اگر شما پیگیر اخبار هم نباشید، قطعا چیزهای زیادی درباره وضعیت انتقال، پیشگیری و درمان این بیماری شنیدهاید. ویروسهای کرونا گروه بزرگی از ویروسها هستند که باعث بروز مشکلات تنفسی در انسان و حیوانات میشوند. مشکلات تنفسی ایجاد شده در اثر این نوع ویروسها میتوانند به سادگی یک سرماخوردگی خفیف یا به شدت ذاتالریه باشد. ویروس کرونای جدید که در اواخر سال ۲۰۱۹ میلادی در چین شناسایی شد، یکی از انواع این خانواده است که به سرعت در جهان گسترش یافت و به پاندمی تبدیل شد. دانشمندان در سراسر جهان تلاش میکنند تا به سرعت درمان مناسب و واکسنی ایمن برای مقابله با این ویروس تولید کنند. تنها راه مقابله با ویروس کرونا تا امروز، رعایت بهداشت فردی و حفظ فاصله اجتماعی است. انجام آزمایش به موقع و دقیق برای شناسایی این بیماری، میتواند به درمان بهتر و پیشگیری از انتقال این ویروس به سایر افراد کمک کند. در حال حاضر دو نوع آزمایش کرونا وجود دارد که در ادامه به بررسی ویژگیهای هر کدام میپردازیم.
آزمایش تشخیصی میتواند به شما بگوید که آیا در حال حاضر به ویروس کرونا مبتلا هستید یا خیر. در واقع این آزمایش نشان میدهد که هم اکنون ویروس کرونا در بدن شما فعال است. این آزمایشی است که در صورت ارجاع پزشک برای تشخیص کووید-۱۹ بر اساس علائم موجود، باید انجام دهید. آزمایش PCR به کمک نمونه گیری از مخاط بینی یا گلوی فرد، به وسیله یک سواب و در عرض چند ثانیه انجام میشود و نیازی به آزمایش خون نیست. در صورت مثبت بودن نتیجه این آزمایش، فرد باید مراحل اجرای قرنطینه و جدا ماندن از سایرین را انجام دهد. در اوایل گسترش این بیماری، محققان پزشکی جانز هاپکینز این آزمایش غربالگری را پیشنهاد دادند که برای بررسی ویروس از آن به همراه سایر آزمایشهای تشخیصی ویروس استفاده میشود. در حال حاضر دو نوع آزمایش تشخیصی وجود دارد:
آزمایش RT-PCR که ماده ژنتیکی ویروس را تشخیص میدهد.
آزمایشات آنتی ژن که پروتئینهای خاص ویروس را شناسایی میکند.
آزمایش RT-PCR یکی از راههای تشخیص وجود ویروس کرونا در افراد است.
نحوه انجام آزمایش PCR چگونه است؟
برای انجام این آزمایش، نمونه کوچکی از مخاط بینی یا گلوی بیمار به کمک یک سواب مخصوص استخراج و آزمایش میشود. برای این کار یک تکنسین آزمایشگاهی محتویات سوابها را با مایعات مخصوصی ترکیب میکند تا محتویات ژنتیکی هر ویروس را استخراج کند. در آزمایشگاه به وسیله دستگاههای پیشرفته، چندین چرخه کنترل شده گرمایش و خنک سازی را برای تبدیل RNA به DNA انجام میدهند و سپس میلیونها نسخه از آن را کپی میکنند. برخی از آزمایشها فقط از یک چرخه گرمایش برای تهیه کپی از DNA استفاده میکنند. پس از این مرحله، به وسیله نوع خاصی از نور که توسط دستگاه قابل مشاهده است، ویروس عامل کووید-۱۹ شناسایی میشود.
آزمایش آنتی بادی میتواند نشان دهد که آیا قبلا در معرض ویروس عامل کووید-۱۹ بودهاید و یا به آن آلوده شدهاید. در واقع آزمایش آنتی بادی، به دنبال آنتی بادیهایی است که توسط سیستم ایمنی بدن انسان در پاسخ به یک تهدید خارجی مانند وجود یک ویروس ساخته میشود. آنتی بادیها میتوانند به مبارزه با عفونت کمک کنند. تولید آنتی بادیها ممکن است چند روز یا چند هفته طول بکشد و پس از بهبودی هم تا چند هفته یا بیشتر در خون باقی بماند. حداقل ۱۲ روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس کرونا، آنتی بادیهای کافی در بدن وجود دارد که در آزمایش نشان داده میشود. به همین دلیل برای تشخیص کووید-۱۹ نباید از آزمایش آنتی بادی استفاده کرد. زیرا این آزمایش، ویروس فعال را شناسایی نمیکند. آنتی بادی کرونا در افراد غیر ناقل نیز وجود دارد و انجام آن به تنهایی کمکی به کنترل پاندمی و جلوگیری از انتقال ویروس به دیگران نمیکند. این آزمایش به دانشمندان کمک میکند تا اطلاعاتی در مورد چگونگی مقابله سیستم ایمنی بدن با کووید-۱۹ را در بیماران بهبود یافته جمع آوری کند.
آزمایش سرولوژی، آنتی بادیهای کرونا را در خون شناسایی میکند.
نحوه انجام آزمایش آنتی بادی چگونه است؟
آزمایش آنتی بادی مانند سایر آزمایشهای سرولوژی از طریق دریافت نمونه خون از بیمار انجام میشود. بدن انسان آنتی بادی های زیر را در زمان ابتلا به عفونت می سازد:
آنتی بادی IgM: که بدن آن را به مدت دو هفته ساخته و سپس میزان آن کاهش مییابد.
آنتی بادی IgG: که بدن آن را آهستهتر ساخته (حدود ۲ هفته) ولی معمولا دوام بیشتری دارد.
آزمایش آنتی بادی، وجود این آنتی بادیها را در خون افراد بررسی میکند.
هنوز نمیدانیم که فردی با آزمایش مثبت آنتی بادی، از آلوده شدن مجدد به ویروس کرونا در امان است یا تا چه مدت ممکن است محافظتی در مقابل این بیماری وجود داشته باشد. بنابراین نباید از نتایج آزمایش سرولوژی برای کشف مصونیت از ویروس استفاده کرد. البته دانستههای محققان در این زمینه دائماً در حال به روز رسانی است.
چه کسانی باید تست کرونا بدهند؟
پاسخ این سوال بر اساس عوامل بسیاری همچون علائم فرد، سابقه مواجهه با ویروس و عوامل خطرساز زمینهای برای نوع شدید بیماری، متفاوت است. هرکسی که دچار علائم بیماری کرونا است باید خود را قرنطینه کرده و برای تعیین وقت آزمایش با آزمایشگاه یا بیمارستان تماس بگیرد. اصلیترین علائم این بیماری عبارتند از:
بسیاری از افراد علائم خفیفی دارند. تشخیص این که آیا علائم موجود ناشی از کووید-۱۹ است، با شروع بیماریهای تنفسی دیگر مانند آنفولانزا در پاییز و زمستان، دشوار میشود. در این زمان، انجام آزمایش برای تشخیص بیماری کرونا بسیار نجاتبخش است؛ زیرا میتوان اقدامات احتیاطی را برای جلوگیری از انتقال بیماری به دیگران انجام داد.
تب، سرفه و تنگی نفس از شایعترین علائم کرونا هستند.
پس از دریافت نتیجه آزمایش، میتوانید آن را برای پزشک ارسال کنید تا راهنماییهای لازم را دریافت کنید. فراموش نکنید که فقط در صورت وجود شرایط خاص و خطرناک با اورژانس تماس بگیرید. بهتر است در خانه بمانید و به شکل غیر حضوری با پزشکتان در تماس باشید. قبل از مراجعه به مراکز درمانی، با آنها تماس بگیرید تا در ساعات اوج شلوغی محیط به چنین اماکنی وارد نشوید. این کار به جلوگیری از شیوع کرونا کمک میکند.
روشهای جدید تشخیص کرونا
در حال حاضر تشخیص کرونا با روشهای جدید در دسترس است. برخی از این روشها عبارتند از:
تستهای تشخیصی سریع
در این روش که در مطب پزشک یا کلینیک انجام میشود، از مخاط بینی یا گلو نمونه میگیرند. نمونه به دست آمده در همان مکان به سرعت تجزیه و تحلیل شده و نتایج آن در عرض چند دقیقه در دسترس خواهد بود.
آزمایشات ترکیبی
این آزمایشها میتوانند به طور همزمان وجود ویروس آنفولانزا و کرونا را در بدن مورد بررسی قرار دهند. برخی از این آزمایشها میتوانند انواع دیگری از ویروسهای تنفسی را نیز در بدن شناسایی کنند.
نمونه گیری در منزل
انجام نمونه گیری در منزل به بیمار این امکان را میدهد که نمونه گیری را در خانه یا محل کار و هر محیطی غیر از آزمایشگاه انجام دهد. در این شرایط، نمونه دریافت شده مستقیماً به آزمایشگاه ارسال میشود.
آزمایش بزاق
آزمایش بزاق به بیمار اجازه میدهد که به جای استفاده از سواب برای برداشتن نمونه از بینی یا گلو، در لوله آزمایش تف کند. این آزمایش ممکن از برای برخی افراد به ویژه کودکان راحتتر باشد.
آزمایش کرونا بهوسیله بزاق معمولا زمانی که امکان دریافت نمونه مخاط به کمک سواب وجود ندارد، استفاده میشود.
دقت آزمایشهای تشخیصی چقدر است؟
هیچ آزمایشی نمیتواند با دقت صد در صد نمونهها را بررسی کند. موارد خاصی ممکن است بر دقت آزمون اثر بگذارند که در ادامه به برخی از این شرایط خاص اشاره میکنیم:
ممکن است ویروس وجود داشته باشد، اما سواب نتواند آن را از بینی یا گلو جمع کند.
نمونه مخاط روی سواب ممکن است حین جمعآوری نمونه و یا تجزیه و تحلیل آن، به صورت تصادفی توسط ویروس آلوده شود.
سواب ممکن است قبل از تجزیه و تحلیل در دمای مناسب نگهداری نشود.
مواد شیمیایی مورد استفاده برای استخراج مواد ژنتیکی ویروس و تهیه کپی از DNA آن ممکن است به درستی کار نکنند.
سامانه خدمات آنلاین پزشکی- سلامت مشوِرَپ در راستای تلاش خود برای دسترسی آسان مخاطبان به خدمات سلامتی، این بار امکان انجام آزمایش کرونا در منزل را به کاربران ارائه میدهد. متقاضیان انجام تست کرونا بدون نیاز حضوری در آزمایشگاه، میتوانند درخواست خود را در اپ و وبسایت مشوِرَپ ثبت کرده و نوع آزمایش کرونا که شامل تست آنتی بادی، PCR، و یا هر دوی آنهاست را انتخاب کنند. پس از ثبت درخواست آزمایش و انجام هماهنگیهای لازم توسط پشتیبانان مشوِرَپ، کارشناسان آموزش دیده جهت دریافت نمونه آزمایش به محل اعزام و نتایج آن در کمترین زمان ممکن (حداکثر تا ۴۸ ساعت) به کاربران ارسال خواهد شد. نحوه انجام آزمایش PCR در منزل به ترتیب زیر است:
قرار دادن سواب مخصوص در بینی یا گلو و برداشت نمونه کافی از مخاط
انتقال سواب حاوی نمونه به یک ظرف استریل و بسته بندی مناسب برای انتقال به آزمایشگاه
نگهداری از ظرف حاوی سوابها در محدوده دمایی مشخص در طول فرآیند انتقال
انتقال نمونهها به آزمایشگاه
برای انجام آزمایش آنتی بادی هم نمونه خون بیمار توسط کارشناس متخصص گرفته شده و در شرایط استاندارد و ویژه و در کوتاهترین زمان ممکن به آزمایشگاه ارسال میشود. توصیه میشود که برای بررسی وضعیت دقیقتر ابتلای فرد به کرونا، انجام تست آنتی بادی و PCR به طور همزمان انجام گیرد. آزمایشهای کرونای مشوِرَپ زیر نظر مراکز خدمات پزشکی و آزمایشگاههای معتبر و با رعایت پروتکلهای ایمنی در منزل و محل کار شما انجام میشود. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه میتوانید به بخش “آزمایش کرونا در منزل” در وبسایت و اپلیکیشن مشوِرَپ مراجعه کنید و از پشتیبانان این سامانه راهنمایی بگیرید.
کسانی که دارای نشانههایی مثل تب، سرفه، گلودرد، اسهال و استفراغ، از دست دادن حس چشایی یا بویایی و بدن درد هستند، میتوانند برای اطمینان خود از ابتلا به کرونا تست بدهند اما لازم است تا خود را قرنطینه کنند.
سامانه خدمات آنلاین پزشکی- سلامت مشوِرَپ در راستای تلاش خود برای دسترسی آسان مخاطبان به خدمات سلامتی، این بار امکان انجام آزمایش کرونا در منزل را به کاربران ارائه میدهد. آزمایشهای کرونای مشوِرَپ زیر نظر مراکز خدمات پزشکی و آزمایشگاههای معتبر و با رعایت پروتکلهای ایمنی در منزل و محل کار شما انجام میشود.
زمانی که مو شروع به ریزش میکند، حس ناخوشایندی در افراد ایجاد میشود. کسانی که به ریزش مو دچار هستند، اغلب به دنبال سادهترین و سریعترین روش درمانی برای پایان دادن به آن میگردند. با مشاهده هر تار موی از دست رفته، نگرانی آنها بیشتر میشود. آنها به دنبال آزمودن روشهای مختلف نیستند، بلکه میخواهند هر چه زودتر تعداد موهای از دست رفتهشان کاهش یابد. در این میان، برخی ترجیح میدهند از سادهترین روشهای درمانی که مصرف داروست، استفاده کنند. یکی از داروهایی که به این افراد پیشنهاد میکنند، مصرف زینک (روی) است. این عنصر یکی از ضروریات مورد نیاز بدن است که از طریق منابع غذایی به بدن میرسد. اما آنچه درباره روی و ریزش مو باید بدانید این است که:
کمبود شدید زینک میتواند باعث ریزش مو شود.
میزان زینک در خون مردانی که دچار آلوپسی آندروژنیک هستند که به عنوان طاسی الگوی مردانه شناخته میشود، کمتر از سایرین است.
خطرات مرتبط با مصرف مکمل زینک زیاد است، اما در کسانی که مقادیر بسیار بالایی از این ماده را مصرف میکنند.
زینک یکی از ضروریترین عناصر است مورد نیاز بدن انسان است که وظایف بسیار مهم و حیاتی بر عهده دارد. این عنصر برای ترشح و فعال شدن بیش از 100 آنزیم و هورمون در بدن انسان ضروری است. امروزه به دلیل درک اهمیت این عنصر حیاتی، برخی از مواد غذایی را با زینک غنی میکنند تا دسترسی به آن برای افراد، آسانتر باشد. این عنصر مهم برای عملکرد ایمنی مناسب (حفظ سلامتی)، ترمیم زخم، رشد و تقسیم سلولی، رشد و نمو جسمی و حتی حس بویایی و چشایی لازم است. نقشهای مهم زینک در بدن انسان عبارتند از:
سنتز پروتئین
ساختار پروتئینی بدن انسان شامل آنزیمها، هورمونها و حتی DNA وابسته به روی است.
عملکرد سیستم ایمنی
زینک به تولید گلبول های سفید خون کمک میکند. این گلبولها نقش حیاتی برای مقابله با ویروسها، باکتریها و عوامل خارجی مضر را بر عهده دارند. یکی از احتمالاتی که پزشک در افرادی که دچار سرماخوردگی مداوم هستند در نظر میگیرد، کمبود زینک است.
بینایی
زینک نقش اثرگذاری در عملکرد سیستم بینانی و سلامتی بخش های مختلف آن از جمله قرنیه دارد. مصرف زینک کافی در کنار ویتامینهای A و E نقش مهمی در کاهش خطر ابتلا به آب مروارید در سالمندان دارد.
کلاژن و کراتین سازی
پوست انسان از بخشهای مختلفی تشکیل شده است. یکی از مهمترین آنها، ساختار پروتئینی به نام کلاژن است. به همین دلیل وجود زینک برای داشتن پوستی شاداب ضروری است. کراتین هم پروتئینی است که در ساختار مو نقش دارد. ریزش و ضعف و نازکی تارهای مو ممکن است به دلیل کمبود روی باشد.
کمبود زینک یکی از عوامل ابتلا به سرماخوردگی مکرر به دلیل ضعف سیستم ایمنی بدن است.
مصرف زینک در تولید آنزیمهای گوارشی، هضم و جذب مواد غذایی و تبدیل آنها به انرژی نقش دارد. در صورت کمبود زینک، تولید آنزیمهای گوارشی با اختلال مواجه شده و مشکلاتی از قبیل نفخ و رفلاکس معده ایجاد میشود.
کنترل استرس
زینک به غدد فوق کلیوی در تولید هورمونها کمک میکند. از هورمونهایی که توسط این غده آزاد میشوند، اپی نفرین و نور اپی نفرین هستند که در کنترل و کاهش استرس نقش دارند. کمبود روی باعث ناتوانی بدن در کنترل استرس میشود.
ریزش مو در افراد میتواند ناشی از کمبود زینک باشد. این کمبود باید توسط پزشک و از طریق انجام آزمایشات لازم و بررسی سایر علائم کمبود زینک، تشخیص داده شود. آن چه تا کنون درباره کمبود زینک میدانیم، عمدتاً از طریق مطالعه بیماران مبتلا به آکرودرماتیت انتروپاتیک به دست آمده است. افراد مبتلا به این بیماری از کمبود شدید عنصر زینک رنج میبرند. پیش از کشف علت این بیماری، بیشتر افراد مبتلا از بین میرفتند. البته بسیار بعید به نظر میرسد که کمبود روی در رژیم غذایی منجر به این سطح از کمبود زینک شدید شود. بیشتر احتمال میرود که کمبود آن ناشی از عدم مصرف منابع غذایی کافی، از نوع متوسط یا حاشیهای با عوارض قابل توجه باشد. کمبود زینک تنها باعث ریزش مو نمیشود. در ادامه به برخی از مشکلاتی که در اثر کمبود زینک برای بدن روی میدهند اشاره میکنیم.
کمبود شدید زینک میتواند باعث ریزش و نازکی موها شود
علائم عمومی کمبود زینک در بدن انسان
تاخیر در بهبود زخم ها
جوش و آکنه، خارش و آلرژی های پوستی
ریزش مو و نازک شدن تارهای مو
ناتوانی جنسی در مردان و کاهش حجم منی
ضعف سیستم ایمنی و ابتلای مکرر به بیماریهای عفونی و ویروسی
نیاز روزانه بدن زنان بالغ روزانه به 5 تا 8 میلیگرم، مردان بالغ 8 تا 11 میلیگرم و کودکان 2 تا 5 میلیگرم زینک است. میزان نیاز بدن به زینک به دلایلی مانند بارداری، استرس، ورزش و بیماریهای مزمن افزایش مییابد.
منابع غذایی حاوی زینک
از آنجا که بدن انسان نمیتواند زینک را ذخیره کند، برای کمک به همه این عملکردهای مهم به یک منبع ثابت نیاز دارید. تحقیقات نشان داده است که پروتئینهای حیوانی وظیفه تامین زینک بدن بر عهده دارند. زینک در منابع گیاهی هم وجود دارد، اما ترکیبات آنتی اکسیدانی موجود در آنها، از جذب مناسب جلوگیری میکند. به همین دلیل منابع گیاهی زینک از جمله غلات سبوسدار، حبوبات و آجیلها قادر به تامین مناسب آن در بدن ما نیستند. این بدان معنی است که بدن گیاهخواران ممکن است در معرض کمبود روی قرار گیرد. برخی از مهمترین منابع تامین زینک بدن عبارتند از:
گوشت گاو و گوساله
بادام زمینی
کنجد
غذاهای دریایی از قبیل میگو، ماهی و صدف
تخم کدو
در تخم مرغ، اسفناج، نخود فرنگی و قارچ هم مقداری زینک وجود دارد.
جذب زینک از طریق منابع پروتئینی حیوانی در بدن انسان آسانتر است.
