بارداری تاثیرات جسمی و روحی مختلفی بر روی زنان دارد. بدن یک زن باردار، علاوه بر سازگاری با افزایش وزن جنین در حال رشد، از راه­‌های دیگری هم تحت تاثیر قرار گرفته و تغییر می­‌کند. حجم خون در بدن زن باردار افزایش می­‌یابد و قلب برای توزیع خون بیشتر به سایر نقاط بدن، بیشتر کار می­‌کند. سطح هورمون‌­ها هم دچار تغییر می­‌شود و اثرات جسمی و خلقی زیادی را در پی دارد. در چنین شرایطی دستگاه گوارش هم به شدت درگیر می‌­شود. از بلع و هضم تا دفع غذا در زنان باردار، متاثر از شرایط این دوره است. یکی از شایع‌­ترین مشکلات زنان در این دوره، ترش کردن معده یا رفلاکس معده است. این عارضه بیشتر در سه ماهه دوم و سوم رخ می­‌دهد و اغلب مسئله‌­ای جدی و نیازمند پیگیری نیست. اما در صورتی که در برنامه غذایی مادر باردار اختلال ایجاد کند، باید با پزشک متخصص در این زمینه مشورت کرد.

دلایل ترش کردن معده در زنان باردار چیست؟

دلایل زیادی برای ترش کردن معده در دوران بارداری وجود دارد که بیشتر آن­ها هورمون محور هستند. دکتر میریام استوپارد معتقد است که در دوران بارداری به ویژه در سه ماهه اول، دستگاه گوارش به طور قابل توجهی کند می‌­­شود. دلیل کند شدن سیستم گوارش این است که بدن زن باردار باید بتواند تمام ذرات مغذی موجود در غذای خورده شده توسط او را جذب کند. این بدان معناست که غذای مصرفی برای مدت طولانی‌­تری در معده و روده باقی می­‌ماند که می‌­تواند احساس سیری، معده پر، و درد در معده را در پی داشته باشد. در این دوران احتمال بازگشت اسید معده به مری و ترش کردن معده کمتر است. اما در سه ماهه دوم و سوم، علاوه بر تولید هورمون­‌های استروژن و پروژسترون، جنین نیز به دلیل افزایش وزن و بزرگ شدن، فشار بیشتری به اندام­‌های داخلی و معده وارد می­‌کند. در این دوره احتمال تولید اسید هم در معده افزایش می‌­یابد.

ورود اسید معده به مری اصلی­‌ترین دلیل ترش کردن معده در زنان باردار است.

• ورود غذای موجود در معده به مری به دلیل اختلالات ناشی از ترشح هورمون­‌های بارداری
• ناپایدار شدن دریچه بین مری و معده (دهانه معده) و برگشت اسید از معده به مری
• ابتلا به مشکلات گوارشی پیش از بارداری
• ایجاد عفونت به وسیله هلیکوباکتر پیلوری
• گاستریت یا ورم معده
• فتق هیاتال ناشی از فشار جنین به دیافراگم و قفسه سینه
• بزرگ شدن جنین و فشار ناشی از این رشد بر اندام­‌های گوارشی به ویژه معده

آیا ترش کردن معده در زنان باردار فقط به اسید معده مرتبط است؟

ترش کردن و ناراحتی معده لزوما مربوط به مشکلات مربوط به معده نیست؛ بلکه ممکن است زنان باردار در تمام طول دستگاه گوارش احساس ناراحتی کنند. به ویژه در اواخر بارداری تعیین این که آیا این احساس ناخوشایند از معده نشات می­‌گیرد یا روده یا مری، کار بسیار دشواری است. دکتر مایکل رویزن و مهمت اوز در کتاب “شما: داشتن یک نوزاد” توضیح می­‌دهند که در اواخر بارداری، جنین اندام­‌های گوارشی مادر را از مکان طبیعی خود دور می‌­کند و باعث اندک جا به جایی این اندام‌­ها می­‌شود. این مسئله می­‌تواند احساس ناخوشایندی در اندام­‌های شکمی و به ویژه دستگاه گوارش ایجاد کند.

علائم ترش کردن معده در زنان باردار کدامند؟

علائم و نشانه­‌های مختلفی برای ترش کردن معده قابل شناسایی است که بیشتر آن­‌ها بلافاصله بعد از غذا خوردن یا نوشیدن بروز می­‌کند. اما در برخی موارد ممکن است با کمی فاصله پس از غذا خوردن هم آشکار شوند. مانند:

• تنگی نفس
• داشتن حالت تهوع
• درد خفیف در ناحیه پشت قفسه سینه
• درد و سوزش خفیف در قفسه سینه
• حس سنگین بودن و سیری
• آروغ زدن و احساس طعم ترشی در دهان

احساس درد، سوزش و تهوع بلافاصله یا اندکی پس از خوردن یا نوشیدن، از نشانه‌های ترش کردن معده است.

راه حل رفع ترش کردن معده در زنان باردار چیست؟

چندین روش بالقوه برای رفع ترش کردن معده در زنان باردار وجود دارد که بسته به علل ایجاد این عارضه، متفاوت هستند. به گفته رویزن و اوز، بعضی از پزشکان چای­‌های گیاهی را که در فروشگاه‌­ها عرضه می­‌شوند، در دوران بارداری ایمن می­‌دانند. به همین ترتیب بعضی از خانم‌­ها از چای بابونه برای کاهش علائم استفاده می­‌کنند. اگر قصد دارید که از این روش‌­ها برای رفع مشکلات ناشی از ترش کردن معده در دوران بارداری استفاده کنید، حتما به پزشک خود اطلاع دهید. درمان ترش کردن معده به دلیل گاز روده یا رفلاکس مری، کمی دشوارتر به نظر می‌رسد، اما خوردن چند وعده غذایی کوچک به جای یک وعده حجیم می­‌تواند برای رفع این عارضه کمک کننده باشد. هم‌­چنین ایستادن یا نشستن برای مدتی پس از صرف غذا به جای دراز کشیدن، می‌­تواند در هضم بهتر غذا و کاهش بازگشت اسید معده به مری نقش موثری داشته باشد.

درمان‌­های دارویی برای کنترل ترش کردن معده در دوران بارداری کدامند؟

پزشکان توصیه می­‌کنند که زنان باردار همیشه قبل از مصرف هر گونه داروی بدون نسخه، با متخصص زنان و زایمان مشورت کنند. استفاده از داروهای بسیاری در دوران بارداری ممنوع است، اما در صورت مجاز بودن هم ممکن است برای برخی از زنان باردار قابل مصرف نباشد. اکثر پزشکان به زنان باردار اجازه می‌­دهند که از داروهای کاهش دهنده گاز و یا آنتی اسیدها برای کاهش مشکلات دستگاه گوارش مثل ترش کردن معده استفاده کنند. اما همیشه بهتر است قبل از اقدام  به درمان دارویی در تمام زمینه­‌ها، با پزشک متخصص خود تماس گرفته و توصیه‌­های او را به کار بگیرید.

برای مصرف هر نوع دارو در طول دوران بارداری باید حتما با پزشک متخصص مشورت کنید.

