به عنوان کسی که از دوران کودکی با اضطراب و اختلال هراس ( پانیک ) مواجه بوده است، یکی از نگرانی های مهم من وقتی دارای فرزند شدم، این بود که آیا اختلالاتم به فرزندانم منتقل خواهد شد ؟ من نمیخواهم وحشت و اضطراب مزمن من به کسی منتقل شود و این ایده که بچه هایم ممکن است به آن گرایش پیدا کنند مرا بیشتر وحشت زده و مضطرب می کند.با بیش از یک دهه داشتن فرزند ، من به این نتیجه رسیدم که بیشتر ترس هایم بی مورد است. فرزندان من برخی از گرایش های من به اضطراب را نمایش می دهند ، اما آنها واقعاانسانی دیگر هستند. و در حالی که ژنتیک و رفتار آموخته شده در چگونگی شکل گیری آن نقش دارند، ولی این همه چیز نیست.مهمتر از همه این که تنها با آگاهی از احتلال روانی تان می توانید در مورد شناسایی و دنبال کردن درمان مناسب برای هر گونه مساله ای که ممکن است در آینده در فرزندان شما ایجاد شود، پیشگیرانه عمل کنید.