برخی افراد بیش از سایرین در معرض کمبود زینک قرار دارند که عبارتند از:
نوزادان نارس
کسانی که از سوءتغذیه رنج میبرند.
کسانی که مبتلا به اسهال شدید و مزمن هستند.
مبتلایان به کمخونی داسی شکل
افرادی که به بیماری التهابی روده، سلیاک یا مشکلات کبدی دچارند.
افراد سالخورده
گیاهخواران
کسانی که مرتبا از مشروبات الکلی استفاده میکنند.
زینک و موهای شما: شواهد
مطالعات بسیاری اثرات زینک را در ریزش مو بررسی کردهاند. گرچه بیشتر آنها فقط بر روی آلوپسی آره آتا که یک بیماری خود ایمنی است متمرکز شدهاند. اکثر مردانی که دچار ریزش مو میشوند، آلوپسی آندروژنتیک و یا ریزش موی الگوی مردانه دارند. گرچه این دو شکل ریزش مو ممکن است دلایل مختلفی داشته باشد، اما موارد مشترکی نیز در آنها وجود دارد که باعث میشود تحقیقات در مورد آلوپسی آره آتا برای طاسی الگوی مردانه هم مفید باشد. برخی از این تحقیقات عبارتند از:
بر اساس یک مطالعه موردی که در مجله بین المللی Trichology منتشر شده است، مکمل زینک ممکن است کاتالیزور کاهش یا معکوس ریزش مو در کم کاری تیروئید باشد. غده تیروئید کم کار، یکی از عللهای شناخته شده ریزش مو است. محققان در یک مطالعه موردی دریافتند که ریزش موی یک خانم مبتلا به کم کاری تیروئید فقط وقتی که زینک به رژیم درمانی وی افزوده شد، بهبود یافت.
طبق تحقیقات منتشر شده در Annals of Dermatology، میزان زینک موجود در خون بیماران با انواع مختلف ریزش مو کمتر از سایرین است.
چند مطالعه که به طور خاص بر آلوپسی آره آتا متمرکز شده بودند، بهبودی از طریق مصرف مکمل زینک را تایید کردند. محققان اذعان داشتند که مکمل روی باید به بیماران مبتلا به آلوپسی آره آتا که سطح زینک خون آنها پایین است، داده شود تا ریزش مو کاهش یابد.
همان طور که میبینید، شواهد متفاوت است. هیچ دلیل قطعی برای این که مکمل روی میتواند بدون شک به کاهش سرعت یا ریزش مو کمک کند وجود ندارد. در دنیای علم، اثبات نظریهها به آسانی انجام نمیشود. شما به سختی میتوانید مطالعهای را بیابید که چیزی را بدون شک ثابت کند. با این حال، نوید کمک به انواع خاصی از ریزش مو به کمک زینک داده شده است. شواهدی وجود دارد که ثابت میکند در افراد مبتلا به ریزش مو، میزان زینک پایین است.
تحیقات نشان دادهاند که میزان زینک در بدن افراد مبتلا به ریزش مو کمتر از سایرین است.
مکمل زینک: ایمنی و عوارض جانبی
حد بالای قابل تحمل زینک در بزرگسالان، 40 میلیگرم در روز است. اگر مقدار مصرف زینک بیش از این مقدار باشد و برای مدت طولانی ادامه پیدا کند، میتواند عوارض جانبی نامطلوبی داشته باشد. عوارض جانبی حاد یا کوتاه مدت زینک عبارتند از: حالت تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها، اسهال، سردرد و ناراحتی شکمی. سمیت مزمن زینک هم که در اثر مصرف مقادیر بالای آن برای مدت طولانی است، عوارضی دارد. از مهمترین این عوارض میتوان به کمبود مس، تضعیف سیستم ایمنی بدن و کاهش سطح لیپو پروتئینهای با چگالی بالا یا کلسترول خوب اشاره کرد.
همچنین مکمل زینک ممکن است با برخی از داروهای تجویزی افراد تداخل و نتایج منفی به دنبال داشته باشد. این موارد شامل آنتی بیوتیکها، پنی سیلامین (داروی تجویزی برای آرتریت روماتوئید)، داروهای ادرار آور و موارد دیگر است. توصیه میشود که همیشه قبل از شروع هر گونه رژیم مکمل، با یک پزشک متخصص گفتوگو کنید. این کار به ویژه در افرادی که داروهای تجویزی خاصی مصرف میکنند، ضروری است.
با این که تحقیقات بسیاری در زمینه نقش زینک در ریزش مو انجام شده، اما نقش آن هنوز در این زمینه تایید نشده است. شواهدی وجود دارد که به نقش زینک در درمان انواع خاصی از ریزش مو اشاره دارد. برای درمان ریزش مو در ابتدا باید الگوی ریزش مو توسط پزشک شناسایی و سپس درمان لازم اعمال شود. معمولا برای تشخیص علت ریزش مو، آزمایشهایی لازم است تا بدن را از نظر کمبود مواد معدنی، ویتامینها و سایر عوامل بررسی کند. در صورتی که پزشک تشخیص دهد بدن بیمار دچار کمبود زینک است یا الگوی ریزش موی او از نوعی است که ممکن است مصرف زینک در درمان آن نقش داشته باشد، برای بیمار مکمل زینک را تجویز میکند. اگر به هر نوع ریزش مو دچار هستید، میتوانید برای تماس با متخصصان مشوِرَپ به وبسایت و اپلیکیشن ما مراجعه کنید. پزشکان متخصص پوست و موی مشوِرَپ آماده پاسخگویی و راهنمایی شما هستند. شما میتوانید از طریق این سامانه با پزشک به صورت تلفنی، تصویری یا متنی صحبت کرده و یا تصاویر پوست و موی خود یا نتیجه آزمایشتان را برای او ارسال کنید. فراموش نکنید که هرگز بدون مشورت با پزشک، از مکملهای دارویی استفاده نکنید.
زینک جزو 15 عنصر معدنی و ضروری است، که بدن ما به آن نیاز دارد. در بدن انسان حدود 4 – 1 گرم روی وجود دارد که معادل نیمی از آهن بدن است. مقدار زینک با توجه به نقش مهم در ارگانهای بدن در بعضی از اعضای بدن بیشتر است.
کاهش قدرت سیستم ایمنی را در پی دارد و همچنین امروزه ثابتشده است که در کنار سایر علل مثل، کمخونی ، کمبود ویتامینها، استرس و… .، کمبود روی از علل بسیار مهم ریزش مو است.
آکنه که در زبان فارسی به آن جوش میگویند، شایعترین بیماری پوستی است که مردم برای درمان آن به پزشک مراجعه میکنند. این یک بیماری پوستی مزمن است که حدود ۸۵ درصد جوانان و نوجوانان را درگیر میکند. اما نکته مهم در این میان، شناخت تفاوت جوشهای سرسیاه و سر سفید و تمایز میان آنهاست. در ابتدا لازم است که انواع آکنه را بشناسیم.
انواع آکنه یا جوش
همه آکنهها مثل هم نیستند. به طور ساده، میتوان آکنه را به صورت برجستگیهای قرمز و جوشهای سر سیاه و سر سفید تقسیم کرد. این تقسیم بندی مهم است؛ زیرا با هر نوع جوش به شکل متفاوتی باید رفتار کرد. جوشهای سر سیاه و سر سفید که از نظر پزشکی، متاثر از چربی هستند، میتوانند در صورت و شانهها گسترش پیدا کنند. بهداشت خوب و سازگار با نوع پوست، میتواند به بهبود این شرایط کمک کند. بنابراین دانستن بیشتر درباره علت ایجاد و نحوه درمان این نوع جوشها، گامی به سوی داشتن پوستی شفاف و سالم است.
جوشهای سر سیاه
جوشهای سر سیاه، فولیکولهایی هستند که دهانه آنها بازتر از حد معمول است. آنها با شاخههای سبوم، کراتین و سلولهای منقطع شده پر شدهاند و تحت یک واکنش شیمیایی و در نتیجه اکسیداسیون ملانین قرار گرفتهاند. به زبان سادهتر، درون این فولیکولها از سلولهای مرده پوست و چربی پر شده است. قرار گرفتن در معرض اکسیژن باعث میشود که ماده موجود در فولیکول به رنگ سیاه تبدیل شود. جوشهای سر سیاه اغلب در بینی دیده میشوند، اما میتوانند در سایر نقاط بدن هم شکل گیرند. دلایل زیادی برای بروز این عارضه وجود دارد؛ از جمله:
تغییرات هورمونی
ترشح بیش از حد چربی از سطح پوست
استفاده زیاد از لوازم آرایشی حاوی چربی
مصرف برخی از داروها
سیگار کشیدن
لمس بیش از حد، فشار و کندن جوشها بدترین کار برای حذف آنهاست.
برای درمان جوشهای سر سیاه چه باید کرد؟
روشهای متعددی برای درمان این نوع جوشها وجود دارد. علاوه بر درمان، به کمک برخی از راهکارها میتوان از تشکیل موارد جدید چنین جوشهایی جلوگیری کرد. اگر دچار جوشهای سرسیاه هستید، به یاد داشته باشید که کندن، فشار دادن و بیرون آوردن غیر اصولی این جوشها، چاره کار نیست. انجام این کارها میتواند وضعیت جوشها را بدتر کند. به جای این کارها، میتوانید از روشهای درمانی زیر کمک بگیرید.
استفاده از سالیسیلیک اسید
سالیسیلیک اسید یک ماده گیاهی استخراج شده از درخت بید است. این ماده یکی از عناصر محبوب مورد استفاده در انواع پاک کنندههای پوست است که باعث پاکسازی سطح پوست از چربی و سلولهای مرده میشود. سعی کنید در هنگام خرید محصولات پاک کننده صورت، برچسب ترکیبات آن را مطالعه کنید. بیشتر پاک کنندههای پوست حاوی نیم تا پنج درصد اسید سالیسیلیک هستند. در افرادی که دارای پوست خشک هستند، مصرف روزانه این مواد توصیه نمیشود. بهتر است این افراد به صورت یک روز در میان یا با فواصل بیشتر از پاک کنندههای حاوی سالیسیلیک اسید استفاده کنند.
کرمها و لوسیونهای رتینوئید
کرمها و لوسیونهای رتینوئید که از ویتامین A ساخته میشوند، میتوانند منافذ باز پوست را ببندند. آنها همچنین به بدن کمک میکنند تا سلولهای جدید بسازد. بسیاری از محصولات حاوی رتینوئید در داروخانهها در دسترس است و برای استفاده از آنها نیاز به نسخه پزشک نیست. اما برخی از ترکیبات خاص آنها، حتما باید با تجویز پزشک مصرف شود. از آنجا که رتینوئیدها باعث حساسیت بیشتر پوست بدن در مقابل اشعه ماوراء بنفش خورشید میشوند، حتما بعد از استفاده از این ترکیبات از کرم ضد آفتاب استفاده کرد.
خارج کردن جوش سر سیاه
خارج کردن جوشها ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما متخصصان پوست میدانند که چگونه این جوشها را بدون آسیب زدن به پوست از بین ببرند. با این که کیتهای خانگی برای این کار در فروشگاهها وجود دارد، اما متخصصان توصیه میکنند که بهتر است این کار را در خانه انجام ندهید. خارج کردن جوشهای سرسیاه با روشهای غیر تخصصی میتواند باعث ایجاد زخم و آسیبهای جدی در پوست شود.
لایه برداری شیمیایی
لایه برداری شیمیایی معمولا برای افرادی که میخواهند جای زخمهای جزئی یا لکهای روی پوست خود را بهبود دهند، به کار گرفته میشود. اما استفاده از آن در رفع انواع خاصی از آکنه هم متداول است. این روش باعث باز شدن منافذ مسدود شده پوست و رشد پوست جدید میشود. استفاده از یک لایه بردار شیمیایی باعث میشود که سلولهای اضافی، از لایه بالایی پوست برداشته و پاک شوند. مواد رایج موجود در محصولات شیمیایی لایه بردار شامل اسید سالیسیلیک، اسید گلیکولیک و اسید رتینوئیک هستند. از آنجا که در این فرآیند از اسید استفاده میشود، در صورت استفاده نادرست میتواند باعث قرمزی، ایجاد پوسته، زخم، عفونت و تغییر رنگ در پوست شود. میتوان لایه برداری پوست را در مطب پزشک نیز انجام داد.
فواصل انجام لایه برداری پوست به کمک کرمهای لایه بردار، برای پوستهای چرب کمتر از پوستهای خشک است.
استفاده از برس مناسب پوست
برس کشیدن پوست میتواند به خلاص شدن از شر سلولهای مرده سطح پوست کمک کند. از دیگر فواید این کار، کُند کردن علائم پیری است. البته همیشه باید پس از استفاده از برس، پوست خود را آبرسانی کنید. ابزارهای مختلفی برای این کار وجود دارد که پزشک میتواند با توجه به نوع پوست شما، در انتخاب آن کمک کند. استفاده غیر اصولی و بیش از حد از برس پوست، میتواند وضعیت آکنهها را بدتر کرده و به پوست شما آسیب وارد کند.
اکثر محصولات آرایشی و بهداشتی غیر دارویی طبیعی، حاوی روغن نیستند. بنابراین منافذ پوست را مسدود نمیکنند و باعث چرب شدن آن نمیشوند. بهتر است که از پاک کنندهها، مرطوب کنندهها و لوازم آرایشی با حداقل مواد شیمیایی استفاده کنید.
روشهای پیشگیری از ایجاد جوشهای سر سیاه
برای پیشگیری از تشکیل جوشهای سر سیاه روی پوست، موارد زیر را امتحان کنید:
صورت خود را هنگام برخاستن از خواب، قبل از خواب و پس از تعریق بشوئید.
پاک کنندههای ساینده را به آرامی و با نوک انگشتان روی پوست بمالید. مالش با اسفنج یا پارچه میتواند باعث تحریک پوست شود.
از محصولات آرایشی و بهداشتی فاقد الکل استفاده کنید.
از قرار گرفتن در معرض نور خورشید خودداری کنید. زیرا برخی از داروهای آکنه باعث حساسیت بیشتر پوست در برابر اشعه ماوراء بنفش خورشید میشوند.
تعداد دفعاتی که صورت خود را لمس میکنید، بسیار محدود کنید.
شستن صورت با یک صابون یا شوینده ملایم و آب ولرم، سادهترین راه برای تمیز کردن پوست است.
درمان جوشهای سرسیاه برای جلوگیری از تکرار آن
افراد مستعد به جوشهای سرسیاه باید از مصرف پاک کنندههای پایه روغن و الکل خودداری کنند. این ترکیبات میتوانند در افراد دارای پوست چرب، تحریک و حساسیت ایجاد کنند. اگر پوست معمولی دارید، مرطوب کنندههای حاوی روغن سبک برای شما مناسبترین گزینه است. در افراد دارای پوست چرب، مرطوب کنندههای حاوی مقداری چربی، بسیار کمک کننده خواهد بود.
جوشهای سر سفید
جوشهای سر سفید فولیکولهایی هستند که با همان ماده جوشهای سر سیاه پر شدهاند، اما فقط یک منفذ میکروسکوپی ریز در آنها وجود دارد. در نتیجه هوا نمیتواند به فولیکول برسد و باعث اکسیداسیون این ماده شود و در نتیجه سفید باقی میماند. جوشهای سر سفید معمولا کوچک و به رنگ سفید یا شیری هستند. این جوشها در حالت عادی ملتهب نیستند، اما در صورتی که باکتری وارد آنها شود، به جوش سر سفید چرکی یا عفونی تبدیل میشوند.
جوشهای سر سفید معمولا به دلیل به هم خوردن تعادل هورمونی، تولید بیش از حد سبوم یا چربی پوست، رطوبت زیاد و تعریق بیش از حد ایجاد میشوند. عوامل دیگری هم وجود دارند که میتوانند این نوع آکنه را بدتر کنند؛ از جمله:
داروهای خاص
تماس با وسایل آلوده
آلودگی هوا
درمان جوشهای سر سفید
درمان جوشهای سر سفید شامل داروهای تجویز شده توسط پزشک یا محصولات بدون نسخه هستند. روشهای مختلفی برای درمان این نوع جوشها وجود دارد، مانند استفاده از ژل، لوسیون، پماد، صابون و پدهای دارویی. این محصولات معمولا حاوی بنزوئیل پراکساید، رزورسینول، اسید سالیسیلیک یا گوگرد هستند. گاهی مصرف آنها عوارضی مثل تحریک پوست، سوزش و قرمزی ایجاد میکند. بنابراین بهتر است که مصرف این ترکیبات با تجویز و تحت نظر پزشک صورت گیرد. اگر جوشهای سر سفید به انواع شدیدتر آکنه تبدیل شوند، لازم است درمانهای جدیتری انخاذ شود.
برای درمان جوشهای سر سفید مقاوم، چه باید کرد؟
داروی تجویز شده برای آکنه به نوع، شدت و دلایل بروز آکنه بستگی دارد. گاهی روشهای معمول درمان آکنه، تاثیر زیادی در روند بهبودی ندارند. در این شرایط، پزشک پس از معاینه، بررسی جوشها و پرسش از بیمار، تصمیم میگیرد که از کدام روش درمانی استفاده کند. درمانهای تخصصی جوش سر سفید معمولا به چند روش خلاصه میشود:
وقتی هورمونها مسئول آکنه هستند، پزشک میتوانید به کمک داروی ضد آندروژن یا کورتیکواستروئید آنها را محدود کند.
زمانی که باکتری باعث عفونی شدن جوشها شود، مصرف آنتی بیوتیک به مقابله با عفونت و التهاب کمک میکند.
آخرین روش درمان آکنه، ایزوترتینوئین است. این روش درمانی خوراکی برای انواع آکنه، از جمله جوشهای سر سفید، مناسب است. با شروع این درمان، پوست به تدریج خشک میشود. در برخی افراد این خشکی پوست بسیار شدید است و منجر به ترک پوست میشود. در چنین شرایطی باید از محصولات مراقبتی تجویز شده توسط پزشک استفاده کرد.
استفاده از داروهای خوراکی معمولا آخرین روش برای درمان آکنه است.
نکات موثر در زمینه پیشگیری و مراقب از پوست در برابر جوشهای سر سفید:
پوست را دو بار در روز به آرامی، با صابون ملایم و آب ولرم بشوئید.
از لمس کردن و فشار دادن جوشها خودداری کنید.
هنگام تراشیدن موی صورت بسیار مراقب باشید.
از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید اجتناب کنید.
از محصولات آرایشی و بهداشتی فاقد روغن استفاده کنید.
قبل از خواب حتما لوازم آرایشی روی پوست را پاک کنید.
از محصولات نرم کننده بدون عطر و پایه آب برای درمان خشکی پوست استفاده کنید.
از لباسهای نخی و گشاد استفاده کنید.
موهای چرب خود را به طور مرتب با شامپوی مناسب بشوئید.
روبالشی خود را هر هفته تعویض کنید و پس از شستن، آن را در آفتاب خشک کنید.
کلید مراقبت از پوست در برابر آکنه، مداومت و پیگیری است. هیچ درمان یک شبهای برای این مشکل وجود ندارد. با این که تحقیقات جدید، ارتباط جدی و مستقیم بین رژیم غذایی و آکنه را رد میکنند، اما میدانیم که داشتن سبک زندگی سالم، باعث سلامت و شادابی کل بدن از جمله پوست میشود. به کمک روشهای مراقبت پوست، شست و شوی صحیح و نوشیدن آب کافی، میتوانید پوستی شاداب و باطراوت داشته باشید. در بحث مراقبت از پوست، لازم است پیش از هر کاری، نوع پوست خود را بشناسید و سپس از روشهای مراقبت، پاکسازی و مواد آرایشی و بهداشتی مناسب پوستتان استفاده کنید. مشاوره با یک پزشک متخصص در این زمینه بسیار موثر است. اگر به هر دلیلی امکان حضور در مطب پزشک و مشاوره حضوری را ندارید، میتوانید از مشوِرَپ کمک بگیرید. ارتباط با متخصصان پوست و موی مشوِرَپ به راحتی و از منزل یا محل کار، به شکل تلفنی، متنی و تصویری امکان پذیر است. با دریافت توصیههای اصولی و هدفمند، پوستی سالم و شاداب خواهید داشت. برای دریافت مشاوره میتوانید از وبسایت مشوِرَپ استفاده کنید. علاوه بر این، برای دسترسی سادهتر، اپلیکیشن این سامانه را بر روی تلفن همراه یا تبلت خود نصب کنید تا مجموعهای از بهترین مشاوران متخصص و مجرب، همواره همراه شما باشند.