چطور تغییر عادات غذایی و تغییر سبک زندگی می‌­تواند به درمان ترش کردن معده در دوران بارداری کمک کند؟

ساده‌­ترین و سالم‌­ترین راه برای کاهش ترش کردن معده و عوارض ناشی از آن، اصلاح و بهبود عادات غذایی و رفتاری است. برخی از مهم­‌ترین این راهکارها عبارتند از:

• جویدن آرام و کامل غذا
• پرهیز از مصرف وعده­‌های غذایی سنگین
• پرهیز از نوشیدن مایعات همراه با غذا
• نوشیدن مایعات سالم مانند آب و آب میوه‌­های طبیعی بین وعده­‌های غذایی
• پرهیز از مصرف غذاهای محرک معده مانند ادویه‌­ها، غذاهای اسیدی مانند مرکبات و ترشی‌­ها، کاکائو و نوشیدنی­‌های کافئین دار مثل قهوه
• پوشیدن لباس­‌های راحت که به معده فشار وارد نکنند.
• کنترل وزن
• بالا قرار دادن سر در هنگام خواب
• خوابیدن به پهلوی چپ (در این حالت معده پایین­‌تر از مری قرار می‌­گیرد و اسید معده به مری وارد نمی‌­شود).
• جویدن آدامس بدون قند و ترشح بزاق برای خنثی کردن اسید وارد شده به مری
• نوشیدن چای بابونه یا شیر گرم همراه با عسل
• مصرف لبنیات مانند شیر و ماست بلافاصله پس از ترش کردن

در صورت بروز چه مواردی همراه با ترش کردن معده باید فورا با پزشک تماس گرفت؟

• داشتن درد شدید در قفسه سینه
• ابتلا به تب، سردرد، تهوع و استفراغ
• کاهش وزن بدون دلیل
• مشکلات اساسی در بلع
• استفراغ خونی یا مانند دانه‌­های قهوه
• داشتن مدفوع تیره و قیر مانند

این علائم می­‌توانند نشانه­‌ای از وجود وضعیت پزشکی دیگری باشند که نیاز به بررسی فوری پزشک و درمان دارد.

دوران بارداری از حساس­‌ترین و مهم­‌ترین دوره‌­های زندگی زنان است. بی توجهی و سهل­ انگاری نسبت به برخی مشکلات می­‌تواند جان مادر و جنینی که در رحم او قرار دارد را به خطر اندازد. مشکلات متعددی در این دوره گریبان‌گیر مارد باردار می‌­شود؛ از جمله مشکلات گوارشی که ترش کردن معده از رایج­‌ترین آن­‌هاست. ترش کردن معده در بسیاری از موارد برای مادر و کودک خطرساز نیست. اما در صورتی که به دلیل ناراحتی ناشی از آن، مادر نتواند به خوبی غذا بخورد یا میل به غذا خوردن نداشته باشد، ممکن است با کمبود ویتامین‌­ها و مواد معدنی مواجه شده و سلامت جنین در خطر قرار گیرد. علاوه بر این بروز چنین مشکلی می­‌تواند نشانه‌­ای از وجود مشکلات اساسی در دستگاه گوارش مادر باشد. بنابراین بهترین کار در هنگام مواجه شدن با چنین مسائلی تماس با پزشک متخصص و دریافت راهنمایی از اوست.

بسیاری از زنان در دوران بارداری به دلیل افزایش وزن و خستگی ناشی از حمل جنین، کمبود انرژی و کمر درد توانایی طی مسافت­‌های طولانی و نشستن یا ایستادن طولانی مدت در مطب پزشک را ندارند و این مسئله ممکن است باعث شود که نسبت به درمان و پیگیری برخی از مشکلات پیش آمده کوتاهی کنند. سامانه خدمات پزشکی- سلامت مشوِرَپ به شما نوید می‌دهد که دیگر برای دسترسی به خدمات پزشکی، نیازی به خروج از منزل ندارید. می‌­توانید به راحتی از منزل یا هر مکانی با پزشک مورد نظر خود تماس تلفنی، تصویری و متنی داشته باشید، مشکلات خود را مطرح کرده و توصیه­‌های لازم را دریافت کنید. برای دستیابی به این خدمات کافیست به وب­سایت و اپلیکیشن مشوِرَپ مراجعه کرده و از بخش تخصص زنان و زایمان، به مجموعه‌­ای از بهترین پزشکان دسترسی داشته باشید.

منبع

healthfully.com

pezeshk.us

مقدمه

سندروم تخمدان پلی کیستیک (Polycystic Ovary Syndrome) که اصطلاحا PCOS نامیده می­‌شود، یک بیماری زنانه است که بر سطح هورمون­‌های آن­ها اثر می­‌گذارد. در بدن زنان مبتلا به این بیماری، مقادیر بیش از حد طبیعی هورمون­‌های مردانه وجود دارد که این عدم تعادل باعث بروز مشکلاتی در قاعدگی و باروری آن­ها خواهد شد. سندورم تخمدان پلی کیستیک باعث رشد موهای زائد در صورت و بدن زنان شده و ممکن است طاسی سر با الگوی مردانه را به دنبال داشته باشد. قرص‌­های جلوگیری از بارداری و دارو­های دیابت می­‌توانند این به هم خوردگی هورمونی را بهبود دهند. در ادامه به طور مفصل درباره این عارضه صحبت می­‌کنیم.

سندروم تخمدان پلی کیستیک چیست؟

PCOS عارضه­‌ای مرتبط با هورمون­‌هاست که زنان در سنین باروری (حدود ۱۵ تا ۴۴ سال) را درگیر می­‌کند. بین ۲/۲ تا ۷/۲۶ زنان در جوامع مختلف دچار این بیماری می‌­شوند، اما بسیاری از آن­ها از وجود آن بی‌­خبرند. این مشکل در بخش زیادی از زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک هرگز شناسایی و پیگیری نمی‌­شود. تخمدان­‌ها مهم‌­ترین اندام­‌های تولید مثل در زنان هستند که هورمون­‌های استروژن و پروژسترون را تولید می‌­کنند. تخمدان­‌ها علاوه بر هورمون‌­های زنان، مقداری هورمون آندروژن هم ترشح می­‌کند که یک هورمون مردانه است.

دو تخمدان در بدن زنان وجود دارد که محل ذخیره سازی تخمک هستند. هر ماه یک تخمک از یکی از تخمدان­‌ها آزاد می­‌شود و سیکل قاعدگی زنان را شکل می‌­دهد. تخمک آزاد شده می‌­تواند بارور شود و سلول تخم را تشکیل دهد و فرآیند بارداری آغاز گردد؛ در غیر این صورت قاعدگی رخ می­‌دهد. دو هورمون FSH و LH تخمک­‌گذاری را کنترل می‌­کنند. FSH تخمدان را به تولید فولیکول (کیسه حاوی تخمک) تحریک می‌­کند و سپس LH باعث می­‌شود تا تخمک بالغ، آزاد شود.

تخمدان پلی کیستیک از آن جهت “سندروم” نامیده می­‌شود که دارای مجموعه‌­ای از علائم است. سه مورد از مهم‌­ترین و اصلی­‌ترین نشانه­‌های آن عبارتند از:

• وجود کیست در تخمدان‌­ها
• افزایش هورمون مردانه در بدن
• قاعدگی نامنظم

از طرف دیگر، در این بیماری تعداد زیادی کیسه کوچک حاوی مایعات، درون تخمدان ایجاد می‌­شود که به آن­ها “کیست” گفته می‌­شود. واژه “پلی کیستیک” به معنی وجود تعداد زیادی از این کیسه‌­هاست. این کیسه‌­ها در واقع فولیکول‌­هایی حاوی تخمک نابالغ هستند. این تخمک‌­ها هرگز به اندازه کافی بالغ نمی‌­شوند که تخمک‌­گذاری را تحریک کنند. عدم تخمک گذاری، سطح هورمون استروژن، پروژسترون، FSH و LH را تغییر می‌­دهد. در این حالت سطح استروژن و پروژسترون کمتر از حد معمول است، در حالی که سطح آندروژن به بیش از مقدار نرمال می‌­رسد. هورمون‌های مردانه اضافه چرخه قاعدگی را مختل می­‌کنند؛ به همین جهت زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک به شکل بی‌­نظم و دفعات کمتر پریود می‌­شوند. اولین بار آنتونیو والیسنری، پزشک ایتالیایی در سال۱۷۲۱ علائم این بیماری را تشریح کرد.