استفاده از ژل، لوسیون، پماد، صابون و پدهای دارویی که معمولا حاوی بنزوئیل پراکساید، رزورسینول، اسید سالیسیلیک یا گوگرد هستند به بهبود جوش سر سفید کمک میکنند. دارو های تجویز شده توسط پزشک یا محصولات بدون نسخه هم کمک شایانی خواهند کرد. برای دریافت مشاوره از متخصص پوست مو میتوانید به سایت مشورپ مراجعه کنید.
استفاده از سالیسیلیک اسید، کرمها و لوسیونهای رتینوئید، خارج کردن جوش سر سیاه، لایه برداری و استفاده از برس مناسب پوست به بهبود جوش سر سیاه کمک میکند.
تغییرات هورمونی، ترشح بیش از حد چربی از سطح پوست، استفاده زیاد از لوازم آرایشی حاوی چربی، مصرف برخی از داروها، سیگار کشیدن باعث بروز جوشهای سرسیاه میشوند.
جوانی حساسترین و مهمترین دوره در زندگی افراد است. جوانان در این دوره، حیاتیترین و اثربخشترین تصمیمات زندگی خود را میگیرند مثل شروع کسب و کار، ادامه تحصیل، ازدواج و…. همه این تصمیمات اثرات طولانی مدت داشته و ناکامی و افسردگی در هر یک از آنها میتواند جوان را دچار غم و ناامیدی کند. تغییرات این دوره میتوانند هیجان انگیز یا ترسناک باشند. هر تغییری میتواند استرسزا باشد و استرس میتواند تاثیرات زیادی در روحیه افراد بگذارد.
باید دانست که یک جوان در آغاز هر مسیری که انتخاب میکند و تصمیمی که میگیرد، شور و شوق فراوان دارد که پس از مدت از شدت آن کاسته میشود. گاهی خستگی ناشی از کار، دلزدگی از تحصیل یا ناکامی از رابطه، فضای زندگی یک جوان را دستخوش تغییراتی میکند که ممکن است سبب آزردگی روحی شود. چنین احساسی گاهی به سراغ همه افراد و به ویژه جوانان میآید، اما آنچه اهمیت دارد، تداوم این احساس است. وقتی غم و آزردگی بیاید، باقی بماند و قصد رفتن نداشته باشد، باید نگران شد. چنین موقعیتی میتواند به تدریج درهای افسردگی را به روی فرد بگشاید.
افسردگی فراتر از یک روز یا یک هفته بد است، فراتر از غم و اندوه است. افسردگی میتواند امید و انگیزه را بدزدد. این یک بیماری روانی است که بر نحوه تفکر، احساس و عملکرد فرد اثر میگذارد. این بیماری باعث میشود که فرد به طور مداوم احساس غم و بی حالی داشته باشد و زندگی و فعالیتهای عادی روزانه او دچار اختلال شود. اگر چه افسردگی درجات مختلفی دارد، اما معمولا با علائمی مانند احساس غم، اندوه یا بیارزشی، از دست دادن علاقه به فعالیتهای عادی و همیشگی و بی حالی عمومی خود را نشان میدهد. علاوه بر این، ممکن است تغییر چشمگیری در الگوی غذا خوردن یا خواب فرد ایجاد کند؛ یعنی به طور قابل توجهی بیشتر یا کمتر از گذشته غذا بخورد یا بخوابد. خبر خوب این است که افسردگی درمان دارد و بسیاری از افرادی که مدتها با این بیماری دست و پنجه نرم میکردهاند، اکنون بهبود یافته و زندگی شاد و موفقی را سپری میکنند.
افسردگی میتواند باعث کاهش انگیزه شود.
عوامل خطر ساز افسردگی
افسردگی یکی از شایعترین بیماریهای روحی در جهان است. نظرسنجی اخیر موسسه ملی بهداشت روان نشان میدهد که تقریبا هفت درصد از بزرگسالان آمریکایی در یک سال گذشته دچار یک دوره افسردگی شدهاند. اما افسردگی در جوانان نسبت به سایر بزرگسالان به مشکل جدیتری تبدیل شده است. همان بررسی نشان داد که دامنه سنی بیشترین شیوع افسردگی در میان جوانان (۱۱ درصد) است؛ یعنی از هر ۱۰ جوان، یک نفر به افسردگی دچار است. حال سوال این است که چه عواملی باعث ایجاد افسردگی میشوند؟
محققان درباره علل ایجاد افسردگی مطمئن نیستند، اما آنها چند عامل را شناسایی کردهاند که باعث میشود افراد بیشتر در معرض افسردگی قرار گیرند:
ژنتیک
اگر پدر، مادر یا خواهر و برادری دارید که به افسردگی دچار هستند، خطر ابتلای شما به افسردگی بالاتر میرود.
عدم تعادل شیمایی یا هورمونی
عدم تعادل در مواد شیمیایی مغز و یا هورمونها، باعث افسردگی شما میشوند.
فصلها
بعضی از افراد در فصل زمستان که طول روزها کوتاهتر و نور خورشید کمتر است، به افسردگی دچار میشوند.
تغذیه
وقتی به اندازه کافی از مواد مغذی استفاده نکنید یا جذب برخی از ویتامینها در بدن شما کاهش یابد، ممکن است افسردگی به سراغتان آید.
همه جوانان با توجه به شرایط سنی، محیطی و کار و زندگی خود، گهگاه احساس غم میکنند، این احساس طبیعی است و معمولا نگران کننده نیست. اما اگر هر یک از علائم زیر برای مدت طولانی پایدار بماند، ممکن است شخص افسرده باشد:
خواب بیش از حد یا عدم علاقه به ترک رختخواب ممکن است از علائم افسردگی باشد.
افسردگی و روابط در جوانان
افسردگی میتواند میزان احساس رضایت افراد از روابط خود را با چالش مواجه کند، زیرا ممکن است که فرد مبتلا به افسردگی فاقد مهارتهای لازم برای حل و کنترل مشکلات احتمالی یا تصمیم گیری دقیق در مواقع حساس باشد. یک فرد افسرده میتواند احساس بدخلقی، تحریک پذیری یا عصبانیت داشته باشد یا گاهی حس کند که هیچ کس توانایی درک او را ندارد. این مسائل گاهی منجر به عقب نشینی و انزوای بیشتر شخص در روابط میشود. اگر این مسائل در ابتدا حل نشوند و در رابطه باقی بمانند، میتوانند در سالهای بعد به شکل شدیدتری بروز کرده و رابطه را با مشکلات جدیتری رو به رو کنند.
انسان موجودی اجتماعی است و حفظ روابط معنادار با دیگران، وجه اساسی تجربه بشری است. به همین دلیل انجام فعالیتهای مشارکتی سالم، مهارت مهمی برای جوانان است و تشخیص و یادگیری مدیریت افسردگی در روابط برای جوانان بسیار مفید خواهد بود.
افسردگی در دانشگاه
ورود به دانشگاه یک تجربه هیجان انگیز برای جوانان به شمار میآید، اما همین امر جذاب ممکن است چالشهای جدیدی را در زندگی جوان ایجاد کند: افزایش حجم کار و دروس جدید، سازگاری با بودجه محدود مالی، کنار آمدن با دوستان و هم اتاقیهای جدید، دوری از خانه و خانواده و… مسائلی هستند که جوان با بسیاری از آنها برای اولین بار مواجه میشود. تجربه کم و قرار گرفتن در معرض چنین مسائل متنوعی طبیعتا استرس زیادی را به زندگی فرد وارد میکند که اغلب موقتی است؛ اما گاهی اوقات میتواند فراتر از خستگی و دلزدگیهای گهگاهی شود و افسردگی را در پی داشته باشد.
اگر با افسردگی دست و پنجه نرم میکنید، هنگام برنامه ریزی برای تحصیل در دانشگاه، این مورد را در نظر بگیرید. پیش از این که به دانشگاه مراجعه کنید تا با آن آشنا شوید، سیستمهای پشتیبانی موجود مانند گروههای دانشجویی و منابع مشاوره را شناسایی کنید و به طور فعالانه به دنبال راههای دوست یابی و درگیر شدن در زندگی دانشجویی باشید تا میزان انزوا و تنهایی خود را به حداقل برسانید.
درمان افسردگی در جوانان
جوانان به دلیل روحیه خاص این دوره ممکن است در مقابل پذیرش بیماری و به دنبال آن، درمان مناسب مقاومت کنند. باید آنان را متقاعد کرد که این بیماری قابل درمان بوده و در صورت درمان مناسب، زندگی آنها به روال طبیعی باز خواهد گشت. استفاده از دوستان دلسوز و آگاه، میتوانند کمک بزرگی در پذیرش افسردگی و شروع درمان افراد باشد. روشهای زیر در درمان افسردگی جوانان موثرند:
جوانان معمولا برای گفتوگو در مورد مسائل خود مشکل دارند. باید آنها تشویق به صحبت در مورد مشکلاتشان کرد و به آنها اطمینان داد که از حمایت شما برخوردار خواهند شد. گفتوگو با دوستان خوب و والدین اولین راه حل است.
گام مهم بعدی متقاعد کردن جوانان برای مراجعه به پزشک است تا متوجه شود که به افسردگی دچار است یا نه. حمایت از افراد مبتلا به افسردگی معمولا شامل روشهای مختلف روان درمانی است که بر ایجاد مهارت برای مقابله با استرسهای زندگی و تغییر الگوهای تفکر منفی متمرکز هستند.
در صورت نیاز به درمان دارویی، مصرف دارو باید جدی گرفته شود. بعد از شروع درمان دارویی، حدود شش هفته طول میکشد تا علائم بهبودی در جوانان نمایان شود. باید افراد را تشویق کرد تا در مورد تغییرات مثبت جال خود با اطرافیان و پزشک خود صحبت کنند.
گفتوگو با یک مشاور آگاه میتواند به کاهش علائم افسردگی و درمان آن موثر باشد.
نقش خودمراقبتی در درمان افسردگی جوانان
در حالی که بدون شک روزهای خوب و بدی در طول دوران افسردگی وجود خواهد داشت، اما راه کارهای سادهای وجود دارد که فرد میتواند به کمک آنها، علائم افسردگی خود را مدیریت کرده و روز به روز احساس نشاط و شادابی بیشتری داشته باشد. ممکن است همیشه نتوانید این نکات را رعایت کنید، اما سعی کنید تا حد ممکن به انجام آنها پای بند باشید.
تغییرات کوچکی در زندگی خود ایجاد کنید. قطعا پس از مدتی از حال خوب ناشی از این تغییرات کوچک در روحیه خود شگفت زده خواهید شد.
الگوی خواب منظمی داشته باشید. یکی از علائم افسردگی این است که باعث میشود کمتر یا بیشتر از حد معمول بخوابید. این مسئله تاثیر بسیار زیادی بر روحیه شما دارد. سعی کنید یک ریتم شبانه روزی عادی در زندگی خود ایجاد کنید: در ساعت مشخص به رختخواب بروید و قبل از خواب کمی مطالعه، حرکات کششی یا هر فعالیت آرامش بخش دیگری انجام دهید. اتاق را تاریک کنید و وسایل الکترونیکی را از خود دور کنید تا مغز شما این پیام را دریافت کند که زمان خواب فرا رسیده است. قبل از خواب پردهها را بکشید تا نور طبیعی صبحگاهی به شما بتابد. به این ترتیب شروع کار روزانه برایتان آسانتر خواهد بود.
از مصرف مواد مخدر و الکل دوری کنید. سیگار کشیدن، نوشیدن الکل و مصرف مواد مخدر ارتباط مستقیمی با افسردگی دارد. با اجتناب از مصرف الکل و نیکوتین یا سایر مواد مخدر، احتمال بروز افسردگی را کاهش میدهید.
راههای تخلیه احساسی سالم پیدا کنید. در مورد احساسات خود با والدین، دوستان خوب یا مشاوران معتمد گفتوگو کنید. بیرون بروید، نفس عمیق بکشید و از تابش آفتاب بر روی پوست خود لذت ببرید. سعی کنید یوگا و مراقبه ذهن آگاهی انجام دهید تا با افکار خود راحتتر ارتباط برقرار کنید.
تغذیه مناسب داشته باشید. وقتی افسرده هستید، به راحتی میتوانید رژیم سالم غذایی خود را زیر پا بگذارید و یا افراطی غذا بخورید. باید بدانید آنچه که میخورید در احساسات شما نقش به سزایی دارند. مثلا چربیهای سالم میتوانند عملکرد مغزی شما را بهبود بخشند. اگر نمیتوانید میزان یا نوع غذای خود را در هنگام افسردگی کنترل کنید، بهتر است یخچال خود را از وعدههای غذایی سالم و متعادل و میانوعدههای مغذی و سرشار از انرژی پر کنید تا دسترسی به آنها همیشه برایتان مقدور باشد.
پیشگیری از افسردگی
افسردگی میتواند تمام افراد را در هر شرایطی درگیر کند. اگر شما جزو افرادی هستید که خود را در معرض ابتلا به آن میدانید، میتوانید با انجام کارهایی، احتمال ابتلای خود به افسردگی را کاهش دهید:
به طور منظم ورزش کنید. با ورزش اندورفین آزاد میشود که این هورمون نقش موثری در تقویت روحیه شما دارد. تحقیقات نشان داده که ورزش منظم میتواند با گذشت زمان، تغییرات مثبتی در مغز ایجاد کند. حتی اگر تمایلی به ورزش ندارید، تلاش کنید که لااقل ۳۰ دقیقه در روز به فعالیت بدنی بپردازید. بعدا از این بابت از خودتان تشکر خواهید کرد.
روابط اجتماعی قوی داشته باشید. با دوستان و اعضای خانواده خود وقت بگذرانید. دوستان جدیدی پیدا کنید. بیرون رفتن از خانه و برقراری ارتباط با مردم راهی عالی برای پیشگیری از افسردگی است.
استرسهای زندگی خود را کاهش دهید. استرس یکی از مهمترین دامها برای افسردگی است. در صورت امکان راههایی برای کاهش و تخلیه استرسها و نگرانیهای خود پیدا کنید. نه گفتن را یاد بگیرید و فعالیتها و مسئولیتهایی را که بیش از ارزششان دردسر به دنبال دارند کنار بگذارید و از این طریق سطح استرس خود را به حداقل برسانید.
حضور در جمعهای دوستانه و صمیمی یکی از راههای جلوگیری از افسردگی در جوانان است.
در صورت مشاهده علائم افسردگی چه باید کرد؟
اگر علائمی از افسردگی را در خود مشاهده کردید، چند کار میتوانید انجام دهید:
با دوستان و اعضای خانواده خود صحبت کنید و به آنها بگویید که چه شرایطی را پشت سر میگذارید. به آنها بگویید که به پشتیانی نیاز دارید.
از آنجا که افسردگی میتواند دلایل جسمی داشته باشد، بهتر است با یک پزشک در این خصوص صحبت کنید. ممکن است پزشک با بررسی موارد جسمی مرتبط با افسردگی، به درمان شما کمک کند.
اگر از زندگی خسته شدهاید و حس میکنید باید به آن پایان دهید، بدون تردید کمک بگیرید. زندگی شما بسیار باارزش است و برای گذر از این چالش نیاز به حمایت دارید.
یکی از بهترین راه حلها در چنین شرایطی مشاوره با متخصص آگاه است. تیم مشاوران دلسوز مشوِرَپ شما را آن طور که هستید میپذیرند، به صحبتهای شما گوش میدهند و راهنماییهای لازم را به شما ارائه خواهند داد. برای دریافت مشاوره و گفتوگو با روانشناسان و روانپزشکان زبده سامانه خدمات سلامت آنلاین مشوِرَپ، کافیست به اپلیکیشن یا وبسایت آن مراجعه و درخواست مشاوره خود را ثبت نمایید. تماس با مشاوران مشوِرَپ در محیطی امن و مطمئن و در تمام ساعات شبانه روز برای شما فراهم است. همراه شما هستیم.
تغییرات کوچکی در زندگی خود ایجاد کنید. الگوی خواب منظمی داشته باشید. از مصرف مواد مخدر و الکل دوری کنید همچنین تغذیه مناسب داشته باشید و از برقراری ارتباطات اجتماعی غافل نشوید.
با دوستان و اعضای خانواده خود صحبت کنید و همچنین از آنجا که افسردگی میتواند دلایل جسمی داشته باشد، بهتر است با یک پزشک در این خصوص صحبت کنید. متخصصان مشورپ آماده کمک به شما هستند. به طور منظم ورزش کنید و خود را از موقعیت های استرس زا دور کنید.
اگر شما هم جزو افرادی هستید که تلاش میکنید موهای سالمی داشته باشید، باید بدانید که این مسئله ارتباط نزدیکی با رژیم غذایی شما دارد. موها برای رشد، نیاز به مواد مغذی و ویتامینهایی دارند که از طریق غذا خوردن تامین میشوند. در واقع این نکتهای است که بسیاری از افراد نسبت به آن بی توجه هستند. رشد و سلامت مو، یک فرآیند متابولیکی پیچیده است که به چندین ماده مغذی، ویتامین و آنزیم نیاز دارد. افراد مبتلا به آنورکسی (بیاشتهایی) یا کسانی که دچار سوء تغذیه هستند یا به هر دلیلی کمبود ویتامین دارند، احتمالا به توقف رشد مو و ریزش آن دچار میشوند. البته همه چیز به ریزش مو ختم نمیشود؛ بلکه کاهش کیفیت و سلامت مو و عدم رشد مناسب هم ممکن است به دلیل تغذیه نامناسب روی دهد. بنابراین لازم است بدانیم که کمبود کدام ویتامینها بیشترین تاثیر را در این فرآیند دارد.
کمبود کدام ویتامینها و مواد معدنی باعث ریزش مو میشود؟
پاسخ به این سوال در واقع به سوال “کدام ویتامینها برای مو ضروری هستند” هم پاسخ میدهد. بر اساس تحقیقات انجام شده و جمع بندی نتایج حاصل، مشخص شد که ۱۱ ویتامین و ماده معدنی برای رشد و سلامت مو ضروری هستند. این مواد حیاتی عبارتند از:
ویتامین C
ویتامین C یک آنتی اکسیدان قوی و ویتامینی حیاتی برای سیستم ایمنی بدن است. این ماده در تولید کلاژن و جذب آهن نقش دارد. ویتامین C برای رشد و ترمیم کلیه بافتهای بدن ضروری است. این ماده به تولید کلاژن که یک پروتئین ضروری برای سلامت پوست و مو است کمک میکند. این ویتامین همچنین برای بهبود زخمها و حفظ سلامت دندانها و استخوانها لازم است. کمبود ویتامین C باعث خشکی مو و پوست، خونریزی لثه، ریزش یا تضعیف موها میشود. این ماده همراه با سایر مواد مغذی با کمک به تولید کلاژن و حمایت از جذب آهن غیر هِم (آهن منابع گیاهی) به رشد مو کمک میکند.
از آن جا که ویتامین C یک ویتامین محلول در آب است، بدن انسان نمیتواند مقدار اضافی آن را ذخیره کند. بنابراین باقیمانده این ویتامین از بدن دفع شده و باید دوباره از طریق منابع غذایی موجود تامین شود. منابع خوب ویتامین C شامل سبزیجات برگ تیره، فلفل دلمهای سبز و قرمز، سیب زمینی، کلم بروکلی، کلم بروکسل، اسفناج و مرکبات هستند.
ویتامین C از مهمترین ویتامینها در سلامت پوست و مو است.
ویتامین B کمپلکس
هشت ویتامین در گروه ب وجود دارد که به ویتامینهای ب کمپلکس معروف هستند. این ویتامینها عبارتند از: ب۱، ب۲، ب۳، ب۵، ب۶، ب۷، ب۹ و ب۱۲. این ویتامینها نقشهای مختلفی در بدن انسان دارند؛ از پشتیبانی تولید سلولهای سالم و دفع صدمات ناشی از رادیکالهای آزاد تا نظارت و پشتیبانی از عملکرد مغز و اعصاب. کمبود B کمپلکس در بدن ممکن است باعث سرگیجه، خستگی، ریزش مو و همچنین ضعف و شکنندگی تارهای مو شود. در ادامه به نقش مهمترین ویتامینهای این خانواده اشاره میکنیم:
بیوتین (ب۷)
ویتامینهای گروه B به ویژه بیوتین با تقویت ساختار کراتینه ساقه مو، از رشد مو پشتیبانی میکند. ریزش مو و خشکی پوست هر دو نشانه کمبود بیوتین هستند. دوز روزانه بیوتین حدود ۳۰ میکروگرم است که از طریق لبنیات، تخم مرغ، آجیل و گوشت، در افرادی که به کمبود این ویتامین دچار نیستند، تامین میشود. اگر آزمایشهای انجام شده در شخصی، نشان دهد که او به کمبود بیوتین دچار است، لازم است که با تجویز پزشک از مکملهایی در دوز مجاز استفاده کند.
ویتامین ب۵ (اسید پانتوتنیک)
اگرچه بیوتین احتمالا بهترین ویتامین ب کمپلکس برای رشد مو است، اما اسید پانتوتنیک هم میتواند نقشی مشابه در رشد مو داشته باشد. بسیاری از محصولات رشد مو حاوی ویتامین ب5 هستند، زیرا این ماده میتواند رشد و سلامتی مو را بهبود بخشد. از بهترین منابع تامین این ویتامین میتوان به ذرت، گل کلم، گوجه فرنگی، آووکادو، عدس، زرده تخم مرغ، نخود فرنگی و گوشت گاو و بوقلمون اشاره کرد.
ویتامین ب۶ (پیریدوکسال ۵- فسفات)
رشد مو یک فرآیند متابولیکی پیچیده است که از هزاران واکنش شیمیایی تشکیل میشود. ویتامین ب۶ در حدود ۱۰۰ واکنش شامل پروتئین، لیپیدها و متابولیسم گلوکز نقش دارد. موهای انسان در واقع یک محصول حاصل از سنتز پروتئین است. موهای زیبا درخشش خود را از طریق لیپیدها یا روغنهای تولید شده توسط پوست سر به دست میآورند. به دلیل نقش ویتامین ب6 در متابولیسم پروتئین و لیپید، وجود این ویتامین برای حفظ سلامت مو و پیشگیری از ریزش آن ضروری است. منابع خوب ویتامین ب6 شامل پنیر، ماهی، مرغ، اسفناج و غلات کامل است.
ویتامین ب۱۲
ویتامین ب۱۲ در سنتز DNA و تولید گلبولهای قرمز خون نقش دارد. خون از گلبولهای قرمز حامل اکسیژن تشکیل شده و ویتامین ب۱۲ برای تشکیل این گلبولها به میزان کافی ضروری است. داشتن گردش خون کافی و مناسب، رشد مو را تضمین میکند. ویتامین ب۱۲ را میتوان از طریق مصرف جگر گاو، صدف، محصولات لبنی، تخم مرغ و محصولات غنی شده با این ویتامین دریافت کرد.
ویتامین ب9 (فولات)
ویتامین ب۹ که با نامهای فولات یا اسید فولیک هم شناخته میشود، نقش اساسی در سنتز DNA، RNA و پروتئینها دارد. همه این فرآیندها در تشکیل ساختار مو نقش دارند. بسیاری از محصولات غذایی تشکیل شده از غلات و حبوبات دارای فولات هستند. همچنین این ویتامین در سبزیجات برگدار و میوهها یافت میشود.
فولات مانند آهن در تولید گلبولهای قرمز خون نقش دارد و به همین دلیل به سلامت پوست، ناخنها و مو کمک میکند. کمبود فولات میتواند موجب کم خونی شده و انتقال مناسب اکسیژن و مواد مغذی به سلولهای مو را مختل کند.
ویتامینهای B کمپلکس به میزان کافی در منابع غذایی گیاهی و دامی یافت میشود.
ویتامین E یک ویتامین محلول در چربی و یک آنتی اکسیدان قوی است که به جلوگیری از آسیب سلولها و بافتها در اثر رادیکالهای آزاد، کمک میکند. رادیکالهای آزاد واکنش بالایی دارند و میتوانند به RNA، DNA و پروتئینها آسیب برسانند. ویتامین E همچنین در سنتز سلولهای خونی نقش دارد که برای گردش خون و تامین اکسیژن بافتهای مختلف بدن مهم است. اگرچه کمبود ویتامین E نادر است، اما این مسئله میتواند منجر به آسیب عصبی و عضلانی و همچنین مشکلات بینایی شود. این ویتامین با پشتیبانی از گردش خون در پوست سر و کاهش آسیب رادیکالهای آزاد به فولیکولهای مو، به رشد مو کمک میکند.
ویتامین E به هشت شکل در طبیعت وجود دارد، اما آلفا توکوفرول تنها شکل قابل استفاده برای تامین نیازهای انسان به این ویتامین است. غلظت ویتامین E در خون توسط کبد تنظیم میشود و جذب آن از طریق روده کوچک انجام میگیرد. ویتامین E به طور طبیعی در غذاهای بی شماری یافت میشود. آلفا توکوفرول در مغزها، دانهها، روغنهای گیاهی و سبزیجات دارای برگ سبز وجود دارد. بسیاری از غلات صبحانه نیز با این ویتامین غنی شدهاند.
ویتامین A
ویتامین A علاوه بر کمک به رشد و حفظ سلامت پوست، دندانها و استخوانها، باعث تولید رنگدانههایی در شبکیه چشم میشود که به بینایی به ویژه در نور کم کمک میکند. در واقع ویتامین A جزء اساسی پروتئین رودوپسین است که وظیفه جذب نور در گیرندههای شبکیه را بر عهده دارد. ویتامین A همچنین به به بهبود زخمها کمک کرده و سیستم ایمنی بدن را تقویت میکند. کمبود ویتامین A نادر است، اما در صورت بروز میتواند علائمی مانند خشکی چشم، دید ضعیف در شب، مشکلات پوستی و اسهال را به دنبال داشته باشد. ویتامین A اغلب در میوهها و سبزیجات به رنگ نارنجی مانند هویج، سیب زمینی شیرین و کدو تنبل یافت میشوند.
ویتامین A یکی دیگر از آنتی اکسیدانهای قدرتمند است. باید به خاطر داشت که اگرچه به ویتامین A برای حمایت از رشد مو نیاز است، اما مقدار زیاد این ویتامین ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در بخشهای مختلفی از بدن از جمله مو شود. ویتامین A بیش از حد، فولیکولهای مو را تحریک میکند و باعث میشود که مو زودتر به پایان چرخه خود برسد. وقتی این اتفاق میافتد، موها نازک میشوند؛ زیرا بدن قادر نیست موهای جدید را با سرعت کافی ایجاد و جایگزین کند.
خشکی چشم، مشکلات پوست و مو و ضعف دید در شب از نشانههای کمبود ویتامین A است.
آهن
آهن یک ماده معدنی ضروری است که به طور عمده در تولید هموگلوبین نقش دارد. هموگلوبین مادهای در گلبولهای قرمز خون است که انتقال اکسیژن را به سراسر بدن از جمله موها به عهده دارد. کمبود آهن رایجترین شکل مشکلات تغذیهای است. کمبود این ماده باعث کم خونی میشود؛ در چنین شرایطی گلبولهای قرمز خون نمیتوانند اکسیژن رسانی به اندامهای بدن را به خوبی انجام دهند. علائم این بیماری شامل خستگی، رنگ پریدگی پوست، تنگی نفس، کاهش اشتها، شکنندگی ناخنها، سردی دست و پا و ریزش مو است.
آهن از طریق تقویت گردش خون و انتقال اکسیژن و سایر مواد مغذی ضروری به فولیکولهای مو، از رشد آنها پشتیبانی میکند. بدون آهن، سلولهای مو ممکن است با کمبود مواد مغذی و اکسیژن مواجه شوند که این مسئله باعث شکنندگی و ریزش مو میشود. ریزش مو در اثر کمبود آهن اغلب زنان را درگیر میکند. زنانی که به طور منظم دورههای عادت ماهانه سنگین را تجربه میکنند، به طور ویژه در معرض خطر کمبود آهن قرار دارند. خوشبختانه پزشک با یک آزمایش خون ساده میتواند سطح آهن خون را تشخیص دهد. اگر سطح آهن خون پایین باشد، ممکن است پزشک برای بیمار مکمل آهن تجویز کند. مصرف مکملهای آهن بدون تجویز پزشک به هیچ عنوان توصیه نمیشود.
آهن در رژیم غذایی به شکل هِم و غیر هِم وجود دارد. گوشت، غذاهای دریایی و مرغ حاوی هر دو شکل آهن هستند. در حالی که منابع گیاهی آهن و غذاهای غنی شده با این ماده معدنی، حاوی آهن غیر هِم هستند. غذاهای غنی از آهن شامل ماهی آزاد، میوههای خشک، گوشت، اسفناج و نخود فرنگی است. ویتامین C به بدن اجازه میدهد که آهن به ویژه نوع غیر هِم آن را به طور موثرتری جذب کند. بنابراین بهتر است که مقدار مناسبی از موادغذایی حاوی این آنتی اکسیدان را در رژیم غذایی خود بگنجانید تا از جذب بهینه آهن اطمینان حاصل کنید.
در حالی که نقش اصلی ویتامین D حفظ سطح مناسب کلسیم و فسفر در خون است، تحقیقات نشان داده که این ویتامین میتواند در سلامت و رشد مو هم اثرگذار باشد. ویتامین D نقش مهمی در حفظ و تقویت سیستم ایمنی بدن دارد. سیستم ایمنی بدن گاهی ممکن است به فولیکولهای مو حمله کرده و باعث ضعف و ریزش شدید مو شود. برخی از این بیماریهای خود ایمنی مانند آلوپسی آره آتا و آلوپسی توتالیس هستند. مصرف مکمل ویتامین D میتواند به کاهش چنین پاسخهای التهابی که رشد مو را مختل میکنند، کمک کند.
وقتی پوست انسان در معرض اشعه ماوراء بنفش قرار میگیرد، ویتامین D به صورت درونزا سنتز میشود. به این معنی که اگر زمان زیادی را در آفتاب میگذرانید، احتمالا نیازی به مصرف مکمل ویتامین D ندارید. از آنجا که ویتامین D به رشد مو کمک میکند، مصرف مکمل این ویتامین برای افرادی که به اندازه کافی آفتاب نمیگیرند لازم است. ویتامین D به طور طبیعی در منابع غذایی به مقدار کافی یافت نمیشود. با این حال میتوان از جگر گاو، ماهی قزل آلا و تخم مرغ برای جذب این ویتامین استفاده کرد. دو فرم مهم ویتامین D شامل D۲ است که از غذاهای گیاهی تامین میشود و D۳ که در اثر قرار گرفتن در معرض نور خورشید توسط حیوانات و بیشتر در پوست آنها ساخته میشود. بیشتر مکملهای ویتامین D از نوع D۳ هستند.
قرار گرفتن در معرض نور خورشید باعث سنتز ویتامین D در بدن میشود.
منیزیم
منیزیم برای تقسیم، رشد و عملکرد مناسب سلولها لازم است. منیزیوم در بیش از ۳۰۰ واکنش بیوشیمیایی در بدن انسان از جمله رشد مو نقش دارد. بسیاری از آنزیمها برای فعالیت به منیزیم نیاز دارند؛ به ویژه آنهایی که در انتقال انرژی و سنتز اسید نوکلئیک نقش دارند. منیزیم همچنین برای رشد ساختار استخوانها و سنتز RNA، DNA و گلوتاتیون (یک آنتی اکسیدان ضروری) لازم است. منیزیم همچنین باعث تقویت سیستم ایمنی بدن، عملکرد طبیعی عضلات و اعصاب میشود. این ماده میتواند قلب را قوی نگه دارد، سطح گلوکز خون را تنظیم کند و به تولید پروتئین و انرژی هم کمک کند.
به دلیل نقش منیزیم در متابولیسم و واکنشهای متابولیکی، وجود این ماده برای رشد مو حیاتی است. کمبود منیزیم به ویژه در زنان یائسه باعث ضعف و ریزش میشود. علائم کمبود منیزیم شامل حالت تهوع، خستگی، استفراغ، ریتم نامنظم قلب، انقباضات عضلانی و ریزش مو است. خوشبختانه منیزیم به راحتی در منابع گیاهی و حیوانی یافت میشود. به طور کلی هر ماده غذایی که حاوی فیبر فراوان باشد، میتواند منیزیم مورد نیاز بدن را تامین کند. این مواد شامل سبزیجات سبز برگ، آجیل، حبوبات، دانهها و غلات سبوسدار است. منیزیوم همچنین به غلات صبحانه هم اضافه میشود.
اسیدهای چرب امگا۳ اسیدهای چرب ضروری برای بدن هستند. اگر چه وجود آنها برای سلامتی انسان لازم است، اما بدن نمیتواند آنها را تولید کند. بنابراین باید از طریق رژیم غذایی شامل ماهیهای چرب مانند ساردین و قزل آلا، تخم مرغ، گردو، بذر کتان و مکملهای خوراکی، نیاز بدن به اسیدهای چرب امگا3 تامین شود. این ماده ضروری در روغن ماهی و گل گاو زبان هم موجود است. اسیدهای چرب امگا3 نه تنها مو را ضخیم و پر پشت نگه میدارند، بلکه باعث درخشان شدن پوست هم میشوند. از آنجا که این ماده خاصیت ضد التهابی دارد، میتواند از ریزش مو جلوگیری کند، آکنه را کاهش دهد، خطر ابتلا به بیماریهای قلبی را کم کند و به تقویت عملکردهای مغز کمک کند. اسیدهای چرب امگا3 در درجه اول با کاهش التهاب از رشد مو پشتیبانی میکنند.
از علائم کمبود اسیدهای چرب امگا۳ میتوان به ضعف حافظه، خستگی، خشکی پوست، گردش خون ضعیف و تغییرات خلقی اشاره کرد.
روی
روی یک ماده معدنی ضروری است که در بخشهای مختلف متابولیسم سلولی، سنتز پروتئین و عملکرد ایمنی بدن نقش دارد. کمبود روی باعث ریزش مو، اسهال و بیماریهای چشم و پوست میشود. داشتن روی کافی باعث رشد سلولها و مو میشود. مطالعات نشان میدهد کسانی که به برخی از انواع ریزش مو دچار هستند، میزان روی کمی دارند. مصرف مکمل روی میتواند به رشد مو کمک کند. گوشت گاو، عدس، نان کامل، زرده تخم مرغ، جوی دو سر و شاه ماهی از بهترین منابع تامین روی مورد نیاز بدن هستند.
با تجویز پزشک میتوان از مکمل روی برای کاهش ریزش مو استفاده کرد.
سلنیوم
سلنیوم یک ماده مغذی ضروری است که در بدن انسان ساخته نمیشود، اما در غذاهایی مانند اسفناج، تخم مرغ، مرغ و ماهی تن زرد وجود دارد. سلنیوم به سلامت مفاصل، چشمها، سیستم تولید مثل و سیستم ایمنی بدن کمک میکند. همچنین به عنوان یک فاکتور در برخی از آنزیمها برای رشد مو مورد نیاز است.
مس
مس برای متابولیسم بدن و جذب مناسب آهن ضروری است. این دو ماده با هم کار میکنند و به بدن کمک میکنند تا گلبولهای قرمز خون را تولید کند. مس برای بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن، سلامت استخوانها، اعصاب و رگهای خونی نیز لازم است. سطح پایین مس ممکن است تولید گلبولهای قرمز خون را کاهش داده و از تامین مواد مغذی مورد نیاز برای مو جلوگیری کند. مس همچنین در تولید ملانین –ترکیب مسئول تامین رنگ پوست، چشم و مو ضروری است. بنابراین کمبود مس ممکن است به طور موقت در سفید شدن موها هم نقش داشته باشد. جگر و غذاهای دریایی، گردو، فندق، حبوبات و غلات، قارچ، سیر و موز از بهترین منابع حاوی مس برای بدن هستند.
ویتامینهایی که به نقش آنها اشاره شد، به رشد و سلامت مو کمک میکنند. اگر به ریزش مو دچار هستید، لازم است به پزشک متخصص مراجعه و دلیل اصلی ریزش موی خود را شناسایی کند. با مشخص شدن دلیل و الگوی ریزش مو، میتوان از روشهای درمانی مناسب در کنار مصرف مواد غذایی مورد نیاز برای تامین ویتامینها و املاح مورد نیاز بدن استفاده کرد. سامانه خدمات آنلاین پزشکی- سلامت مشوِرَپ با بهره گیری از کارشناسان و متخصصان حرفهای در این حوزه میتواند پاسخگو و راهنمای شما باشد. برای طرح سوالات و مشکلات و مشاوره با متخصصان پوست و موی زبده و با تجربه، کافیست به وبسایت و اپلیکیشن مشوِرَپ مراجعه و در کمترین زمان ممکن و با حداقل هزینه از راهکارهای تخصصی پزشکان بهره مند شوید. برای راحتی کاربران محترم، امکان مشاوره به صورت تلفنی، متنی و تصویری و امکان دسترسی به مشاورههای تخصصی به صورت ۲۴ ساعته و در تمام روزهای هفته فراهم است.
بیوتین با تقویت ساختار کراتینه ساقه مو، از رشد مو پشتیبانی میکند. لبنیات، تخم مرغ، آجیل و گوشت از منابع غنی از بیوتین هستند. کمبود بیوتین باعث اقزایش ریزش مو میشود و همچنین در کیفیت مو تاثیر منفی میگذارد. مصرف ۳۰ میلیگرم بیوتین در روز ضروری است.
بخشهای مختلف متابولیسم سلولی، سنتز پروتئین و عملکرد ایمنی بدن به وجود مقدار کافی روی در بدن بستگی دارد. در اثر کمبود روی، ریزش مو و اسهال و ضعف سیستم ایمنی میشوند. گوشت گاو، عدس، نان کامل، زرده تخم مرغ، جوی دو سر و شاه ماهی منابع غنی از روی هستند.
ویتامین ب کمپلکس، ویتامین c، بیوتین، ویتامین ب۵ (اسید پانتوتنیک)، ویتامین ب۶ (پیریدوکسال ۵- فسفات)، ویتامین ب۱۲، ویتامین ب9 (فولات)، ویتامین E، ویتامین D، ویتامین A و آهن و همچنین زینک برای مو ضروری هستند.
بارداری تاثیرات جسمی و روحی مختلفی بر روی زنان دارد و میتواند باعث بروز مشکلاتی شود. یکی از این مشکلات، ترش کردن معده در بارداری است.
بدن یک زن باردار، علاوه بر سازگاری با افزایش وزن جنین در حال رشد، از راههای دیگری هم تحت تاثیر قرار گرفته و تغییر میکند. حجم خون در بدن زن باردار افزایش مییابد و قلب برای توزیع خون بیشتر به سایر نقاط بدن، بیشتر کار میکند. سطح هورمونها هم دچار تغییر میشود و اثرات جسمی و خلقی زیادی را در پی دارد. در چنین شرایطی دستگاه گوارش هم به شدت درگیر میشود. از بلع و هضم تا دفع غذا در زنان باردار، متاثر از شرایط این دوره است. برخی از زنان در دوران بارداری دچار حالت تهوع و برخی دیگر با مشکل کار نکردن شکم یا یبوست مواجه میشوند. یکی از شایعترین مشکلات زنان در این دوره، ترش کردن معده یا رفلاکس معده است. این عارضه بیشتر در سه ماهه دوم و سوم رخ میدهد و اغلب مسئلهای جدی و نیازمند پیگیری نیست. اما در صورتی که در برنامه غذایی مادر باردار اختلال ایجاد کند، باید با پزشک متخصص در این زمینه مشورت کرد.