علت ایجاد سندروم تخمدان پلی کیستیک چیست؟

پزشکان هنوز علت قطعی ایجاد این بیماری را نمی‌­دانند. آن­ها معتقدند که مقادیر بالای هورمون­‌های مردانه، مانع تولید نرمال هورمون­‌های زنانه و ایجاد تخمک به صورت طبیعی هستند. ژن‌­ها، مقاومت به انسولین و التهاب، همگی با تولید بیش از حد آندروژن ارتباط دارند:

 ژنتیک

تحقیقات نشان داده‌­اند که داشتن سابقه خانوادگی نقش مهمی در ابتلای فرد به سندروم تخمدان پلی کیستیک دارد. این احتمال وجود دارد که مجموعه‌­ای از ژن­‌ها –نه فقط یک ژن  خاص- در ایجاد این بیماری موثر باشند.

مقاومت به انسولین

حدود ۷۰ درصد زنان مبتلا به PCOS به انسولین مقاومت دارند؛ به این معنی که سلو‌ل‌­های آن­ها نمی‌­توانند به درستی از انسولین استفاده کنند. انسولین هورمونی است که در پانکراس تولید می‌شود و به بدن کمک می‌­کند تا از قند موجود در غذاها برای تامین انرژی استفاده کند. وقتی سلول‌­ها نتواند به درستی از انسولین استفاده کنند، تقاضای بدن برای این هورمون افزایش یافته و پانکراس برای جبران، انسولین بیشتری تولید می‌­کند. این انسولین اضافی، محرک تولید هورمون‌­های مردانه در تخمدان­‌هاست. چاقی اصلی‌­ترین عامل مقاومت به انسولین است. این چاقی و مقاومت به انسولین در کنار هم می‌­توانند دیابت نوع ۲ را ایجاد کنند.

التهاب خفیف

مقداری التهاب در زنان مبتلا به PCOS وجود دارد. التهاب به معنی وجود گلبول­‌های سفید بیش از حد طبیعی خون است که در مقابله با عفونت نقش دارند. التهاب می­‌تواند تخمدان پلی کیستیک را برای تولید هورمون آندروژن تحریک کند. اضافه وزن هم در ایجاد التهاب نقش دارد. وجود التهاب ناشی از سندروم تخمدان پلی کیستیک ممکن است منجر به ایجاد مشکلات قلبی و عروقی شود.

شایع‌­ترین علائم سندروم تخمدان پلی کیستیک کدام است؟

نشانه­‌های این بیماری در برخی از افراد از اولین دوره‌­های قاعدگی آشکار می‌­شود، اما برخی دیگر فقط زمانی که دچار اضافه وزن شدند یا در بارداری مشکل پیدا کردند متوجه وجود این بیماری می‌­شوند. شایع‌­ترین علائم PCOS عبارتند از:

قاعدگی نامنظم

کمبود تخمک گذاری، از ریزش مخاط رحم در هر ماه جلوگیری می‌­کند. بعضی از زنان مبتلا به این بیماری کمتر از ۸ بار در سال پریود می‌­شوند یا فواصل بین تخمک گذاری آن­ها بیش از ۳۵ روز طول می­‌کشد. به دلیل تجمع و ضخیم شدن پوشش داخلی رحم به دلیل تاخیر در قاعدگی، ممکن است این افراد قاعدگی­‌های سنگین و خون‌ریزی بیش از حدی را تجربه ­کنند.

 رشد مو در بدن

بیش از ۷۰ درصد زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک، دچار رشد غیر طبیعی مو در صورت، سینه، شکم و پشت می­‌شوند. رشد بیش از حد مو، “هیرسوتیسم” نامیده می‌­شود.

 آکنه

هورمون­‌های مردانه می‌­توانند پوست را چرب‌­تر از حد معمول کنند که این مسئله ممکن است به ایجاد آکنه در مناطقی مثل صورت، قفسه سینه و بالای کمر منجر شود.

طاسی با الگوی مردانه

با افزایش غیر طبیعی هورمون‌­های مردانه در زنان، موی سر نازک شده و ریزش پیدا می‌­کند.

 تیرگی پوست

افراد مبتلا به این بیماری دچار لکه‌­های تیره در چین­‌های بدن مانند کشاله ران، گردن و زیر پستان­‌ها می‌­شوند.

اضافه وزن

حدود ۸۰ درصد زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک به اضافه وزن یا چاقی دچارند.

افسردگی

تغییرات هورمونی ممکن است در بعضی از زنان به اختلالات روحی مانند افسردگی منجر شود.

 

اثرات جانبی سندروم تخمدان پلی کیستیک بر بدن کدامند؟

داشتن آندروژن بالاتر از سطح طبیعی می­‌تواند بر قدرت باروری و سایر جنبه­‌های سلامتی شما تاثیر بگذارد.

ناباروری

برای باردار شدن باید تخمک گذاری رخ دهد. در زنانی که به طور منظم تخمک گذاری نمی­‌کنند، تعدادی زیادی از تخمک­‌ها که قادر به باروری هستند، آزاد نمی‌­شوند. این بیماری یکی از عمده‌­ترین دلایل ناباروری در زنان است.

 سندروم متابولیک

حدود ۸۰ درصد زنان مبتلا به PCOS دارای اضافه وزن یا چاقی هستند. دو عامل چاقی و تخمدان پلی کیستیک، خطر ابتلا به قند خون بالا، فشار خون بالا و کلسترول بالا را افزایش می‌­دهند. ترکیب این سه مشکل، “سندروم متابولیک” نامیده می­‌شود که خطر ابتلا به بیماری‌­های قلبی، دیابت و سکته را افزایش می‌­دهد.

آپنه خواب

آپنه خواب باعث مکث‌­های مکرر تنفسی در طول شب می‌­شود که اختلال خواب را به دنبال دارد. آپنه خواب در خانم‌­هایی که اضافه وزن دارند، بیشتر دیده می‌­شود؛ به خصوص اگر مبتلا به PCOS هم باشند. خطر بروز آپنه خواب در زنان چاق مبتلا به PCOS حدود ۵ تا ۱۰ درصد بیشتر از سایر افراد است.

سرطان اندومتر

به دنبال تخمک گذاری، پوشش داخلی رحم از بین می­‌رود. اگر هر ماه تخمک گذاری انجام نشود، این پوشش در دیواره رحم باقی می‌­ماند و منجر به ضخیم شدن دیواره رحم می­‌شود. افزایش ضخامت رحم یکی از دلایل ابتلا به سرطان اندومتر است.

دیابت بارداری یا فشار خون بالای ناشی از بارداری، استئوهپاتیت غیر الکلی (التهاب شدید کبد ناشی از تجمع چربی در آن)، اختلالات خوردن و خون‌ریزی غیر طبیعی رحم از سایر عوارض سندروم تخمدان پلی کیستیک هستند.