دلایل زیادی برای ترش کردن معده در دوران بارداری وجود دارد که بیشتر آنها هورمون محور هستند. دکتر میریام استوپارد معتقد است که در دوران بارداری به ویژه در سه ماهه اول، دستگاه گوارش به طور قابل توجهی کند میشود. دلیل کند شدن سیستم گوارش این است که بدن زن باردار باید بتواند تمام ذرات مغذی موجود در غذای خورده شده توسط او را جذب کند. این بدان معناست که غذای مصرفی برای مدت طولانیتری در معده و روده باقی میماند که میتواند احساس سیری، معده پر، و درد در معده را در پی داشته باشد. در این دوران احتمال بازگشت اسید معده به مری و ترش کردن معده کمتر است. اما در سه ماهه دوم و سوم، علاوه بر تولید هورمونهای استروژن و پروژسترون، جنین نیز به دلیل افزایش وزن و بزرگ شدن، فشار بیشتری به اندامهای داخلی و معده وارد میکند. در این دوره احتمال تولید اسید هم در معده افزایش مییابد.
ورود اسید معده به مری و ترش کردن معده در زنان باردار
ورود اسید معده به مری اصلیترین دلیل ترش کردن معده در زنان باردار است.
معمولا ترش کردن معده با درد و سوزش همراه است و به دلیل ورود اسید معده به مری و تحریک این ناحیه رخ میدهد. این مسئله در زنان باردار میتواند دلایل دیگری داشته باشد؛ مانند:
ورود غذای موجود در معده به مری به دلیل اختلالات ناشی از ترشح هورمونهای بارداری
ناپایدار شدن دریچه بین مری و معده (دهانه معده) و برگشت اسید از معده به مری
ابتلا به مشکلات گوارشی پیش از بارداری
ایجاد عفونت به وسیله هلیکوباکتر پیلوری
گاستریت یا ورم معده
فتق هیاتال ناشی از فشار جنین به دیافراگم و قفسه سینه
بزرگ شدن جنین و فشار ناشی از این رشد بر اندامهای گوارشی به ویژه معده
آیا ترش کردن معده در زنان باردار فقط به اسید معده مرتبط است؟
ترش کردن و ناراحتی معده لزوما مربوط به مشکلات مربوط به معده نیست؛ بلکه ممکن است زنان باردار در تمام طول دستگاه گوارش احساس ناراحتی کنند. به ویژه در اواخر بارداری تعیین این که آیا این احساس ناخوشایند از معده نشات میگیرد یا روده یا مری، کار بسیار دشواری است. دکتر مایکل رویزن و مهمت اوز در کتاب “شما: داشتن یک نوزاد” توضیح میدهند که در اواخر بارداری، جنین اندامهای گوارشی مادر را از مکان طبیعی خود دور میکند و باعث اندک جا به جایی این اندامها میشود. این مسئله میتواند احساس ناخوشایندی در اندامهای شکمی و به ویژه دستگاه گوارش ایجاد کند.
علائم ترش کردن معده در زنان باردار کدامند؟
علائم و نشانههای مختلفی برای ترش کردن معده قابل شناسایی است که بیشتر آنها بلافاصله بعد از غذا خوردن یا نوشیدن بروز میکند. اما در برخی موارد ممکن است با کمی فاصله پس از غذا خوردن هم آشکار شوند. مانند:
تنگی نفس
داشتن حالت تهوع
درد خفیف در ناحیه پشت قفسه سینه
درد و سوزش خفیف در قفسه سینه
حس سنگین بودن و سیری
آروغ زدن و احساس طعم ترشی در دهان
احساس درد، سوزش و تهوع بلافاصله یا اندکی پس از خوردن یا نوشیدن، از نشانههای ترش کردن معده است.
راه حل رفع ترش کردن معده در زنان باردار چیست؟
چندین روش بالقوه برای رفع ترش کردن معده در زنان باردار وجود دارد که بسته به علل ایجاد این عارضه، متفاوت هستند. به گفته رویزن و اوز، بعضی از پزشکان چایهای گیاهی را که در فروشگاهها عرضه میشوند، در دوران بارداری ایمن میدانند. به همین ترتیب بعضی از خانمها از چای بابونه برای کاهش علائم استفاده میکنند. اگر قصد دارید که از این روشها برای رفع مشکلات ناشی از ترش کردن معده در دوران بارداری استفاده کنید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید. درمان ترش کردن معده به دلیل گاز روده یا رفلاکس مری، کمی دشوارتر به نظر میرسد، اما خوردن چند وعده غذایی کوچک به جای یک وعده حجیم میتواند برای رفع این عارضه کمک کننده باشد. همچنین ایستادن یا نشستن برای مدتی پس از صرف غذا به جای دراز کشیدن، میتواند در هضم بهتر غذا و کاهش بازگشت اسید معده به مری نقش موثری داشته باشد.
درمانهای دارویی برای کنترل ترش کردن معده در دوران بارداری کدامند؟
پزشکان توصیه میکنند که زنان باردار همیشه قبل از مصرف هر گونه داروی بدون نسخه، با متخصص زنان و زایمان مشورت کنند. استفاده از داروهای بسیاری در دوران بارداری ممنوع است، اما در صورت مجاز بودن هم ممکن است برای برخی از زنان باردار قابل مصرف نباشد. اکثر پزشکان به زنان باردار اجازه میدهند که از داروهای کاهش دهنده گاز و یا آنتی اسیدها برای کاهش مشکلات دستگاه گوارش مثل ترش کردن معده استفاده کنند. اما همیشه بهتر است قبل از اقدام به درمان دارویی در تمام زمینهها، با پزشک متخصص خود تماس گرفته و توصیههای او را به کار بگیرید.
برای مصرف هر نوع دارو در طول دوران بارداری باید حتما با پزشک متخصص مشورت کنید.
چطور تغییر عادات غذایی و تغییر سبک زندگی میتواند به درمان ترش کردن معده در دوران بارداری کمک کند؟
سادهترین و سالمترین راه برای کاهش ترش کردن معده و عوارض ناشی از آن، اصلاح و بهبود عادات غذایی و رفتاری است. برخی از مهمترین این راهکارها عبارتند از:
جویدن آرام و کامل غذا
پرهیز از مصرف وعدههای غذایی سنگین
پرهیز از نوشیدن مایعات همراه با غذا
نوشیدن مایعات سالم مانند آب و آب میوههای طبیعی بین وعدههای غذایی
پرهیز از مصرف غذاهای محرک معده مانند ادویهها، غذاهای اسیدی مانند مرکبات و ترشیها، کاکائو و نوشیدنیهای کافئین دار مثل قهوه
پوشیدن لباسهای راحت که به معده فشار وارد نکنند.
کنترل وزن
بالا قرار دادن سر در هنگام خواب
خوابیدن به پهلوی چپ (در این حالت معده پایینتر از مری قرار میگیرد و اسید معده به مری وارد نمیشود).
جویدن آدامس بدون قند و ترشح بزاق برای خنثی کردن اسید وارد شده به مری
نوشیدن چای بابونه یا شیر گرم همراه با عسل
مصرف لبنیات مانند شیر و ماست بلافاصله پس از ترش کردن
مصرف چند وعده غذایی کوچک به جای یک وعده حجیم، از بهترین روشهای پیشگیری از ترش کردن معده است.
در صورت بروز چه مواردی همراه با ترش کردن معده باید فورا با پزشک تماس گرفت؟
این علائم میتوانند نشانهای از وجود وضعیت پزشکی دیگری باشند که نیاز به بررسی فوری پزشک و درمان دارد.
دوران بارداری از حساسترین و مهمترین دورههای زندگی زنان است. بی توجهی و سهل انگاری نسبت به برخی مشکلات میتواند جان مادر و جنینی که در رحم او قرار دارد را به خطر اندازد. مشکلات متعددی در این دوره گریبانگیر مارد باردار میشود؛ از جمله مشکلات گوارشی که ترش کردن معده از رایجترین آنهاست. ترش کردن معده در بسیاری از موارد برای مادر و کودک خطرساز نیست. اما در صورتی که به دلیل ناراحتی ناشی از آن، مادر نتواند به خوبی غذا بخورد یا میل به غذا خوردن نداشته باشد، ممکن است با کمبود ویتامینها و مواد معدنی مواجه شده و سلامت جنین در خطر قرار گیرد. علاوه بر این بروز چنین مشکلی میتواند نشانهای از وجود مشکلات اساسی در دستگاه گوارش مادر باشد. همچنین این مشکل باعث میشود که مادر خواب راحت نداشته باشد و همین مسئله میتواند منجر به ضعف، بیحالی و خستگی او در طول روز شود. بنابراین بهترین کار در هنگام مواجه شدن با چنین مسائلی تماس با پزشک متخصص و دریافت راهنمایی از اوست.
حرف آخر
بسیاری از زنان در دوران بارداری به دلیل افزایش وزن و خستگی ناشی از حمل جنین، کمبود انرژی و کمر درد توانایی طی مسافتهای طولانی و نشستن یا ایستادن طولانی مدت در مطب پزشک را ندارند و این مسئله ممکن است باعث شود که نسبت به درمان و پیگیری برخی از مشکلات پیش آمده کوتاهی کنند. سامانه خدمات پزشکی- سلامت مشوِرَپ به شما نوید میدهد که دیگر برای دسترسی به خدمات پزشکی، نیازی به خروج از منزل ندارید. میتوانید به راحتی از منزل یا هر مکانی با پزشک مورد نظر خود تماس تلفنی، تصویری و متنی داشته باشید، مشکلات خود را مطرح کرده و توصیههای لازم را دریافت کنید. برای استفاده از خدمات مشاوره پزشکی آنلاین کافیست به وبسایت و اپلیکیشن مشوِرَپ مراجعه کرده و از بخش تخصص زنان و زایمان، به مجموعهای از بهترین پزشکان دسترسی داشته باشید.
در بارداری به دلیل تولید هورمونهای استروژن و پروژسترون و بزرگ شدن جنین، به اندامهای داخلی و معده فشار وارد میشود و رفلاکس اتفاق میافتد. اگر با این مشکل مواجه هستید حتما آن را با پزشک متخصص زنان و زایمان مطرح کنید.
عفونت کلیه یک بیماری دردناک و ناخوشایند است که نیاز به درمان سریع دارد. اما برای بهبود عفونت کلیه باید چه کارهایی انجام دهیم؟ این بیماری اغلب به صورت عفونت ادراری یا عفونت مثانه شروع میشود و سپس گسترش مییابد و میتواند یک یا هر دو کلیه را تحت تاثیر قرار دهد. عوامل و بیماریهای مختلفی زمینه ساز ایجاد عفونت در کلیهها میشوند. این عوامل عبارتند از دیابت، ایدز، سنگ کلیه یا عوارض جانبی ناشی از برخی داروها. برای درمان عفونت کلیه حتما باید به متخصص کلیه و مجاری ادراری مراجعه کنید. اگر این بیماری بلافاصله با آنتی بیوتیک درمان شود، آسیب شدیدی به کلیهها وارد نمیکند. اما اگر این عفونت درمان نشده باقی بماند، یا دیر برای درمان اقدام شود، میتواند تشدید شده و آسیبهای جدی و گاهی دائمی به کلیهها وارد کند.
بیشتر بخوانید:
نشانههای عفونت کلیه
علائم و نشانههای عفونت کلیه اغلب طی چند ساعت تا چند روز آشکار میشود. ممکن است بیمار دچار احساس تب، لرز، ناراحتی و درد در ناحیه کمر و پهلوها باشد. علاوه بر این، ممکن است فرد علائمی از عفونت دستگاه ادراری مانند ورم مثانه را نیز تجربه کند. این علائم شامل موارد زیر هستند:
نیاز به دفع ادرار بیش از حد
تب
لرز
درد شکم
تهوع و استفراغ
درد یا سوزش در هنگام دفع ادرار
ادرار کدر و بد بو
وجود خون در ادرار
درد کمر و پهلوها، تهوع و تب و لرز از اصلیترین نشانههای عفونت کلیه هستند
برای تسکین برخی علائم و بهبود سلامت کلیه ممکن است بتوانید از درمانهای خانگی همراه با درمان دارویی تجویز شده توسط پزشک استفاده کنید. برای تشخیص بیماری و بحث در مورد روشهای درمانی، همیشه باید در ابتدا با پزشک مشورت کنید.
عفونتهای ادراری ناخوشایند هستند، اما فوریت پزشکی تلقی نمیشوند. برخی افراد تصور میکنند که این مسئله در مورد عفونت کلیه هم صادق است. در صورتی که عفونت کلیه یک بیماری جدی است که نیاز به مراقبت پزشکی دارد. بدون درمان مناسب، عفونت کلیه میتواند به سرعت باعث آسیب طولانی مدت کلیه و یا زخم در این اندام باشد. به همین دلیل بی توجهی به عفونت کلیه و عدم درمان به موقع، میتواند بسیار خطرناک باشد. برای بهبود عفونت کلیه حتما باید به متخصص کلیه و مجاری ادراری مراجعه کنید و از خوددرمانی بپرهیزید.
درمان دارویی برای بهبود عفونت کلیه
آنتی بیوتیکها همیشه اولین خط دفاعی در برابر عفونت کلیه هستند. اگر عفونت کلیه شدید نباشد، پزشک احتمالا برای بیمار آنتی بیوتیک خوراکی تجویز میکند تا یک یا دو بار در روز و به مدت ۱۰ تا ۱۴ روز مصرف کند. بیمار باید دوره مصرف آنتی بیوتیک را تکمیل کند، حتی اگر پس از گذشت چند روز احساس بهبود عفونت کلیه داشته باشد. بیمار باید در طول این دوره آب و مایعات فراوان مصرف کند. اگر عفونت کلیه خیلی شدید باشد، ممکن است پزشک برای بیمار آنتی بیوتیک تزریقی تجویز کند. در چنین شرایطی بیمار باید در بیمارستان بستری شده به صورت منظم آنتی بیوتیک دریافت کند.
عفونت ادراری مکرر میتواند احتمال خطر عفونت کلیه را افزایش دهد. با مشورت پزشک میتوان علت بروز عفونت مکرر مجاری ادراری را یافت و از تکرار آن جلوگیری کرد.
درمانهای خانگی تکمیلی
اگر عفونت کلیه خیلی شدید نبود و نیاز به آنتی بیوتیک نداشته باشد، میتوان از درمانهای خانگی برای رفع این عارضه استفاده کرد. اگر پزشک برای درمان عفونت کلیه آنتی بیوتیک تجویز کند، نمیتوان درمانهای خانگی را جایگزین آن کرد. البته مصرف داروهای خانگی برای تسکین درد و علائم بیماری کمک کننده است. همچنین میتوان از درمانهای خانگی برای جلوگیری از عفونت کلیه و مجاری ادراری هم استفاده کرد. در ادامه به برخی از مهمترین این روشها اشاره میکنیم.
نوشیدن آب فراوان میتواند به دفع باکتریها از بدن کمک کرده و به از بین بردن سریع عفونت کمک کند. همچنین آب میتواند باعث پاکسازی کل سیستم ادراری شود. نوشیدن آب کافی در طول روز به پیشگیری از عفونت کلیه و مجاری ادراری منجر میشود، بنابراین استفاده از آن یک روش آسان و ارزان برای جلوگیری از این بیماریهاست. سعی کنید در طول روز حداقل هشت لیوان آب بنوشید.
نوشیدن آب فراوان، علاوه بر بهبود عملکرد کلیهها، باعث رفع سریعتر عفونت خواهد شد
آب کرن بری بنوشید
مدتهاست که از آب کرن بری برای درمان عفونت کلیه و مجاری ادراری استفاده میشود. برخی شواهد نشان میدهد که نوشیدن آب کرن بری ممکن است از ابتلای برخی افراد به عفونت دستگاه ادراری جلوگیری کند. بسیاری از افراد عطر و طعم شیرین آب کرن بری را به آب ساده ترجیح میدهند و به آنها در نوشیدن مایعات بیشتر کمک میکند. اما باید توجه کنید که آب کرن بری صنعتی سرشار از مواد شیرین کننده و نگهدارنده است که برای سلامتی مناسب نیست. بهتر است این نوشیدنی را به صورت خانگی تهیه و استفاده کنید.
بیشتر بخوانید:
مصرف الکل و قهوه را محدود کنید
مهمترین نقش کلیهها، فیلتر کردن مواد مضر و مسموم است. مصرف الکل و کافئین باعث فعالیت بیشتر کلیهها میشود. فعالیت بیش از حد کلیه ممکن است مانع بهبودی عفونت کلیه شود. علاوه بر این، الکل و آنتی بیوتیکها نیز نباید ترکیب شوند. به همین دلیل در طول درمان دارویی برای درمان عفونت کلیه، باید از مصرف الکل خودداری شود.
مصرف پروبیوتیکها را فراموش نکنید
پروبیوتیکها در مورد درمان عفونتهای کلیه بسیار اثرگذار هستند. این ماده دو مزیت بزرگ دارد:
اولین مورد این است که آنها به کنترل باکتریهای مفید بدن کمک میکنند. علاوه بر این، شواهدی وجود دارد که پروبیوتیکها میتوانند به کلیهها در پردازش و دفع مواد زائد کمک کنند. هرچه عملکرد کلیهها بهتر باشد، درمان عفونت کلیه سریعتر و بهتر خواهد بود.
ویتامین C یک آنتی اکسیدان قوی است که به محافظت از بافتهای بدن در برابر استرس اکسیداتیو کمک میکند. آنتی اکسیدانها میتوانند به طور خودکار به سلامت کلیهها کمک کنند. هم چنین تحقیقی قدیمیتر وجود دارد که نشان میدهد ویتامین C میتواند از ایجاد زخم در کلیه در اثر عفونت حاد کلیوی جلوگیری و آنزیمهای داخل کلیه را تقویت کند. برای تامین ویتامین C بدن میتوانید از مواد غذایی سرشار از آن یا مکملهای خوراکی استفاده کنید.
نوشیدن آب کرن بری با خاصیت آنتی اکسیدانی قوی، از موثرترین راهکارهای رفع عفونت کلیه و مجاری ادراری است
نوشیدن آب جعفری را امتحان کنید
آب جعفری یک ماده ادرار آور غنی از مواد مغذی است که میتواند دفعات و حجم ادرار را افزایش دهد. این کار باعث دفع سریعتر باکتریها از کلیهها شده و اثر آنتی بیوتیکها را افزایش میدهد. اگر طعم جعفری را دوست ندارید، میتوانید آن را با یک اسموتی از میوههای طعمدار مثل کرن بری یا زغال اخته مخلوط کنید تا هم طعم بهتری را تجربه کنید و هم نتیجه بهتری بگیرید.
سیب یکی از بهترین و مغذیترین میوههاست. محتوای بالای اسید آن میتواند به کلیهها در حفظ اسیدیته ادرار کمک کند و مانع از رشد بیشتر باکتریها شود. خواص ضد التهابی سیب نقش مهمی در بهبود عفونت کلیه خواهد داشت.
نمک اپسوم و آب گرم تسکین دهنده درد است. این ماده میتواند اثرات جانبی مصرف آنتی بیوتیکها را کاهش دهد تا درمان عفونت کلیه را راحتتر تحمل کنید. مصرف این نمک را حتی پس از رفع عفونت کلیه و تا زمان بر طرف شدن عوارض مصرف داروها استفاده کنید. درباره مصرف این نمک و اثرات آن میتوانید با پزشک خود مشورت کنید.
خواص اسیدی سیب مانع از رشد بیشتر باکتریها در کلیه و مجاری ادراری میشود
نواحی اطراف کلیه را گرم نگه دارید
گرم نگه داشتن کلیه و پهلوها یکی از راههای کاهش درد و ناراحتی ناشی از عفونت کلیههاست. برای این کار میتوانید از حوله گرم یا کیسه آب گرم استفاده کنید.
آیا مصرف سرکه سیب و جوش شیرین برای درمان عفونت کلیه موثر است؟
گرچه استفاده از سرکه سیب و جوش شیرین در برخی منابع به عنوان بهبود دهندههای عفونت کلیه شناخته میشود، اما هیچ مدرکی در تایید آنها وجود ندارد. سرکه سیب یکی از محبوبترین درمانهای خانگی با خاصیت ضد باکتریایی است، اما هیچ تحقیق مستندی درباره تاثیر آن بر بهبود عفونت کلیه وجود ندارد. علاوه بر این در تحقیقی که در سال ۲۰۱۳ انجام گرفته، نشان داده شده که سوء استفاده از جوش شیرین باعث عدم تعادل الکترولیتها، نشانه های افسردگی یا مشکلات تنفسی شود.
حرف آخر
مواردی که ذکر شد فقط باعث تسکین و تخفیف علائم بیماری یا بهبود عفونت کلیه در موارد خفیف خواهند شد. هیچ یک از این موارد به عنوان درمان قطعی تلقی نمیشوند. پس در انتخاب این روشها حتما با پزشک متخصص مشورت کنید و در صورت تجویز دارو، دوره مصرف آن را کامل کنید تا اثرگذاری دارو نمایان شود. اگر وقت کافی برای مراجعه به پزشک و طرح سوالات خود را ندارید، کافیست از مشورپ کمک بگیرید. سامانه خدمات آنلاین سلامت مشورپ با صدها پزشک و روانشناس مجرب در تمام زمینههای پزشکی و روانشناسی، آماده ارائه مشاوره آنلاین تخصصی به شماست. برای دسترسی به خدمات این سامانه میتوانید به وبسایت و اپلیکیشن مشورپ مراجعه و درخواست مشاوره خود را ثبت کنید. شما میتوانید مشاوره خود را در تمام ساعات و روزهای هفته و به شکل مکالمه تصویری، تلفنی و متنی انجام دهید. با مشورپ امن و آسان مشورت کنید.
شما تجربهای از ابتلا به این بیماری دارید؟ چه رژیم غذاییای برای تسریع روند درمان پیش گرفتید؟
نوشیدن آب فراوان به حفظ سلامت کلیه کمک فراوانی میکند. سعی کنید در روز ۸ لیوان آب بنوشید. در کنار آب، مصرف آب کرن بری، آب جعفری، ویتامین C، پروبیوتیکها، انجام فعالیت فیزیکی، کاهش استرس و محدود کردن مصرف الکل و قهوه به بهبود این بیماری کمک میکند.
نفخ شکم که معمولا به عنوان گاز شناخته میشود، بخش طبیعی از تجزیه مواد غذایی و محصول جانبی دستگاه گوارش است. این اتفاق زمانی روی میدهد که گاز در دستگاه گوارش جمع شود. نفخ، اصطلاحی پزشکی برای آزاد سازی گاز از سیستم گوارش از طریق مقعد است. گاز تجمع یافته، باید از بدن دفع شود؛ وگرنه بدن شبیه بادکنکی میشود که بیش از ظرفیت آن باد شده است. اگرچه دفع گاز توسط بدن طبیعی است اما این مسئله گاهی میتواند ناخوشایند باشد. دفع گاز را نمیتوان متوقف کرد، اما به کمک روشهایی میتوان آن را کنترل کرده و کاهش داد. گاز به دو روش اصلی جمع میشود:
بلعیدن هوا هنگام غذا خوردن یا نوشیدن که باعث جمع شدن اکسیژن و ازت در دستگاه گوارش میشود.
همزمان با هضم غذا، گازهای ناشی از فرآیند هضم، مانند هیدروژن، متان و دی اکسید کربن جمع میشوند.
این دو دلیل از اصلیترین عوامل ایجاد کننده گار در سیستم گوارش هستند.
چه چیزی باعث نفخ شکم میشود؟
نفخ شکم بسیار شایع است. همه انسانها در سیستم گوارش خود گاز جمع میکنند. این گازها در درجه اول از بخارات بدون بو مانند دی اکسید کربن، اکسیژن، نیتروژن، هیدروژن و گاهی متان ساخته میشود. بیشتر مردم در طول روز بین ۱۰ تا ۲۳ بار گاز دفع میکنند. این تعداد ممکن است زیاد به نظر برسد، اما اکثر بادها بدون بو و تقریبا غیر قابل تشخیص هستند. اگر به طور منظم بیش از این مقدار گاز دفع شود، ممکن است که فرد نفخ بیش از حد داشته باشد. عوامل متعددی که باعث ایجاد نفخ میشوند، عبارتند از:
بلع هوا
بلعیدن هوا در طول روز، به طور معمول در هنگام خوردن و آشامیدن طبیعی است. هر انسان در هنگام صحبت و خوردن و آشامیدن، مقدار کمی هوا را میبلعد. اگر مرتبا هوای زیادی بلعیده شود، فرد با نفخ شدید مواجه میشود. گاهی این هوای اضافی بلعیده شده از طریق آروغ دفع میشود.
دلایلی که ممکن است باعث بلع بیش از حد هوا شوند عبارتند از:
جویدن آدامس
سیگار کشیدن
عادت به مکیدن اشیا مثل انگشت یا درب خودکار
نوشیدن نوشیدنیهای گازدار
غذا خوردن سریع
حرف زدن زیاد در حین غذا خوردن
جویدن مداوم آدامس، یکی از عوامل ورود بیش از حد هوا به بدن است.
رژیم غذایی
مواد غذایی مصرفی ممکن است منجر به ایجاد نفخ در افراد شوند. برخی از غذاهایی که منجر به تولید و افزایش گاز در سیستم گوارش میشوند عبارتند از:
لوبیا
کلم
کلم بروکلی
کشمش
عدس
آلوی خشک
سیب
غذاهای سرشار از فروکتوز یا سوربیتولها مانند آبمیوه
هضم این مواد غذایی ممکن است مدت زمان زیادی طول بکشد و منجر به بوی نامطبوع همراه با نفخ شکم شود. همچنین مصرف برخی از غذاهایی که بدن نمیتواند آنها را به طور کامل جذب کند، باعث جمع شدن گاز میشوند. چنین غذاهایی بدون هضم شدن از روده کوچک به روده بزرگ منتقل میشوند. روده بزرگ حاوی مقادیر زیادی باکتری است که هنگام تجزیه مواد غذایی از خود گاز آزاد میکنند. این گازها در روده تجمع پیدا کرده و باعث ایجاد نفخ میشوند.
مشکلات گوارشی
اگر رژیم غذایی فرد، حاوی مقدار زیاد کربوهیدرات یا قند نیست، یا هوای بیش از حد نمیبلعد، نفخ او ممکن است به دلیل یک بیماری باشد. شرایط بالقوه زمینه ساز نفخ، از شرایط موقتی تا مشکلات گوارشی متغیر است. برخی از این شرایط عبارتند از:
رفلاکس معده در صورت درمان نشدن میتواند باعث بروز نفخ شود.
گزینههای درمانی خانگی برای نفخ شکم چیست؟
روشهای مختلفی برای درمان نفخ شکم وجود دارد که انتخاب این روشها به نوع و دلیل نفخ وابسته است. برای درمان نفخ شکم، روشهای زیر را در خانه امتحان کنید:
رژیم غذایی خود را بررسی کنید.
اگر برنامه غذایی شما حاوی مقادیر زیادی کربوهیدرات است، باید آن را با ماده دیگری جایگزین کرده و یا مصرف آن را محدود کنید. کربوهیدراتهایی که هضم آسانتری دارند، مانند سیب زمینی، موز و برنج گزینههای خوبی برای جایگزینی هستند.
یادداشت مواد غذایی مصرفی روزانه میتواند در کنترل نفخ موثر باشد.
این کار به شما کمک میکند تا عوامل محرک را شناسایی کنید. بعد از شناسایی برخی از غذاهایی که باعث نفخ بیش از حد میشوند، شما میتوانید مصرف آنها را کنترل کرده یا مقدار کمتری از آنها را مصرف کنید.
در هر وعده، غذای کمتری مصرف کنید.
مصرف پنج یا شش وعده غذایی کم حجم به جای سه وعده غذایی حجیم میتواند به هضم بهتر مواد غذایی و کاهش تجمع گاز در بدن کمک کند.
غذا را خوب بجوید.
بهتر است غذا را با دهان بسته و به خوبی بجوید. از جویدن آدامس، کشیدن سیگار و انجام هر کاری که باعث افزایش حجم هوای بلعیده شده میشود، خودداری کنید.
ورزش کنید.
متخصصان دریافتند که ورزش و فعالیت بدنی روزانه میتواند به تقویت دستگاه گوارش و پیشگیری از نفخ کمک کند.
مصرف دارو را امتحان کنید.
برخی از داروها میتوانند با بهبود هضم مواد غذایی، مقدار گاز تولید شده را کاهش داده و از ایجاد نفخ جلوگیری کنند. البته باید توجه داشت که مصرف این داروها به طور موقت موثر هستند و نباید برای طولانی مدت استفاده شوند.
مصرف چند وعده غذایی کوچک به جای یک وعده غذایی حجیم به کاهش نفخ کمک میکند.
چه موقع برای نفخ شکم به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر دچار نفخ بی دلیل و غیر قابل توضیح هستید یا علائم زیر را دارید، حتما باید به پزشک مراجعه کنید.
پزشک ابتدا در مورد زمان شروع علائم و غذاهای مصرفی و سایر عوامل محرک از بیمار سوالاتی را میپرسد. سپس برای بررسی بیشتر، معاینه فیزیکی انجام میدهد. البته برای اطمینان از اینکه بدن فرد درگیر عفونت نیست یا بیماری دیگری ایجاد نشده، آزمایش خون هم باید انجام شود. انجام آزمایشی که عدم تحمل برخی مواد غذایی توسط بیمار را بررسی میکند هم گاهی لازم است.
پزشک احتمالا به بیمار توصیه میکند که با یادداشت مواد غذایی مصرفی، عامل محرک را بیابد. گاهی مشورت با یک پزشک متخصص تغذیه برای توصیه جایگزینهای محرکهای غذایی و تغییر عادات غذایی هم میتواند موثر باشد. همچنین ممکن است نیاز باشد که برای شرایط خاص، دارو دریافت کنید. اگر پزشک در حین معاینه و بررسی نتایج آزماشهای بیمار، یک بیماری زمینهای را شناسایی کند، باید درمان مناسب آغاز شود. برای تشخیص قطعی نفخ بیش از حد لازم است که تمام توصیههای پزشکی و آزمایشهای تجویزی را انجام دهید.
گاهی پزشک برای تشخیص بیماری و علل نفخ، نیاز به بررسی نتیجه آزمایشهای بیمار دارد.
غذاها خاصیت تولید گاز یکسانی ندارند. برخی از خوراکیها به کاهش نفخ یا درمان آن کمک میکنند. مهمترین این خوراکیها عبارتند از:
مرغ و ماهی
سبزیجاتی مثل کاهو، گوجه فرنگی، کدو سبز و بامیه
میوههایی مثل طالبی، انگور، توت فرنگی، آووکادو و زیتون
کربوهیدراتهایی مثل نان بدون گلوتن و برنج
بدن همه افراد به مصرف غذاها واکنش یکسانی نشان نمیدهد. بنابراین برای تنظیم برنامه غذایی باید با صبر و حوصله و دقت غذاهای جایگزین را انتخاب و مصرف کرد.
نفخ شکم در بلند مدت چه عوارضی دارد؟
اگر نفخ شکم به دلیل بیماری نباشد، در دراز مدت مشکلات خاصی ایجاد نمیکند. اما اگر این عارضه به دلیل عدم تحمل غذایی یا مشکلات گوارشی باشد، گذشت زمان این مشکل را بیشتر و شدیدتر میکند. البته به جز نفخ شکم، عوارض دیگری هم به همراه آن ایجاد میشود.
در برخی موارد، نفخ شدید و طولانی میتواند به دلیل مشکلاتی مانند استرس مزمن یا تغییر در عادات غذایی بروز کند. در چنین مواقعی باید رژیم غذایی سالم داشته باشید و حتما به پزشک مراجعه کنید.
دفع گاز یک فرآیند طبیعی در بدن است، اما گاهی میتواند آزار دهنده باشد. روشهایی برای کاهش گاز در بدن وجود دارد که در ادامه به آنها اشاره میکنیم:
آرامتر و با هوشیاری بیشتر غذا بخورید.
بیشتر گاز موجود در بدن ناشی از هوای بلعیده شده است. گرچه جلوگیری از بلعیدن کامل هوا غیر ممکن است، اما شما میتوانید مقدار هوای بلعیده شده را کاهش دهید. هنگامی که سریع غذا میخورید، هوای بلعیده شده نسبت به زمانی که آهسته غذا میخورید بیشتر است.
آدامس نجوید.
افرادی که در طول روز آدامس میجوند، بسیار بیشتر از کسانی که این کار را انجام نمیدهند هوا میبلعند. اگر نگران خوشبو ماندن نفس خود هستید، سعی کنید به جای آدامس، مقداری نعناع بجوید. مصرف دهان شویهها با اثر طولانی مدت هم میتواند به کاهش باکتریهای ایجاد کننده بوی بد دهان کمک کند.
مصرف غذاهای تولید کننده گاز را کاهش دهید.
برخی از غذاها بیش از بقیه گاز تولید میکند. کربوهیدراتهای خاص مقصر اصلی هستند، از جمله کربوهیدرات، لاکتوز، فیبر نامحلول و نشاسته. این کربوهیدراتها در روده بزرگ تخمیر میشوند و باعث ایجاد مشکلات گوارشی از جمله نفخ خواهند شد.
بسیاری از افراد مبتلا به سندروم روده تحریک پذیر با مصرف غذاهای مختلف به نفخ دچار میشوند. مصرف پروبیوتیکها با افزایش جمعیت باکتریهای مفید روده، هضم غذا را در آن بهبود داده و باعث کاهش تجمع گاز در رودهها میشود. البته کاهش مصرف مواد غذایی که حاوی کربوهیدراتهای پیچیده هستند هم به کاهش نفخ و عوارض ناشی از آن کمک میکند. کربوهیدراتهای رایج تولید کننده گاز عبارتند از:
قندهای پیچیده: لوبیا، کلم، کلم بروکلی و بروکسل، مارچوبه، غلات سبوسدار، سوربیتول و سایر سبزیجات
فروکتوز: پیاز، کنگر فرنگی، گلابی، نوشابه، آبمیوه و برخی از انواع میوهها
لاکتوز: تمام محصولات لبنی از جمله شیر، پنیر و بستنی
فیبر نامحلول: بیشتر میوهها، سبوس جو دو سر، نخود فرنگی و لوبیا
نشاسته: سیب زمینی، ماکارونی، گندم و ذرت
مشکل عدم تحمل مواد غذایی را با رژیم مناسب کنترل کنید.
عدم تحمل مواد غذایی با حساسیت غذایی متفاوت است. به جای پاسخ آلرژیک، عدم تحمل مواد غذایی باعث ناراحتیهای گوارشی مانند اسهال، گاز، نفخ و حالت تهوع میشود. شایعترین نوع عدم تحمل مواد غذایی، عدم تحمل لاکتوز است. لاکتوز در تمام محصولات لبنی یافت میشود. یک رژیم غذایی مناسب میتواند به کاهش گاز تولیدی بدن کمک کند. سعی کنید تمام محصولات لبنی را از رژیم غذایی خود حذف کنید. اگر هنوز هم گاز بیش از حد را تجربه میکنید، سعی کنید سایر غذاهای تولید کننده گاز را کاهش داده یا حذف کنید.
عدم تحمل گلوتن هم میتواند باعث ایجاد نفخ در بدن شود. گلوتن در تمام محصولات گندم مانند نان و ماکارونی وجود دارد. در صورتی که میخواهید رژیم بدون گلوتن را شروع کنید، حتما به پزشک متخصص برای پیگیری بیماری سلیاک مراجعه کنید. غذاهای فاقد گلوتن در نتیجه آزمایشی که برای ارزیابی بیماری سلیاک انجام میدهید اثر میگذارد. پس قبل از حذف گلوتن از رژیم غذایی، آزمایشهای مربوطه را انجام دهید.
از نوشابه، آبجو و سایر نوشیدنیهای گازدار اجتناب کنید.
حبابهای هوای موجود در نوشیدنیهای گازدار، عمدتا باعث تولید آروغ میشوند. اما مقداری از این هوا به دستگاه گوارش راه یافته و از طریق راست روده از بدن خارج میشود. سعی کنید نوشیدنیهای گازدار را با آب، چای و سایر نوشیدنیهای طبیعی بدون قند جایگزین کنید.
مکملهای آنزیمی را جایگزین کنید.
Beano یک داروی بدون نسخه است که حاوی آنزیم گوارشی به نام گالاکتوزیداز است. این آنزیم به تجزیه کربوهیدراتهای پیچیده کمک میکند. در واقع این آنزیم اجازه میدهد که کربوهیدراتهای پیچیده در روده کوچک تجزیه شوند، نه این که در روده بزرگ حرکت کنند تا توسط باکتریهای تولید کننده گاز تجزیه شوند.
یک مطالعه انجام شده در سال ۲۰۰۷ نشان داد که آلفا گالاکتوزیداز میتواند نفخ شکم پس از یک وعده سرشار از لوبیا را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. اما این ماده به کاهش گاز ناشی از لاکتوز یا فیبر کمک نمیکند. لاکتاید هم حاوی آنزیمی به نام لاکتاز است که به افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز کمک میکند تا محصولات لبنی را هضم کند. لاکتاید باید قبل از غذا خوردن مصرف شود. امروزه محصولات لبنی با میزان لاکتوز کم هم در فروشگاهها موجود است که افراد مبتلا به عدم تحمل لاکتوز میتوانند این محصولات را جایگزین لبنیات معمولی کنند.
پروبیوتیکها را امتحان کنید.
دستگاه گوارش سرشار از باکتریهای مفیدی است که به بدن شما در تجزیه غذا کمک میکند. برخی از باکتریهای سالم میتوانند گازهایی را که سایر باکتریها هنگام هضم تولید میکنند، تجزیه کنند. پروبیوتیکها نوعی مکمل غذایی حاوی این باکتریها هستند. بسیاری از افراد، پروبیوتیکها را برای کاهش علائم ناراحتیهای گوارشی یا درمان بیماریهای مزمن مانند سندروم روده تحریک پذیر مصرف میکنند.
سیگار کشیدن را ترک کنید.
هر بار که سیگار میکشید، مقداری هوا میبلعید. سیگار کشیدن مکرر میتواند مقدار زیادی هوای اضافی به بدن وارد کرده و باعث تجمع گاز در بدن شود.
یبوست خود را درمان کنید.
مدفوع حاوی چندین نوع باکتری است. وقتی مدفوع برای مدت طولانی در رودهها باقی میماند و دفع نمیشود، باکتریها همچنان به تخمیر ادامه میدهند. این فرآیند گازهای زیادی تولید میکند که اغلب باعث ایجاد بوی بد مدفوع و گازهای دفع شده میشوند.
اولین قدم در درمان یبوست، افزایش مصرف آب است. هر چه آب بیشتری مصرف کنید، حرکت مواد در رودهها آسانتر میشود. مصرف فیبر هم راه دیگری برای کاهش یبوست است. مصرف فیبر خود را از طریق مصرف میوهها و سبزیجات بیشتر افزایش دهید. در صورت عدم موفقیت در درمان یبوست، میتوان با تجویز پزشک از درمان دارویی استفاده کرد.
فعالیت بدنی خود را افزایش دهید.
ورزش کردن میتواند به سیستم گوارش بدن کمک کند. داشتن فعالیت بدنی متوسط برای چهار تا پنج روز در هفته تا حد زیادی به کاهش مشکلات گوارشی کمک میکند. در بیشتر مواقع، داشتن پیاده روی آرام بعد از وعدههای غذایی سنگین هم نتیجه خوبی دارد. البته بلافاصله بعد از مصرف غذا نباید فعالیت بدنی داشته باشید.
چرا باید با مشوِرَپ مشورت کنیم؟
مشوِرَپ یک سامانه خدمات سلامت آنلاین است که به وسیله آن میتوان کلیه خدمات پزشکی و سلامت را در منزل یا محل کار و بدون مراجعه حضوری به مراکز درمانی انجام داد. این خدمات شامل مشاوره با روانشناس و پزشک متخصص در تمام تخصصهای پزشکی، انجام آزمایش، خدمات پرستاری، فیزیوتراپی و…، ویزیت در منزل و دریافت آنلاین نوبت است. این خدمات با قیمت مناسب و در تمام ساعات و روزهای هفته برای همه افراد در دسترس است. مشوِرَپ بیش از یک میلیون کاربر داشته که میزان رضایت آنها از خدمات دریافتی، مهر تاییدی بر کیفیت آنهاست. رسالت مشوِرَپ از ابتدا بر این بوده است که خدمات پزشکی و روانشناسی به آسانی برای تمام ایرانیان در دسترس باشد. میتوانید با مراجعه به وبسایت و اپلیکیشن مشوِرَپ با خدمات این سامانه، پزشکان و متخصصان و نظرات کاربران در مورد خدمات دریافتی آشنا شده و بدون نیاز به خروج از منزل، سلامتی خود را کنترل کنید.