سندروم تخمدان پلی کیستیک چه طور تشخیص داده می‌شود؟

معمولا اگر در زنی دو عامل از سه عامل زیر مشاهده شود، پزشک احتمال ابتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک می‌­دهد:

• سطح آندروژن بالا
• چرخه قاعدگی نامنظم
• وجود کیست در تخمدان­‌ها

پزشک در کنار بررسی این عوامل، باید از وجود آکنه، رشد موهای زائد و افزایش موزن در بیمار نیز مطلع شود. معاینه لگن هم می‌­تواند یکی از راه‌­های شناسایی تخمدان پلی کیستیک یا سایر بیماری‌­های مرتبط با دستگاه تناسلی باشد. پزشک از طریق معاینه واژن، رشد غیر عادی دیواره رحم را بررسی می­‌کند.

نتیجه آزمایش خون هم می­‌تواند از طریق بررسی میزان هورمون­‌های مردانه، به تشخیص بهتر این بیماری کمک کند. هم­چنین بررسی سطح کلسترول خون، انسولین و تری گلیسرید هم برای ارزیابی خطر ابتلا به بیماری­‌های مرتبط با مشکلات قلبی و دیابت موثر است. معمولا پزشکان در کنار معاینه بالینی و آزمایش خون، انجام سونوگرافی را هم برای تشخیص سندروم تخمدان پلی کیستیک ضروری می‌­دانند. در سونوگرافی از امواج صوتی برای یافتن فولیکول‌­های غیر طبیعی و سایر مشکلات در رحم و تخمدان استفاده می‌­شود.

سندروم تخمدان پلی کیستیک چه تاثیری در بارداری دارد؟

سندروم تخمدان پلی کیستیک چرخه قاعدگی طبیعی را قطع و بارداری را دشوار می­کند. بین ۷۰ تا ۸۰ درصد از زنان مبتلا به PCOS دارای مشکلات باروری هستند. این بیماری، هم ­چنین خطر ابتلا به عوارض بارداری را نیز افزایش می‌­دهد. زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک دو برابر بیشتر از سایر زنان در معرض زایمان زودرس هستند. علاوه بر این، خطر سقط جنین، ابتلا به دیابت بارداری و فشار خون بالا در این زنان بیشتر است. با این حال روش‌­هایی وجود دارد که به بهبود وضعیت تخمک گذاری و بارداری مناسب کمک می­‌کنند. کاهش وزن و قند خون در زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک می‌­تواند احتمال داشتن یک بارداری سالم را افزایش دهد.

آیا رژیم غذایی و تغییر سبک زندگی در درمان PCOS موثر است؟

درمان این بیماری معمولا با تغییر در سبک زندگی مانند کاهش وزن، رژیم غذایی و ورزش آغاز می­‌شود. از دست دادن تنها ۵ تا ۱۰ درصد وزن بدن، می‌­تواند به تنظیم چرخه قاعدگی و بهبود علائم سندروم تخمدان پلی کیستیک کمک کند. کاهش وزن هم­چنین باعث بهبود سطح کلسترول خون، کاهش انسولین و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و دیابت می­‌شود. هر رژیمی که به فرد در کاهش وزن کمک ­کند می‌­تواند منجر به این تغییرات در بدن شود. با این حال برخی از رژیم­‌های غذایی مزایایی نسبت به سایر رژیم‌­ها دارند. مطالعات مقایسه رژیم‌­های غذایی برای درمان PCOS نشان می­‌دهد که رژیم‌­های کم کربوهیدرات هم برای کاهش وزن و هم کاهش سطح انسولین موثر هستند. اثر گذاری رژیم غذایی با شاخص گلیسمی پایین که بیشتر کربوهیدرات مورد نیاز بدن را از طریق میوه­ها، سبزیجات و غلات کامل دریافت می­‌کند، در تنظیم چرخه قاعدگی از سایر رژیم‌­های غذایی موثرتر است.

مطالعات متعددی نشان داده‌­اند که ۳۰ دقیقه ورزش با شدت متوسط، حداقل سه روز در هفته می­‌تواند به کاهش وزن زنان مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک کمک کند. کاهش وزن با ورزش باعث بهبود تخمک گذاری و سطح انسولین در بدن می‌­شود. ورزش و رژیم غذایی مناسب به بیمار کمک می­‌کند تا بهتر بتواند وزن خود را کاهش دهد و خطر ابتلا به دیابت و مشکلات قلبی را به حداقل برساند. برخی تحقیقات به اثر بخشی طب سوزنی در بهبود مبتلایان به PCOS پرداخته‌­اند، اما هنوز نمی‌­توان با اطمینان کامل در این زمینه صحبت کرد.

رایج‌­ترین روش‌­های درمانی در بهبود بیماران مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک کدامند؟

پزشکان معمولا برای درمان افراد مبتلا به این بیماری از مجموعه‌­ای از روش‌­های زیر استفاده می‌­کنند:

 مصرف داروهای جلوگیری از بارداری

مصرف روزانه استروژن و پروژسترون می­تواند به تنظیم و تعادل هورمون‌­های بدن کمک کند، تخمک گذاری را تنظیم کرده و علائمی مثل رشد موهای زائد را کاهش دهد. از دیگر نقش‌­های این هورمون­‌ها در بدن، کاهش خطر ابتلا به سرطان اندومتر است.

 مصرف متفورمین

متفورمین دارویی است که برای درمان بیماری دیابت نوع ۲ تجویز می­‌شود. تحقیقات نشان داده که مصرف این دارو در کنار کاهش وزن، تاثیر ورزش و رژیم درمانی را در بیماران مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک افزایش می­‌دهد.

 مصرف کلومیفِن

کلومیفن دارویی برای باروری است که می‌­تواند به زنان بارداری که به PCOS مبتلا هستند کمک کند. با این حال این دارو احتمال دو قلوزایی و بارداری­‌های متعدد را افزایش می‌­دهد.

عمل جراحی

در صورتی که سایر روش‌­های درمانی در این زمینه با شکست مواجه شوند، می‌­توان به کمک جراحی این عارضه را برطرف کرد. پزشک پس از بررسی شرایط موجود، تصمیم به انجام جراحی و شیوه انجام آن خواهد گرفت.

در صورت مشاهده چه علائمی باید به پزشک مراجعه کرد؟

• زمانی که در عادت ماهانه فرد اختلالی مانند تاخیر، بی نظمی یا قطع شدن ایجاد شده و فرد اطمینان دارد که باردار نیست.
• زمانی که رشد موهای زائد بدن زیاد و غیر عادی شده است.
• بیش از ۱۲ ماه از اقدام به بارداری گذشته، اما هنوز بارداری رخ نداده است.
• علائم مرتبط با دیابت مثل تشنگی یا گرسنگی بیش از حد، تاری دید یا کاهش وزن غیر طبیعی در فرد وجود داشته باشد.

جمع بندی

سندروم تخمدان پلی کیستیک می‌­تواند چرخه قاعدگی را مختل و بارداری را دشوار کند. مقادیر بیش از حد و غیر طبیعی هورمون‌­های مردانه به مشکلاتی مثل رشد موهای زائد در صورت و بدن منجر می‌­شود. تغییر در سبک زندگی اولین روش درمانی است که پزشکان برای بهبود بیماران توصیه می­‌کنند. کاهش وزن از طریق رژیم غذایی مناسب و ورزش­‌های هوازی می­‌تواند علائم سندروم تخمدان پلی کیستیک را کاهش داده و احتمال بارداری را افزایش دهد. در صورت عدم موفقیت در این روش یا برای اثرگذاری بیشتر تغییر سبک زندگی، استفاده از دارو هم توصیه می‌شود. قرص‌­های جلوگیری از بارداری و متفورمین هم می­‌توانند چرخه قاعدگی را به حالت طبیعی برگردانده و علائم PCOS را تسکین دهد.

آگاهی زنان نسبت به علائم این بیماری می­‌تواند در تشخیص و درمان زودهنگام آن موثر باشد. گرچه این بیماری در بسیاری از جوامع نسبتا شایع است، اما بسیاری از زنان، تنها پس از شکست در باردار شدن، برای تشخیص و درمان این عارضه اقدام می­‌کنند. توصیه می‌­شود که افراد پس از مشاهده علائم اولیه با یک پزشک متخصص در این خصوص مشورت کنند تا در صورت نیاز، انجام آزمایش و سونوگرافی برای بررسی بیشتر وضعیت آنان تجویز شود. استفاده از مشاوره آنلاین و گفت‌­و­گوی تلفنی، تصویری یا متنی با پزشک متخصص یکی از ساده‌­ترین و ارزان­‌ترین را‌ه­‌های موجود است. برای این کار می‌­توانید با مراجعه به وب­سایت و یا اپلیکیشن مشوِرَپ، درخواست مشاوره آنلاین خود را ثبت و با یکی از پزشکان متخصص زنان و زایمان این سامانه به شکل دلخواه خود گفت‌­و­گو کنید. پزشک وضعیت شما را بررسی کرده و در صورت نیاز به معاینه حضوری یا انجام آزمایشات ویژه، شما را به مراکز درمانی ارجاع خواهد داد. دسترسی به پزشکان مشوِرَپ بسیار آسان بوده و در ۲۴ ساعت شبانه روز و در تمامی روزهای هفته در دسترس شماست.

با مشوِرَپ امن و آسان مشورت کن.

منابع

healthline.com

mayoclinic.org

چسبندگی رحم به تشکیل بافت زخم (اسکار) در دیواره داخلی رحم گفته می‌­شود. قسمت داخلی رحم به بادکنکی شبیه است که دیواره‌­های جلو و عقب آن صاف در برابر هم قرار دارند. این بخش با بافتی به نام آندومتر پوشیده شده است. آندومتر در سلامتی و باروری یک زن نقش اساسی دارد. در دوران قاعدگی، لایه سطحی آندومتر فرو می‌­ریزد و خونریزی قاعدگی آغاز می‌­شود. زمانی که یک زن باردار می‌­شود، سلول تخم در بافت آندومتر کاشته می­‌شود. آسیب یا عفونت آندومتر ممکن است به پوشش داخلی آن آسیب بزند و باعث چسبندگی (بافت اسکار) بین دیواره‌های داخلی رحم شود.

اصطلاح علمی که برای توصیف چسبندگی داخل رحم استفاده می‌­شود “سندرم آشرمن” نام دارد. در چسبندگی رحم، زخم‌­هایی نقش دارند که ممکن است از نوارهای نازک به صورت خفیف یا نوارهای ضخیم‌­تر تشکیل شده باشند. در موارد شدید این عارضه، ممکن است انسداد یا تخریب جزئی یا سوراخ شدن حفره داخلی رحم رخ دهد که در هر صورت عوارض متعددی را در پی خواهد داشت.

دلایل ایجاد چسبندگی رحم

معمولا سطوح رحم، حفره شکم و لوله‌­های رحمی لغزنده هستند. این مسئله باعث می‌­شود تا اعضای بدن بتوانند به راحتی در کنار هم جای گیرند. در صورتی که این بافت لغزنده به دلایلی آسیب ببیند، چسبناک می­‌شود و ممکن است باعث چسبیدن اندام‌­ها به یکدیگر شود. شایع­‌ترین علت ایجاد چسبندگی رحم، آسیب رحم به دنبال یک عمل جراحی است. این عمل جراحی اتساع و کورتاژ (Dilation and Curettage) یا اصطلاحا D&G نامیده می­شود. D&G یک روش جراحی سرپایی است که طی آن دهانه یا گردن رحم کشیده شده و محتوای بافت رحم به وسیله ابزاری مخصوص برداشته می­‌شود. از این روش برای بررسی و تشخیص مشکلات رحمی مثل خونریزی‌­های سنگین یا پاکسازی رحم بعد از سقط جنین استفاده می­‌شود. سایر علل احتمالی ایجاد چسبندگی رحم، عفونت­‌های شدید لگن، برداشت فیبروم رحمی به وسیله جراحی، عمل سزارین و فرسایش آندومتر هستند. فرسایش آندومتر روشی برای از بین بردن یا قطع کردن پوشش داخلی رحم بیمار است. این روش معمولا برای زنانی توصیه می­‌شود که قاعدگی­‌های بسیار سنگینی دارند. پس از انجام فرسایش آندومتر، خونریزی قاعدگی کمتر شده یا کاملا از بین می‌­رود.

به طور کلی احتمال چسبندگی رحم در افرادی که سابقه یکی از موارد زیر را داشته‌­اند، بالاتر از سایرین است:

• خون‌ریزی شدید پس از زایمان
• سقط جنین عمدی یا اجباری
• بایوپسی آندومتر
• تشکیل اسکار در ناحیه بخیه پس از انجام عمل سزارین
• جفت دفع نشده پس از زایمان
• برداشتن فیبروم و میوم رحم به وسیله عمل جراحی

چسبندگی رحم چه نشانه‌­هایی دارد؟

زنی که چسبندگی رحمی دارد، ممکن است هیچ علامت و نشانه خاصی را تجربه نکند. اما گاهی اوقات زنان مبتلا به این عارضه، مشکلات قاعدگی مثل قاعدگی کم یا قطع شدن آن را تجربه می‌کنند. چسبندگی رحم در بعضی از زنان باعث نازایی یا سقط جنین می­‌شود. هم­چنین ممکن است در زمان زایمان، به دلیل لانه گزینی غیر طبیعی جفت، عوارض خاصی را تجربه کنند. اگر زخم ایجاد شده در رحم به طور جزئی یا کامل جریان خون قاعدگی را مسدود کند، درد لگن یا قاعدگی دردناک رخ می­‌دهد.

به طور خلاصه می­‌توان علائم و نشانه‌­های چسبندگی رحم را به این شکل بیان کرد:

• آندومتریوز
• سقط جنین مکرر
• تغییرات دوره قاعدگی مانند بی نظمی، کاهش یا قطع شدن خون‌ریزی
• احساس درد در هنگام رابطه جنسی
• احساس گرفتگی و درد رحم در زمان قاعدگی همراه با خون‌ریزی خفیف یا عدم خون‌ریزی
• ناباروری بدون دلیل مشخص
• جفت تهاجمی

انواع چسبندگی رحم

چسبندگی رحم با توجه به شدت اسکار و وسعت ناحیه چسبیده، به سه دسته قابل تقسیم است:

چسبندگی خفیف رحم

در این مرحله، چسبندگی­‌ها از نوع سایشی بوده که کمتر از یک سوم رحم را درگیر کرده است.

 چسبندگی متوسط رحم

در این مرحله که معمولا با قاعدگی کم مشخص می‌­شود، چسبندگی ضخیم بوده و تا دو سوم رحم را درگیر می­‌کند.

چسبندگی شدید رحم

در این مرحله معمولا قطع قاعدگی روی می‌­دهد و چسبندگی بیش از دو سوم حفره رحم را در بر گرفته است.