مرغ و ماهی، سبزیجاتی مثل کاهو، گوجه فرنگی، کدو سبز و بامیه، میوههایی مثل طالبی، انگور، توت فرنگی، آووکادو و زیتون و کربوهیدراتهایی مثل نان بدون گلوتن و برنج باعث کاهش نفخ میشوند
کبد چرب در حال تبدیل شدن به یکی از بیماریهای شایع در بسیاری از جوامع است. متخصصان و صاحب نظران از سبک زندگی شهری، مصرف غذاهای ناسالم و الکل به عنوان اصلیترین عوامل گسترش این بیماری نام میبرند. پیش از هر چیز لازم است با بیماری کبد چرب و انواع آن آشنا شویم.
کبد بزرگترین اندام درون بدن انسان است. این عضو مهم بخشی از سیستم گوارش است که وظیفه زدودن سموم از خون، فرآوری داروها، تولید صفرا، کمک به هضم چربی، ذخیره گلوکز و تولید پروتئین برای پیشگیری از لخته شدن خون را بر عهده دارد. وقتی تجمع سلولهای چربی در این اندام به بیش از ۵ تا ۱۰ درصد برسد، بیماری کبد چرب ایجاد میشود. این بیماری در صورت درمان نشدن، میتواند به سیروز کبدی یا سرطان کبد منجر شود. البته این بیماری همیشه چنین آسیبهای شدیدی ایجاد نمیکند و این مسئله به نوع کبد چرب مرتبط است. دو نوع کبد چرب تا کنون شناسایی شده است:
کبد چرب غیر الکلی
ابتلا به این بیماری به مصرف زیاد الکل مرتبط نیست. به طور کلی دو نوع کبد چرب غیر الکلی وجود دارد:
کبد چرب ساده
در این بیماری مقداری چربی در کبد وجود دارد، اما التهاب یا آسیب کبدی ناشی از آن ممکن است بسیار کم بوده و یا اصلا وجود نداشته باشد. کبد چرب ساده غیر الکلی معمولا عارضه شدیدی برای فرد ایجاد نمیکند.
استئو هپاتیت غیر الکلی
در این بیماری، سلولهای چربی کبد منجر به بروز التهاب و آسیب در بافت کبد هستند. التهاب و آسیب در کبد میتواند باعث بروز فیبروز یا اسکار کبد شود. در شدیدترین حالت، این بیماری منجر به سیروز یا سرطان کبد خواهد شد. کبد چرب غیر الکلی حدود ۲۵ درصد مردم جهان را تحت تاثیر قرار میدهد. با افزایش میزان چاقی، دیابت نوع ۲ و کلسترول بالادر بسیاری از کشورهای جهان، شیوع این بیماری نیز افزایش یافته است. میتوان گفت که کبد چرب غیر الکلی، شایعترین اختلال مزمن کبدی در بسیاری از کشورهاست.
به تجمع سلولهای چربی در بافت کبد، کبد چرب میگویند.
کبد چرب الکلی
بیماری کبد چرب الکلی به دلیل استفاده بیش از حد از الکل ایجاد میشود. کبد بخش زیادی از الکل نوشیده شده توسط فرد را تجزیه و از بدن دفع میکند. روند تجزیه الکل در کبد میتواند برای سلولهای این عضو مضر باشد. این مسئله به سلولهای کبد آسیب وارد کرده، با ایجاد التهاب، سلولهای کبد را ضعیف و بی دفاع میکنند. هر چه الکل بیشتری نوشیده شود، آسیب بیشتری به کبد وارد میشود. بیماری کبد چرب الکلی اولین مرحله از بیماری کبدی مرتبط با الکل است. در صورت بیتوجهی به درمان و ادامه روند مصرف زیاد الکل، فرد به هپاتیت الکلی و در نهایت سیروز کبدی دچار خواهد شد.
کبد چرب الکلی فقط در افرادی که مشروبات الکلی مصرف میکنند روی میدهد. به خصوص افرادی که در طولانی مدت و به مقدار زیاد از این نوع نوشیدنیها استفاده میکنند. این خطر برای زنان مصرف کننده الکل، افراد چاق یا کسانی که جهشهای ژنتیکی خاصی دارند، بیشتر است.
علائم کبد چرب
چرب شدن کبد در مراحل اولیه، علائم خاصی در فرد مبتلا ایجاد نمیکند. در واقع بیماری کبد چرب الکلی و غیر الکلی معمولا به صورت خاموش و بدون علامت یا دارای علائم اندکی هستند. گاهی برخی از افراد مبتلا، احساس خستگی یا ناراحتی در سمت راست و بالای شکم خود حس میکنند. اولین نشانهها معمولا زمانی ظاهر میشود که آسیب به کبد نسبتا پیشرفت کرده است. برخی از علائمی که میتوانند نشان دهنده اختلال در عملکرد کبد ناشی از کبد چرب باشند عبارتند از:
خستگی
پزشکان دقیقا نمیدانند که آسیب کبدی چطور باعث خستگی میشود. اما این مسئله یکی از شایعترین علامتها در مبتلایان به کبد چرب است.
حالت تهوع
وقتی کبد فردی چرب میشود، توانایی کبد در تجزیه سموم بدن کاهش مییابد. در نتیجه این سموم در خون جریان پیدا میکنند و بیمار دچار حالت تهوع میشود.
مدفوع کمرنگ
نمکهای صفراوی که به طور معمول از کبد آزاد میشوند، به مدفوع رنگی تیره میدهند. مدفوع با رنگ روشن معمولا نشان دهنده مشکلی در کبد یا بخشهای دیگر سیستم تخلیه صفراست. البته مدفوع بسیار تیره هم در برخی از مبتلایان به بیماران پیشرفته کبدی مشاهده میشود که ناشی از عبور خون از دستگاه گوارش است. این مسئله نیاز به بررسی فوری پزشکی دارد.
زردی پوست و چشم
زردی به دلیل تجمع بیلی روبین (یک رنگدانه صفراوی) در خون است؛ زیرا نمیتواند به طور موثر پردازش شود. پوست هم ممکن است به همین دلیل دچار خارش شود.
زردی پوست و چشم یکی از نشانههای کبد چرب است.
رگهای عنکبوتی
عروق عنکبوتی رگهای کوچکی هستند که به صورت دستهای بر روی پوست ظاهر میشوند. این عروق مانند یک لکه رنگی روی پوست دیده میشوند که رگها از مرکز آن منشعب شدهاند. عروق عنکبوتی در زنان سالم و به ویژه در ناحیه پا مشاهده میشود. اما اگر تعداد آنها در نیمه بالایی بدن زیاد شود، ممکن است نشانهای از بیماری کبدی باشد.
کبود شدن آسان بدن
این عارضه به دلیل کاهش توانایی کبد در تولید عوامل موثر در لخته شدن خون ایجاد میشود.
کف دست قرمز
تقریبا یک چهارم افراد مبتلا به سیروز کبدی دچار قرمزی کف دست میشوند.
ادرار تیره
رنگ ادرار نارنجی تیره، کهربایی یا قهوهای میتواند نشانهای از بیماری کبد باشد. این رنگ به دلیل تجمع بیش از حد بیلی روبین است، زیرا کبد نمیتواند به طور طبیعی آن را تجزیه کند.
تورم در ناحیه شکم
شکم متورم ناشی از کبد چرب، به دلیل تجمع مایعات در بافت شکم روی میدهد. پاها و به ویژه مچ آنها هم از مهمترین نواحی هستند که به دلیل احتباس مایعات دچار تورم میشوند.
عوامل خطرزای کبد چرب
عوامل خطرزایی وجود دارد که میتوانند افراد را در معرض ابتلا به کبد چرب قرار دهند. در کبد چرب الکلی اصلیترین عامل، مصرف الکل است. اما در مورد کبد چرب غیر الکلی عوامل دیگری باید موثر باشد. گرچه علت این بیماری هنوز ناشناخته است اما محققان میدانند که میزان شیوع آن در افرادی با ویژگیهای زیر بیشتر است:
افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ و پیش دیابت
کسانی که اضافه وزن دارند.
افراد میانسال یا مسن (شیوع این بیماری در کودکان کمتر است.)
افرادی که مقادیر بالای کلسترول و تری گلیسیرید در خون آنها وجود دارد.
مبتلایان به فشار خون بالا
کسانی که داروهای خاصی مانند کورتیکواستروئیدها (کورتون) و برخی از داروهای سرطان را مصرف میکنند.
مبتلایان به سندروم متابولیک
افرادی که کاهش وزن سریع دارند.
مبتلایان به عفونتهای خاص مثل هپاتیت C
افرادی که در معرض برخی از سموم قرار گرفتهاند.
ابتلا به عفونتهایی مانند هپاتیت C ریسک ابتلا به کبد چرب را افزایش میدهد.
چگونگی تشخیص کبد چرب
از آنجا که اغلب افراد مبتلا به کبد چرب هیچ علامت آشکاری ندارند، تشخیص این بیماری دشوار است. معمولا افراد از طریق نتیجه آزمایشهای کبدی که به دلایل دیگری انجام دادهاند، متوجه ابتلا به این بیماری میشوند. سپس پزشک از طریق بررسیهای تکمیلی به تشخیص نهایی میرسد. مراحلی که برای شناسایی بیماری کبد چرب لازم الاجراست عبارتند از:
بررسی سابقه پزشکی بیمار، بیماریهای قبلی و داروهای مصرفی
انجام معاینات بدنی
آزمایشهای مختلف از جمله آزمایش خون، تصویربرداری و نمونه برداری.
بررسی سابقه مصرف الکل، برای تشخیص الکلی یا غیر الکلی بودن کبد چرب
در طول معاینه بدنی، پزشک بخشهایی از شکم بیمار را لمس میکند تا متوجه شود که آیا کبد بزرگ شده است یا خیر. هم چنین بررسی علائم سیروز کبدی مثل زرد شدن پوست و سفیدی چشم هم توسط پزشک انجام میشود.
نتیجه آزمایش خون از نظر بررسی عملکرد کبد و شمارش سلولهای خونی مهم است. معمولا انجام تصویربرداری هم برای مشاهده چربی در کبد و سفتی بافت آن توصیه میشود. سفتی کبد میتواند به معنای فیبروز کبد باشد که جای زخم در بافت کبد است. در بعضی از موارد هم ممکن است برای تایید تشخیص و بررسی میزان آسیب کبدی به بایوپسی (نمونه برداری از بافت کبد) نیاز باشد.
روشهای درمانی مناسب در مورد کبد چرب چیست؟
در حال حاضر هیچ داروی شناخته شده اختصاصی برای درمان کبد چرب وجود ندارد. مطالعات جدید نشان دادهاند که یک داروی خاص دیابت یا ویتامین ای میتواند به درمان این بیماری کمک کند. اما هنوز نیاز به بررسی بیشتری در این زمینه وجود دارد.
پزشکان کاهش وزن را برای درمان کبد چرب غیر الکلی بسیار توصیه میکنند. کاهش وزن میتواند باعث کاهش چربی در کبد، التهاب و فیبروز شود. اگر پزشک تشخیص دهد که داروی خاصی باعث چرب شدن کبد فرد شده است، مصرف آن باید قطع یا جایگزین گردد. این کار حتما باید با نظر قطعی پزشک متخصص انجام شود. قطع داروی مصرفی یا جایگزینی آن معمولا به صورت تدریجی صورت میگیرد.
مهمترین بخش در درمان کبد چرب الکلی، قطع مصرف مشروبات الکلی است. افرادی که وابستگی شدیدی به الکل دارند میتوانند برای ترک آن از درمانگر مخصوص کمک بگیرند تا فرآیند ترک آن را آسانتر پشت سر بگذارند. هم چنین داروهایی وجود دارد که با مصرف آنها، ولع فرد نسبت به مصرف الکل کاهش مییابد. در صورت صلاحدید پزشک، میتوان به کمک این داروها مصرف الکل را کاهش داده و به تدریج قطع کرد.
هم بیماری کبد چرب الکلی و هم نوعی از کبد چرب غیر الکلی (استئو هپاتیت غیر الکلی) میتوانند منجر به سیروز کبدی شوند. پزشکان میتوانند مشکلات ناشی از سیروز را با داروها، عمل جراحی و سایر اقدامات پزشکی درمان کنند. اگر سیروز کبد درمان نشود، منجر به نارسایی کبد میشود که در این مرحله، پیوند کبد میتواند بیمار را به زندگی برگرداند.
ترک مصرف الکل و کاهش وزن از مهمترین روشهای موثر در درمان کبد چرب است.
آیا تغییر سبک زندگی در کاهش احتمال ابتلا به کبد چرب موثر است؟
اصلاح و تغییر سبک زندگی در افراد مبتلا به انواع کبد چرب میتواند به کاهش عوارض بیماری و بهبود کیفیت زندگی افراد کمک کند. در ادامه به برخی از این روشها اشاره میکنیم.
رژیم غذایی سالمی داشته باشید و مصرف نمک و شکر و قند را محدود کنید.
هر روز از مقدار کافی سبزی و میوه و غلات کامل استفاده کنید.
برای پیشگیری از هپاتیت واکسن بزنید. ابتلا به هپاتیت A یا B، ریسک نارسایی کبد را افزایش میدهد.
ورزش منظم داشته باشد. این کار میتواند به کاهش وزن و کنترل چربی در کبد کمک کند.
قبل از استفاده از مکملهای غذایی یا داروهای گیاهی حتما با پزشک خود مشورت کنید.
برای دریافت مشاوره در این زمینه و موارد دیگر میتوانید از طریق سامانه خدمات آنلاین پزشکی- سلامت مشوِرَپ استفاده کنید. مشوِرَپ با ارائه مشاوره آنلاین (تلفنی، متنی و تصویری) در تمام روزهای هفته و به صورت شبانه روزی در اختیار شماست. کارابران این سامانه میتوانند با برترین پزشکان و مشاوران هر حوزه پزشکی و روانشناسی ارتباط برقرار نموده و خدمات ارزان و مناسب دریافت کنند. مزیت مشاوره آنلاین، صرفه جویی در وقت و هزینه و دسترسی آنی به تعداد زیادی پزشک و متخصص به صورت همزمان است. ضمنا سامانه مشوِرَپ با افزودن خدمات سلامت آنلاین شامل ویزیت توسط پزشک متخصص و انجام خدمات پرستاری در منزل، انجام آزمایش و سایر خدمات سلامت در منزل و محل کار، گام موثری در ارتقای کیفیت سلامت جامعه برداشته است. شبکههای اجتماعی مشوِرَپ هم به صورت رایگان اطلاعات مفیدی را در تمام زمینههای پزشکی و سلامت در اختیار شما قرار میدهند. برای کسب اطلاعات بیشتر میتوانید به وبسایت و اپلیکیشن مشوِرَپ مراجعه کنید.
سندروم تخمدان پلی کیستیک (Polycystic Ovary Syndrome) که اصطلاحا PCOS نامیده میشود، یک بیماری زنانه است که بر سطح هورمونهای آنها اثر میگذارد. در بدن زنان مبتلا به این بیماری، مقادیر بیش از حد طبیعی هورمونهای مردانه وجود دارد که این عدم تعادل باعث بروز مشکلاتی در قاعدگی و باروری آنها خواهد شد. سندورم تخمدان پلی کیستیک باعث رشد موهای زائد در صورت و بدن زنان شده و ممکن است طاسی سر با الگوی مردانه را به دنبال داشته باشد. قرصهای جلوگیری از بارداری و داروهای دیابت میتوانند این به هم خوردگی هورمونی را بهبود دهند. در ادامه به طور مفصل درباره این عارضه صحبت میکنیم.
سندروم تخمدان پلی کیستیک چیست؟
PCOS عارضهای مرتبط با هورمونهاست که زنان در سنین باروری (حدود ۱۵ تا ۴۴ سال) را درگیر میکند. بین ۲/۲ تا ۷/۲۶ زنان در جوامع مختلف دچار این بیماری میشوند، اما بسیاری از آنها از وجود آن بیخبرند. این مشکل در بخش زیادی از زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک هرگز شناسایی و پیگیری نمیشود. تخمدانها مهمترین اندامهای تولید مثل در زنان هستند که هورمونهای استروژن و پروژسترون را تولید میکنند. تخمدانها علاوه بر هورمونهای زنان، مقداری هورمون آندروژن هم ترشح میکند که یک هورمون مردانه است.
دو تخمدان در بدن زنان وجود دارد که محل ذخیره سازی تخمک هستند. هر ماه یک تخمک از یکی از تخمدانها آزاد میشود و سیکل قاعدگی زنان را شکل میدهد. تخمک آزاد شده میتواند بارور شود و سلول تخم را تشکیل دهد و فرآیند بارداری آغاز گردد؛ در غیر این صورت قاعدگی رخ میدهد. دو هورمون FSH و LH تخمکگذاری را کنترل میکنند. FSH تخمدان را به تولید فولیکول (کیسه حاوی تخمک) تحریک میکند و سپس LH باعث میشود تا تخمک بالغ، آزاد شود.
از طرف دیگر، در این بیماری تعداد زیادی کیسه کوچک حاوی مایعات، درون تخمدان ایجاد میشود که به آنها “کیست” گفته میشود. واژه “پلی کیستیک” به معنی وجود تعداد زیادی از این کیسههاست. این کیسهها در واقع فولیکولهایی حاوی تخمک نابالغ هستند. این تخمکها هرگز به اندازه کافی بالغ نمیشوند که تخمکگذاری را تحریک کنند. عدم تخمک گذاری، سطح هورمون استروژن، پروژسترون، FSH و LH را تغییر میدهد. در این حالت سطح استروژن و پروژسترون کمتر از حد معمول است، در حالی که سطح آندروژن به بیش از مقدار نرمال میرسد. هورمونهای مردانه اضافه چرخه قاعدگی را مختل میکنند؛ به همین جهت زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک به شکل بینظم و دفعات کمتر پریود میشوند. اولین بار آنتونیو والیسنری، پزشک ایتالیایی در سال۱۷۲۱ علائم این بیماری را تشریح کرد.
علت ایجاد سندروم تخمدان پلی کیستیک چیست؟
پزشکان هنوز علت قطعی ایجاد این بیماری را نمیدانند. آنها معتقدند که مقادیر بالای هورمونهای مردانه، مانع تولید نرمال هورمونهای زنانه و ایجاد تخمک به صورت طبیعی هستند. ژنها، مقاومت به انسولین و التهاب، همگی با تولید بیش از حد آندروژن ارتباط دارند:
ژنتیک
تحقیقات نشان دادهاند که داشتن سابقه خانوادگی نقش مهمی در ابتلای فرد به سندروم تخمدان پلی کیستیک دارد. این احتمال وجود دارد که مجموعهای از ژنها –نه فقط یک ژن خاص- در ایجاد این بیماری موثر باشند.
مقاومت به انسولین
حدود ۷۰ درصد زنان مبتلا به PCOS به انسولین مقاومت دارند؛ به این معنی که سلولهای آنها نمیتوانند به درستی از انسولین استفاده کنند. انسولین هورمونی است که در پانکراس تولید میشود و به بدن کمک میکند تا از قند موجود در غذاها برای تامین انرژی استفاده کند. وقتی سلولها نتواند به درستی از انسولین استفاده کنند، تقاضای بدن برای این هورمون افزایش یافته و پانکراس برای جبران، انسولین بیشتری تولید میکند. این انسولین اضافی، محرک تولید هورمونهای مردانه در تخمدانهاست. چاقی اصلیترین عامل مقاومت به انسولین است. این چاقی و مقاومت به انسولین در کنار هم میتوانند دیابت نوع ۲ را ایجاد کنند.
التهاب خفیف
مقداری التهاب در زنان مبتلا به PCOS وجود دارد. التهاب به معنی وجود گلبولهای سفید بیش از حد طبیعی خون است که در مقابله با عفونت نقش دارند. التهاب میتواند تخمدان پلی کیستیک را برای تولید هورمون آندروژن تحریک کند. اضافه وزن هم در ایجاد التهاب نقش دارد. وجود التهاب ناشی از سندروم تخمدان پلی کیستیک ممکن است منجر به ایجاد مشکلات قلبی و عروقی شود.