چگونه می­‌توان چسبندگی رحم را تشخیص داد؟

تشخیص چسبندگی رحم بسیار مهم و حیاتی است. چون هر چه زودتر تشخیص و درمان صورت گیرد، شانس بهبودی، بارداری و زایمان موفق پس از آن بالاتر می‌­رود. از سوی دیگر احتمال بازگشت چسبندگی در افرادی که در مراحل اولیه درمان شده‌­اند، کمتر از افرادی است که چسبندگی شدید را تجربه کرده‌­اند. چهار روش برای تشخیص چسبندگی رحم در زنان وجود دارد:

هیستروسکوپی

هیستروسکوپی دقیق‌­ترین و استانداردترین روش برای ارزیابی چسبندگی‌­های داخل رحمی است. در این روش وسیله‌­ای شبیه به تلسکوپی نازک و روشن از طریق دهانه رحم به آن وارد می‌­شود تا پزشک بتواند مستقیما داخل رحم را ببیند. این کار در مطب یا اتاق عمل امکان پذیر است.

بایوپسی اندومتریال

در این روش از پوشش داخلی و مخاط رحم نمونه گیری می­‌شود تا از نظر وجود بافت و سلول‌­های غیر طبیعی مورد بررسی قرار گیرد.

هیستروسالپینگوگرام (HSG)

یکی از روش­‌های غربالگری مفید برای تشخیص چسبندگی داخل رحم، هیستروسالپینگوگرافی است. HSG یک روش است که طی آن اشعه ایکس به داخل رحم تابانده می‌­شود تا شکل داخل رحم و جداره‌­ها و منافذ آن دیده شود.

سونوهیستروگرافی (SHG)

سونوهیستروگرافی هم از روش‌­های مناسب برای شناسایی چسبندگی رحم است. طی این عمل، محلول آب نمکی مشابه مایعات بدن از طریق دهانه رحم به آن تزریق می­‌شود و به کمک دستگاه سونوگرافی، حفره رحم بررسی می­‌شود.

لاپاراسکوپی

لاپاراسکوپی روشی است که در آن شکاف کوچکی در شکم ایجاد می­‌کنند.  سپس یک لوله کوچک روشن همراه با دوربین از آن طریق وارد بدن می­‌شود. این روش تنها راه تشخیص آندومتریوز است. از لاپاراسکوپی برای درمان چسبندگی رحم هم می‌­توان استفاده کرد. بنابراین اگر پزشک این شیوه را برای تشخیص چسبندگی رحم انتخاب کند، هم‌زمان با تشخیص می‌­تواند به درمان چسبندگی نیز بپردازد و نیاز به انجام دو عمل جراحی نیست.

درمان چسبندگی رحم

اگر چسبندگی رحم خفیف بوده و اختلالی در قاعدگی و زندگی طبیعی بیمار ایجاد نکرده باشد و یا بیمار، دیگر قصد بارداری نداشته باشد، ضرورتی برای درمان نیست. اما در صورتی که چسبندگی از نوع متوسط و شدید بوده و سلامتی بیمار را تهدید کند، درمان مناسب باید انجام شود.

درمان چسبندگی رحم به شیوه هیستروسکوپی متداول‌­ترین روش است. در صورتی که بافت اسکار نازک باشد، از هیستروسکوپ مخصوص برای برش بافت اسکار استفاده می‌­شود. اما در صورت ضخیم بودن و تراکم شدید بافت اسکار، پزشک با استفاده از قیچی این بافت را جدا می­‌کند. گاهی از سونوگرافی حین انجام هیستروسکوپی و برای هدایت جداسازی بافت اسکار استفاده می‌­شود. این کار اغلب نیاز به بیهوشی دارد، اما در بعضی از شرایط در مطب پزشک هم قابل انجام است. در موارد شدید، ممکن است به بیش از یک عمل جراحی برای از بین بردن چسبندگی نیاز باشد. دوره نقاهت پس از هیستروسکوپی کوتاه است و معمولا زنان پس از انجام آن می­‌توانند به منزل بروند. در صورت نیاز از داروهای مسکن برای کاهش دردهای احتمالی پس از هیستروسکوپی استفاده می­‌شود.

برای پیشگیری از چسبندگی رحم مجدد پس از درمان چه باید کرد؟

مهم‌­ترین کار پس از درمان چسبندگی رحم، جلوگیری از تشکیل مجدد بافت اسکار پس از برداشته شدن است. روش‌­های متعددی برای این کار وجود دارد و پزشک، با توجه به شرایط بیمار یکی از آن‌­ها را انتخاب می‌­کند. چند نمونه از رایج­‌ترین روش‌­های جلوگیری از چسبندگی مجدد رحم عبارتند از:

هیستروسکوپی مجدد

در برخی از موارد پزشک تصمیم می­‌گیرد که یک تا دو هفته بعد از هیستروسکوپی، دوباره این کار را انجام دهد. هدف از این کار حصول اطمینان از عدم تشکیل مجدد بافت اسکار است.

 استروژن درمانی

گاهی برای سرعت بخشیدن به بازسازی پوشش داخل رحم و جلوگیری از ایجاد اسکار، می‌­توان از استروژن خوراکی به طور موقت استفاده کرد.

قرار دادن بالون داخل رحم

گاهی پزشک بلافاصله پس از حذف اسکار و به منظور جلوگیری از تشکیل مجدد بافت اسکار، یک بالون مخصوص برای داخل رحم قرار می‌­دهد.

بایوپسی اندومتریال

در این روش به کمک نمونه برداری از بافت و مخاط رحم وجود هر نوع بافت و سلول غیر طبیعی در این ناحیه را شناسایی می­‌کنند.

نقش چسبندگی رحم در بارداری

چسبندگی رحم می‌­تواند از طریق جلوگیری از تماس تخمک با اسپرم یا ناتوانی دیواره رحم برای جای گزینی سلول تخم، از باردار شدن زن جلوگیری کند. چسبندگی رحم باید به موقع درمان و دوره نقاهت طبق توصیه­‌های پزشک پشت سر گذاشته شود. پس از درمان هم برخی از زنان دچار قطع قاعدگی می­‌شوند. بارداری‌­هایی که پس از درمان اتفاق می‌­افتند، به احتمال زیاد با سقط جنین، زایمان زودرس، خون‌ریزی در سه ماهه سوم و یا اتصال غیر طبیعی جفت به دیواره رحم مواجه می­‌شوند.

احتمال بارداری موفق پس از درمان با نوع و میزان چسبندگی ارتباط دارد. پس از درمان چسبندگی خفیف تا متوسط، معمولا افراد دوره طبیعی قاعدگی را تجربه می­‌کنند و احتمال موفقیت بارداری در آن­ها بین 70 تا 80 درصد است. این احتمال در بین بیماران مبتلا به چسبندگی شدید رحم حدود ۲۰ تا ۴۰ درصد و گاهی کمتر است. چون در این نوع چسبندگی، پوشش آندومتر با تخریب گسترده‌­تری مواجه شده است. زنانی که دچار آسیب شدید آندومتر هستند پس از درمان بهبود نمی‌­یابند؛ اما می‌­توانند با توجه به سالم بودن تخمک‌­ها، از روش‌­های دیگری مانند رحم اجاره‌­ای (مادر جایگزین) یا فرزندخواندگی استفاده کنند.