نشانههای این بیماری در برخی از افراد از اولین دورههای قاعدگی آشکار میشود، اما برخی دیگر فقط زمانی که دچار اضافه وزن شدند یا در بارداری مشکل پیدا کردند متوجه وجود این بیماری میشوند. شایعترین علائم PCOS عبارتند از:
قاعدگی نامنظم
کمبود تخمک گذاری، از ریزش مخاط رحم در هر ماه جلوگیری میکند. بعضی از زنان مبتلا به این بیماری کمتر از ۸ بار در سال پریود میشوند یا فواصل بین تخمک گذاری آنها بیش از ۳۵ روز طول میکشد. به دلیل تجمع و ضخیم شدن پوشش داخلی رحم به دلیل تاخیر در قاعدگی، ممکن است این افراد قاعدگیهای سنگین و خونریزی بیش از حدی را تجربه کنند.
رشد مو در بدن
بیش از ۷۰ درصد زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک، دچار رشد غیر طبیعی مو در صورت، سینه، شکم و پشت میشوند. رشد بیش از حد مو، “هیرسوتیسم” نامیده میشود.
آکنه
هورمونهای مردانه میتوانند پوست را چربتر از حد معمول کنند که این مسئله ممکن است به ایجاد آکنه در مناطقی مثل صورت، قفسه سینه و بالای کمر منجر شود.
طاسی با الگوی مردانه
با افزایش غیر طبیعی هورمونهای مردانه در زنان، موی سر نازک شده و ریزش مو ایجاد میشود.
تیرگی پوست
افراد مبتلا به این بیماری دچار لکههای تیره در چینهای بدن مانند کشاله ران، گردن و زیر پستانها میشوند.
اضافه وزن
حدود ۸۰ درصد زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک به اضافه وزن یا چاقی دچارند.
افسردگی
تغییرات هورمونی ممکن است در بعضی از زنان به اختلالات روحی مانند افسردگی منجر شود.
تغییرات هورمونی باعث تغییر در روحیه نیز میشود.
اثرات جانبی سندروم تخمدان پلی کیستیک بر بدن کدامند؟
داشتن آندروژن بالاتر از سطح طبیعی میتواند بر قدرت باروری و سایر جنبههای سلامتی شما تاثیر بگذارد.
ناباروری
برای باردار شدن باید تخمک گذاری رخ دهد. در زنانی که به طور منظم تخمک گذاری نمیکنند، تعدادی زیادی از تخمکها که قادر به باروری هستند، آزاد نمیشوند. این بیماری یکی از عمدهترین دلایل ناباروری در زنان است.
حدود ۸۰ درصد زنان مبتلا به PCOS دارای اضافه وزن یا چاقی هستند. دو عامل چاقی و تخمدان پلی کیستیک، خطر ابتلا به قند خون بالا، فشار خون بالا و کلسترول بالا را افزایش میدهند. ترکیب این سه مشکل، “سندروم متابولیک” نامیده میشود که خطر ابتلا به بیماریهای قلبی، دیابت و سکته را افزایش میدهد.
آپنه خواب
آپنه خواب باعث مکثهای مکرر تنفسی در طول شب میشود که اختلال خواب را به دنبال دارد. آپنه خواب در خانمهایی که اضافه وزن دارند، بیشتر دیده میشود؛ به خصوص اگر مبتلا به PCOS هم باشند. خطر بروز آپنه خواب در زنان چاق مبتلا به PCOS حدود ۵ تا ۱۰ درصد بیشتر از سایر افراد است.
سرطان اندومتر
به دنبال تخمک گذاری، پوشش داخلی رحم از بین میرود. اگر هر ماه تخمک گذاری انجام نشود، این پوشش در دیواره رحم باقی میماند و منجر به ضخیم شدن دیواره رحم میشود. افزایش ضخامت رحم یکی از دلایل ابتلا به سرطان اندومتر است.
دیابت بارداری یا فشار خون بالای ناشی از بارداری، استئوهپاتیت غیر الکلی (التهاب شدید کبد ناشی از تجمع چربی در آن)، اختلالات خوردن و خونریزی غیر طبیعی رحم از سایر عوارض سندروم تخمدان پلی کیستیک هستند.
سندروم تخمدان پلی کیستیک چه طور تشخیص داده میشود؟
معمولا اگر در زنی دو عامل از سه عامل زیر مشاهده شود، پزشک احتمال ابتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک میدهد:
سطح آندروژن بالا
چرخه قاعدگی نامنظم
وجود کیست در تخمدانها
پزشک در کنار بررسی این عوامل، باید از وجود آکنه، رشد موهای زائد و افزایش موزن در بیمار نیز مطلع شود. معاینه لگن هم میتواند یکی از راههای شناسایی تخمدان پلی کیستیک یا سایر بیماریهای مرتبط با دستگاه تناسلی باشد. پزشک از طریق معاینه واژن، رشد غیر عادی دیواره رحم را بررسی میکند.
نتیجه آزمایش خون هم میتواند از طریق بررسی میزان هورمونهای مردانه، به تشخیص بهتر این بیماری کمک کند. همچنین بررسی سطح کلسترول خون، انسولین و تری گلیسرید هم برای ارزیابی خطر ابتلا به بیماریهای مرتبط با مشکلات قلبی و دیابت موثر است. معمولا پزشکان در کنار معاینه بالینی و آزمایش خون، انجام سونوگرافی را هم برای تشخیص سندروم تخمدان پلی کیستیک ضروری میدانند. در سونوگرافی از امواج صوتی برای یافتن فولیکولهای غیر طبیعی و سایر مشکلات در رحم و تخمدان استفاده میشود.
سندروم تخمدان پلی کیستیک چه تاثیری در بارداری دارد؟
سندروم تخمدان پلی کیستیک چرخه قاعدگی طبیعی را قطع و بارداری را دشوار میکند. بین ۷۰ تا ۸۰ درصد از زنان مبتلا به PCOS دارای مشکلات باروری هستند. این بیماری، هم چنین خطر ابتلا به عوارض بارداری را نیز افزایش میدهد. زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک دو برابر بیشتر از سایر زنان در معرض زایمان زودرس هستند. علاوه بر این، خطر سقط جنین، ابتلا به دیابت بارداری و فشار خون بالا در این زنان بیشتر است. با این حال روشهایی وجود دارد که به بهبود وضعیت تخمک گذاری و بارداری مناسب کمک میکنند. کاهش وزن و قند خون در زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک میتواند احتمال داشتن یک بارداری سالم را افزایش دهد.
آیا رژیم غذایی و تغییر سبک زندگی در درمان PCOS موثر است؟
درمان این بیماری معمولا با تغییر در سبک زندگی مانند کاهش وزن، رژیم غذایی و ورزش آغاز میشود. از دست دادن تنها ۵ تا ۱۰ درصد وزن بدن، میتواند به تنظیم چرخه قاعدگی و بهبود علائم سندروم تخمدان پلی کیستیک کمک کند. کاهش وزن همچنین باعث بهبود سطح کلسترول خون، کاهش انسولین و کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی و دیابت میشود. هر رژیمی که به فرد در کاهش وزن کمک کند میتواند منجر به این تغییرات در بدن شود. با این حال برخی از رژیمهای غذایی مزایایی نسبت به سایر رژیمها دارند. مطالعات مقایسه رژیمهای غذایی برای درمان PCOS نشان میدهد که رژیمهای کم کربوهیدرات هم برای کاهش وزن و هم کاهش سطح انسولین موثر هستند. اثر گذاری رژیم غذایی با شاخص گلیسمی پایین که بیشتر کربوهیدرات مورد نیاز بدن را از طریق میوهها، سبزیجات و غلات کامل دریافت میکند، در تنظیم چرخه قاعدگی از سایر رژیمهای غذایی موثرتر است.
مطالعات متعددی نشان دادهاند که ۳۰ دقیقه ورزش با شدت متوسط، حداقل سه روز در هفته میتواند به کاهش وزن زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک کمک کند. کاهش وزن با ورزش باعث بهبود تخمک گذاری و سطح انسولین در بدن میشود. ورزش و رژیم غذایی مناسب به بیمار کمک میکند تا بهتر بتواند وزن خود را کاهش دهد و خطر ابتلا به دیابت و مشکلات قلبی را به حداقل برساند. برخی تحقیقات به اثر بخشی طب سوزنی در بهبود مبتلایان به PCOS پرداختهاند، اما هنوز نمیتوان با اطمینان کامل در این زمینه صحبت کرد.
رایجترین روشهای درمانی در بهبود بیماران مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک کدامند؟
پزشکان معمولا برای درمان افراد مبتلا به این بیماری از مجموعهای از روشهای زیر استفاده میکنند:
مصرف داروهای جلوگیری از بارداری
مصرف روزانه استروژن و پروژسترون میتواند به تنظیم و تعادل هورمونهای بدن کمک کند، تخمک گذاری را تنظیم کرده و علائمی مثل رشد موهای زائد را کاهش دهد. از دیگر نقشهای این هورمونها در بدن، کاهش خطر ابتلا به سرطان اندومتر است.
مصرف متفورمین
متفورمین دارویی است که برای درمان بیماری دیابت نوع ۲ تجویز میشود. تحقیقات نشان داده که مصرف این دارو در کنار کاهش وزن، تاثیر ورزش و رژیم درمانی را در بیماران مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک افزایش میدهد.
مصرف کلومیفِن
کلومیفن دارویی برای باروری است که میتواند به زنان بارداری که به PCOS مبتلا هستند کمک کند. با این حال این دارو احتمال دو قلوزایی و بارداریهای متعدد را افزایش میدهد.
عمل جراحی
در صورتی که سایر روشهای درمانی در این زمینه با شکست مواجه شوند، میتوان به کمک جراحی این عارضه را برطرف کرد. پزشک پس از بررسی شرایط موجود، تصمیم به انجام جراحی و شیوه انجام آن خواهد گرفت.
در صورت مشاهده چه علائمی باید به پزشک مراجعه کرد؟
زمانی که در عادت ماهانه فرد اختلالی مانند تاخیر، بی نظمی یا قطع شدن ایجاد شده و فرد اطمینان دارد که باردار نیست.
زمانی که رشد موهای زائد بدن زیاد و غیر عادی شده است.
بیش از ۱۲ ماه از اقدام به بارداری گذشته، اما هنوز بارداری رخ نداده است.
علائم مرتبط با دیابت مثل تشنگی یا گرسنگی بیش از حد، تاری دید یا کاهش وزن غیر طبیعی در فرد وجود داشته باشد.
جمع بندی
سندروم تخمدان پلی کیستیک میتواند چرخه قاعدگی را مختل و بارداری را دشوار کند. مقادیر بیش از حد و غیر طبیعی هورمونهای مردانه به مشکلاتی مثل رشد موهای زائد در صورت و بدن منجر میشود. تغییر در سبک زندگی اولین روش درمانی است که پزشکان برای بهبود بیماران توصیه میکنند. کاهش وزن از طریق رژیم غذایی مناسب و ورزشهای هوازی میتواند علائم سندروم تخمدان پلی کیستیک را کاهش داده و احتمال بارداری را افزایش دهد. در صورت عدم موفقیت در این روش یا برای اثرگذاری بیشتر تغییر سبک زندگی، استفاده از دارو هم توصیه میشود. قرصهای جلوگیری از بارداری و متفورمین هم میتوانند چرخه قاعدگی را به حالت طبیعی برگردانده و علائم PCOS را تسکین دهد.
آگاهی زنان نسبت به علائم این بیماری میتواند در تشخیص و درمان زودهنگام آن موثر باشد. گرچه این بیماری در بسیاری از جوامع نسبتا شایع است، اما بسیاری از زنان، تنها پس از شکست در باردار شدن، برای تشخیص و درمان این عارضه اقدام میکنند. توصیه میشود که افراد پس از مشاهده علائم اولیه با یک پزشک متخصص در این خصوص مشورت کنند تا در صورت نیاز، انجام آزمایش و سونوگرافی برای بررسی بیشتر وضعیت آنان تجویز شود. استفاده از مشاوره آنلاین و گفتوگوی تلفنی، تصویری یا متنی با پزشک متخصص یکی از سادهترین و ارزانترین راههای موجود است. برای این کار میتوانید با مراجعه به سایت و یا اپلیکیشن مشوِرَپ، درخواست مشاوره آنلاین خود را ثبت و با یکی از پزشکان متخصص زنان و زایمان این سامانه به شکل دلخواه خود گفتوگو کنید. پزشک وضعیت شما را بررسی کرده و در صورت نیاز به معاینه حضوری یا انجام آزمایشات ویژه، شما را به مراکز درمانی ارجاع خواهد داد. دسترسی به پزشکان مشوِرَپ بسیار آسان بوده و در ۲۴ ساعت شبانه روز و در تمامی روزهای هفته در دسترس شماست.
از دیدن افراد جدید لذت میبرید؟ حضور داشتن در مهمانی یا رویدادهای اجتماعی بزرگ به شما انرژی میدهد؟ اگر پاسخ شما به این سوالات مثبت است به احتمال قوی بر اساس روانشناسی شخصیت، شما یک فرد برونگرا هستید. افراد برونگرا و درونگرا دارای ویژگیهای رفتاری و ایده آلهای مختلفی در سبک زندگی و معاشرتهایشان هستند. در این مطلب قصد داریم درباره ویژگیهای روانشناسی شخصیت افراد برونگرا صحبت کنیم. با ما همراه باشید.
ویژگیهای خاص افراد برونگرا را بشناسید
خیلیها فکر میکنند ارتباط برون گرا و درون گرا بودن افراد به تیپ شخصیتیشان منحصر میشود. در حالی که براساس روانشناسی شخصیت هر یک از این خصوصیات روی ابعاد بیرونی زندگی افراد اثرگذار است. مثلا افراد درونگرا با حضور در محیطهای شلوغ و پرازدحام خیلی زود خسته میشوند. بنابراین آنها به زمانی برای بازیابی و ریکاوری خود نیاز دارند. اندکی سکوت و خلوت میتواند آنها را مثل روز اول شارژ کند. اما افراد برونگرا زمانی که خسته و بیانرژی می شوند کافی است در یک مهمانی حضور داشته باشند تا سرزندگی قبل را پیدا کنند. مثال بالا یکی از سادهترین تفاوتهای این دو تیپ شخصیتی است. برای اینکه بهتر به ارتباط برون گرا و درون گرا بودن افراد پی ببرید؛ باید بتوانید آنها را بهتر درک کنید.
اگر خودتان، همسر، شریک عاطفی، دوست یا همکارتان فردی برونگرا است با کمک ویژگیهای زیر میتوانید از این موضوع مطمئن شوید:
طرفدار محیطهای اجتماعی
افراد برونگرا به طبیعت علاقه بسیاری دارند.
در روانشناسی شخصیت افراد برونگرا از بودن میان مردم انرژی میگیرند. آنها معاشرت و شلوغی را دوست دارند و حتی بدشان نمیآید گاهی مرکز توجه باشند. البته این رویکرد دوجانبه است آنها علاوه بر استقبال کردن از رویدادهای اجتماعی و مهمانی علاقه زیادی به برپایی آن دارند. برای داشتن لحظاتی خوب و دلچسب تنها به یک دورهمی دوستانه، یک فیلم خوب و مقداری خوراکی نیاز دارند. به همین راحتی ساعاتی عالی را برای خودشان خلق میکنند.
عاشق صحبت کردن
خیلی ساده است افراد درون گرا از مکالمه لذت میبرند. فرقی نمیکند این یک مکالمه بین اعضای خانواده، دوستان یا حتی فروشنده مغازه باشد. برای یک برونگرا کافی است یک شریک خوب برای صحبت کردن پیدا کنند تا روزشان ساخته شود. همینطور افراد برون گرا از ملاقات افراد جدید لذت میبرند. این برای افراد درونگرا کمی متفاوت است. البته به این معنی نیست که افراد درونگرا به دیدن افراد جدید علاقه ندارند ولی ملاحظه و توجه زیاد روی موقعیت، نوع صحبت و.. میتواند کمی برایشان تنش یا استرس ایجاد کند.
بر اساس روانشناسی شخصیت، افراد برون گرا راحت با دیگران برخورد میکنند؛ به همین دلیل در چشم اکثریت، فردی با رفتاری دوستانه شناخته میشوند. آنها در صحبتهایشان بیتکلف و ساده هستند. بنابراین راحتتر از افراد درونگرا مشکلات خودشان را هم مطرح میکنند. این در مورد شنیدن مشکلات سایر افراد هم صادق است. چون بخش اجتماعی بودن ذاتیشان را پوشش میدهد. همچنین افراد برون گرا اغلب تعداد زیادی دوست دارند و با افراد زیادی معاشرت میکنند.
افراد برونگرا دوستهای بسیاری دارند.
البته حلقه این دوستان را اکثرا افرادی با علایق و سلیقههای مشابه تشکیل میدهند.
علاقهمند به چالش تجربه اندوزی
تعطیلات آخر هفته است و دوستانتان میخواهند یک برنامه دورهمی داشته باشند.
یک سفر یکهویی گروهی و غیره! فرقی نمیکند افراد برون گرا همیشه برای چیزهای جدید و تازه مشتاق هستند. تجربه کردن چیزهای جدید یا دیدن آدمهای تازه بیشتر از هر چیزی افراد برون گرا را خوشحال میکند.
تنهایی و بیحوصلگی
در روانشناسی شخصیت افراد برون گرا برای سرزندگی به تعاملات اجتماعی نیاز دارند. به همین دلیل ممکن است رسانههای اجتماعی بخش بزرگی از زندگی روزمرهشان را تشکیل دهد. اغلب روز سرگرم رد و بدل کردن پیام در توییتر و فیس بوک و اینستاگرام هستند. البته این خوب است تا زمانی که بیش از حد به آن مبتلا نشده باشند یا مانع تعاملشان با افراد واقعی نشود. به همین خاطر اگر افراد برون گرا مدت زیادی تنها باشند به شدت بیحوصله و کم انرژی میشوند.
پیشنهاد مشورَپی
بر اساس روانشناسی شخصیت افراد برونگرا علایق بیشماری دارند. دوست دارند با صحبت کردن ارتباط برقرار کنند. از بودن در مرکز توجه جمع یا گروه لذت میبرند. اغلب قبل از فکر کردن برای انجام عملی، اقدام میکنند. انجام کارهای گروهی برایشان لذتبخش است. معمولا زمان کمی را به خلوت و تنهایی خودشان اختصاص میدهند. برای پیدا کردن ایدهها و الهامات جدید به دنبال منابع خارجی (بیرونی) هستند. همچنین به شدت دوست دارند در مورد افکار و احساساتشان حرف بزنند. اگر شما هم بخشی از ویژگیهای بالا را در رفتار و اعمالتان دارید؛ احتمالا یک فرد برون گرا و اجتماعی هستید. ممکن است پس از خواندن این مقاله، دلتان بخواهد درباره تیپ شخصیتی برونگرا بیشتر بدانید.
شما می توانید با گشتی در مجله روانشناسی مشورَپ اطلاعات زیادی در این زمینه به دست آورید.
همچنین ممکن است با مطالعه درباره تیپ شخصیتی برونگرا به این نتیجه برسید که همسر برونگرا دارید.
برای ارتباط موثر با همسر خود می توانید در هر ساعتی از شبانه روز مشاوره آنلاین بگیرید.
برونگراها زمان بیشتری برای با دیگران بودن و انجام فعالیتهای اجتماعی صرف می کنند. تحقیقات همچنین نشان میدهند برونگراها در مقایسه با درونگراها افراد شادتری هستند.
افراد برونگرا معمولا افراد خوش مشربی هستند. دوستان زیادی دارند و با اعتماد به نفس به نطر میزسند. آنها انرژی مورد نیاز خود را از در جمع بودن دریافت میکنند.
سامانه مشاوره روانشناسی آنلاین مشوِرَپ با گلچین کردن زبدهترین متخصصان توانسته بستر امنی را فراهم کند. با استفاده از این سامانه هممیهنان داخل و خارج کشور قادر خواهند بود در هر ساعت از شبانه روز مشاوره آنلاین بگیرند. تنها ملزومات برای مشاوره گرفتن داشتن گوشی هوشمند، اتصال اینترنت و صرف هزینهای مقرون به صرفه است.