چسبندگی رحم در زنانی که قصد بارداری دارند بسیار مهم است. تشخیص دقیق این بیماری نیاز به پیگیری بیمار و دانش کافی پزشک متخصص دارد. هر چه اقدامات لازم برای درمان چسبندگی رحم، زودتر صورت گیرد، احتمال درمان و بازگشت به زندگی طبیعی مانند قاعدگی نرمال و احتمال باردار شدن بیشتر است. برای دسترسی به پزشک متخصص و دریافت راهنمایی­‌های لازم در این زمینه می‌­توانید همین حالا اقدام کنید. شما می‌­توانید بدون نیاز به مراجعه حضوری و به صورت آنلاین با پزشک مورد نظر خود گفت‌­و­گو کرده و اطلاعات لازم را درباره پیگیری مشکل خود از او دریافت کنید. می­‌توانید از طریق اپلیکیشن مشوِرَپ علاوه بر تماس آنلاین با پزشک خود، برای مراجعه حضوری و معاینه‌­های لازم هم برنامه‌­ریزی کرده و نوبت دریافت کنید. همین حالا به وب­سایت و اپلیکیشن مشوِرَپ مراجعه و درخواست مشاوره خود را ثبت کنید تا در کوتاه­‌ترین زمان ممکن پزشکان مجرب این سامانه با شما تماس بگیرند.

منابع

www.reproductivefacts.org

www.verywellfamily.com

arm.coloradowomenshealth.com

maryamhospital.ir

مقدمه

نوع و چگونگی علائم بارداری یکی از مواردی است که باعث می­‌شود تجربه بارداری برای هر زن متفاوت باشد. برخی از زنان ممکن است در چند روز اول نشانه‌­های بارداری را مشاهده کنند ولی سایر زنان تا زمانی که عادت ماهیانه آن­ها به تاخیر نیفتد، متوجه بارداری نمی‌­شوند. در مواردی هم خانم باردار تا چند ماه پس از شروع بارداری از آن بی خبر است. این اتفاق معمولا در افرادی که قاعدگی نامنظم دارند روی می­‌دهد. اصلی‌­ترین و دقیق‌­ترین راه تشخیص بارداری، انجام آزمایش و سونوگرافی است؛ اما علائم و نشانه‌­های دیگری هم وجود دارند که به کمک آن‌­ها می­‌توان متوجه بارداری فرد شد. نشانه­‌های اولیه بارداری معمولا تاخیر در عادت ماهانه، تهوع صبحگاهی، حساسیت به بو و خستگی است. نشانه‌­های اولیه بارداری در زنان مختلف، متفاوت هستند. پس اگر مشکوک شدید که باردار هستید، می‌­توانید به راحتی و به کمک تست­‌های خانگی، متوجه بارداری شوید.

علائم بارداری

در ادامه به اصلی‌­ترین علائمی که زنان باردار در اوایل دوره بارداری با آن­ها مواجه می­‌شوند اشاره می­‌کنیم و در پایان به مجموعه ای از نکات مهم درباره این علائم می­‌پردازیم. زنان باردار ممکن است علائم اولیه مشابهی نداشته باشند یا این فقط برخی از این علائم در مورد آن­ها روی دهد. مهم‌­ترین علائم اولیه بارداری عبارتند از:

لکه بینی

یکی از اصلی­‌ترین علائم اولیه بارداری، لکه بینی است. از هفته یک تا چهار هنوز همه چیز در سطح سلولی در حال رخ دادن است. تخمک بارور شده یک بلاستوسیت (مجموعه سلولی) ایجاد می‌کند. این مجموعه سلولی بعدا به اندام­‌ها و اعضای بدن جنین تبدیل می­‌شوند. از روز ۱۰ تا ۱۴ پس از بارداری، بلاستوسیت در آندومتر (پوشش داخلی رحم) کاشته می‌­شود. این کار ممکن است باعث خون‌ریزی لانه گزینی شود که به صورت لکه بینی موقت نمایان می­‌شود. ممکن است برخی این خون‌ریزی را با قاعدگی اشتباه بگیرند. اما باید بدانید که خونریزی لانه گزینی از قاعدگی سبک‌­تر است. درباره خون‌ریزی در روزهای اول با پزشک خود مشورت کنید. در سه ماهه اول باید خون‌ریزی از سه بعد بررسی شود: سقط جنین، بارداری خارج از رحم و انواع خاصی از عفونت‌­ها.

برخی از نکات خونریزی لانه گزینی

• رنگ: رنگ در موقعیت‌­های مختلف ممکن است بین صورتی، قرمز یا قهوه‌­ای متغیر باشد.
• خون‌ریزی: مقدار خون‌ریزی با دوران عادت ماهانه فرد باید مقایسه شود. معمولا مقدار آن خیلی کمتر از خون‌ریزی قاعدگی است.
• درد: درد ممکن است خفیف، متوسط یا شدید باشد. طبق مطالع‌ه­ای که روی۴۵۳۹ زن انجام شد، ۲۸ درصد آن­ها لکه بینی و خون‌ریزی سبک همراه با درد را تجربه کرده بودند.
• دوره: خون‌ریزی لانه گزینی معمولا کمتر از سه روز طول می­کشد و نیازی به درمان ندارد.

 عقب افتادن عادت ماهانه

اغلب زنان با عقب افتادن عادت ماهانه به احتمال باردار بودن فکر می­‌کنند. بهتر است بدانید که علت این مسئله چیست. وقتی که سلول تخم در دیواره رحم به صورت کامل مستقر شد، بدن شروع به تولید گنادوتروپین (hCG) می­‌کند. این هورمون به بدن در حفظ بارداری کمک می­‌کند. نقش دیگر این هورمون، جلوگیری از آزاد شدن ماهانه تخمک­‌های بالغ از تخمدان است. چهار هفته پس از بارداری، عادت ماهیانه رخ نخواهد داد. توصیه می‌­شود افرادی که عادت ماهیانه نامنظمی داشته‌­اند حتما در این زمان آزمایش بارداری بدهند. تست­‌های خانگی می­‌توانند hCG را ۸ روز پس از تاخیر در بارداری تشخیص دهند. این تست‌­های خانگی میزان hCG را در ادرار تشخیص و باردار بودن را نشان می‌­دهند.

 افزایش درجه حرارت بدن

افزایش درجه حرارت بدن نسبت به دمای پایه، می‌­تواند نشانه اولیه بارداری باشد. دمای بدن شما در هنگام ورزش یا هوای گرم ممکن است خیلی بالا رود. در این مدت باید آب بیشتری مصرف کنید و با احتیاط ورزش کنید.

 خستگی

خستگی در هر زمان از دوران بارداری ایجاد می­‌شود. در واقع بدن شما طی چند هفته اول به صورت ۲۴ ساعته مشغول فعالیت است تا از بارداری پشتیبانی کند. این علامت به ویژه در اوایل بارداری شایع‌­تر است. سطح پروژسترون بدن در این دوره افزایش می­‌یابد که می‌­تواند عاملی برای افزایش خواب آلودگی مادر باردار باشد. افزایش دمای پایه بدن هم ممکن است باعث کمبود انرژی شود. از سوی دیگر قلب باید سریع‌­تر کار کند تا اکسیژن بیشتری را به رحم برساند. این عوامل ممکن است به خستگی و بی حالی منجر شود.

افزایش ضربان قلب

برخی از زنان در اوایل بارداری تجربه افزایش ضربان قلب را خواهند داشت. معمولا در هفته­‌های ۸ تا ۱۰ تپش قلب سریع‌­تر و شدید­تر است. تپش قلب و آریتمی در بارداری شایع است که معمولا به دلیل نوسان هورمون­‌ها رخ می‌­دهد. افزایش جریان خون ناشی از جنین در بارداری رخ می‌­دهد. در حالت ایده‌­آل، کنترل بارداری باید قبل از بارداری شروع شود تا اگر مشکلی در عملکرد قلب یا سایر ارگان‌­ها وجود داشت، با دارو و بررسی دوره‌­ای کنترل شود.

تغییرات اولیه در پستان­‌ها

تغییرات اولیه در پستان‌­ها در زنان مختلف به شکل احساس گزگز، درد و تورم نمایان می­شود. این تغییرات بین هفته‌­های ۴ تا ۶ رخ می‌­دهد. به دلیل تغییرات هورمونی ناشی از افزایش تولید استروژن و پروژسترون، سینه‌­ها بزرگ و متورم می‌­شوند. پس از گذشت چند هفته و سازگار شدن بدن با این تغییرات هورمونی، درد و تورم پستان­‌ها هم برطرف خواهد شد. تغییرات پستان و نوک آن­ها ممکن است در حدود هفته ۱۱ هم رخ دهد. نواحی اطراف پستان در این دوره تیره‌­تر ور بزرگ­تر می­‌شوند. این مسئله ناشی از تاثیر هورمون­‌های بارداری بر فعالیت ملانوسیت‌­هاست. ملانوسیت­‌ها مسئولیت ساخت رنگدانه‌­های پوست را برعهده دارند و تغییرات رنگ پوست ناشی از فعالیت آن­هاست. علاوه بر این، اگر پیش از بارداری دچار آکنه بوده‌­اید، ممکن است در این دوره مجددا جوش بزنید.

تغییرات خلقی

یکی از نشانه­‌هایی که بسیاری از زنان در اولین روزهای بارداری تجربه می‌­کنند، تغییرات خلقی است. این مسئله بسیار طبیعی و به دلیل تغییر در ترشح هورمون‌­های بدن آن­هاست. سطح استروژن و پروژسترون در دوران بارداری بالا خواهد بود. این افزایش می‌­تواند روحیه فرد را تحت تاثیر قرار دهد و باعث شود که مادر باردار بیش از حد احساساتی و تحریک پذیر باشد. تغییرات خلقی در دوران بارداری بسیار شایع است و ممکن است فرد احساس افسردگی، تحریک پذیری، اضطراب یا سرخوشی داشته باشد.

 تکرر و بی اختیاری ادرار

نیاز مداوم به دستشویی ناشی تکرر ادرار که گاهی به بی اختیاری آن منجر می­‌شود، برخی از زنان را در آغازین روزهای تجربه مادری نگران می­‌کند. مادران باردار باید بدانند که قلب در دوران بارداری میزان خون بیشتری را به سراسر بدن پمپاژ می­‌کند. این مسئله باعث می‌­شود که کلیه‌­ها مایعات بیشتری را نسبت به قبل پردازش و تصفیه کنند که منجر به جمع شدن مایعات بیشتری در مثانه می­‌شود. در نتیجه مادر باردار نیاز به دفع ادرار بیشتری خواهد داشت. هورمون‌ها هم­چنین نقش زیادی در سلامت مثانه دارند و می‌­توانند عملکرد این عضو را تحت تاثیر قرار دهند. بنابراین در صورت تاخیر در دفع، ممکن است ادرار نشت کند. اگر تکرر ادرار با سوزش هم همراه باشد، می­‌تواند نشانه عفونت بوده و حتما باید برای بررسی بیشتر به پزشک مراجعه کرد.

نفخ و یبوست

نفخ و یبوست بارداری ممکن است همزمان یا به تنهایی باعث آزار زنان باردار شوند. این مسئله معمولا به دلیل تغییرات هورمونی است که می‌­تواند سیستم گوارشی را تحت تاثیر قرار دهد. در نتیجه یبوست و نفخ رخ می‌­دهد. یبوست می­‌تواند یکی از عوامل ایجاد نفخ شکم هم باشد.

تهوع صبحگاهی، حالت تهوع و استفراغ

تهوع صبحگاهی و استفراغ معمولا در حدود هفته ۴ تا ۶ ایجاد می‌­شود. حالت تهوع در بیشتر افراد هنگام صبح و پیش از خوردن صبحانه رخ می‌­دهد، به همین دلیل به آن تهوع صبحگاهی می‌گویند. گرچه این وضعیت در تمام طول روز یا شب هم ممکن است اتفاق بیفتد. دقیقا مشخص نیست که چه عواملی باعث تهوع و استفراغ در دوران بارداری می‌­شود، اما ممکن است هورمون‌­ها در این مسئله نقش داشته باشند.

در سه ماهه اول بارداری، بسیاری از خانم­‌ها حالت خفیف یا شدید تهوع صبحگاهی را تجربه می‌­کنند. ممکن است در اواخر سه ماه اول شدت این عارضه بیشتر شود، اما اغلب با ورود به سه ماهه دوم از شدت آن کاسته می­‌شود.

 فشار خون بالا و سرگیجه

در بعضی از موارد فشار خون بالا یا طبیعی در اولین روزهای بارداری کاهش می‌­یابد. این مسئله ممکن است باعث سرگیجه شود، چون کاهش فشار خون باعث گشاد شدن رگ­‌های خونی می‌­شود. تعیین فشار خون بالا در نتیجه بارداری دشوار است. بالا بودن فشار خون در ۲۰ هفته اول بارداری اغلب نشانگر مشکلات اساسی است. این عارضه ممکن است به دنبال بارداری روی دهد یا از قبل وجود داشته باشد. پزشک در اولین بازدید فشار خون مادر را می­‌گیرد و از این عدد به عنوان پایه برای فشار خون طبیعی بدن مادر استفاده می‌­کند.

حساسیت به بو و تنفر از غذا

حساسیت به بو یکی از اولین علائم بارداری است که در برخی از زنان با تنفر از غذا و عدم میل به غذا خوردن همراه می‌­شود. گرچه علت دقیق این مسئله به درستی مشخص نیست، اما عارضه مهمی تلقی می­‌شود؛ چون می­‌تواند به تهوع و استفراغ منجر شود. در صورتی که تنفر از غذا باعث شود که مادر نتواند به خوبی غذا بخورد، ممکن است دچار ضعف و ناراحتی شود.

 افزایش وزن

افزایش وزن در پایان سه ماهه اول بارداری بیشتر می‌­شود. ممکن است طی ماه­‌های اول نیم تا ۲ کیلوگرم وزن اضافه کنید. میزان کالری مورد نیاز در اوایل بارداری تفاوت چندانی با رژیم غذایی معمول شما نخواهد داشت؛ اما با گذشت مدت زمان بیشتری از بارداری، میزان کالری نیز باید افزایش یابد.

در مراحل بعد، وزن اضافه شده بارداری بین موارد زیر تقسیم می‌­شود:

• پستان‌­ها تا یک و نیم کیلوگرم
• رحم یک کیلوگرم
• جفت حدود نیم کیلوگرم
• مایع آمنیوتیک حدود یک کیلوگرم
• افزایش حجم خون و مایعات بدن حدود دو و نیم تا سه کیلوگرم
• چربی حدود سه تا چهار کیلوگرم

 سوزش معده

تغییرات هورمونی در دوران بارداری بر تمام ارگا‌‌ن‌­های بدن اثر گذاشته و حتی می‌­تواند به سوزش معده منجر شود. هورمو‌ن‌­ها می‌­توانند دریچه بین مری و معده را شل کنند. این کار اجازه می‌دهد تا اسید معده به مری نشت کرده و باعث احساس سوزش معده شود.

 چرب شدن پوست و ظهور آکنه

یکی از علائم آزاردهنده بارداری، چرب شدن پوست و ظهور آکنه است. در اوایل بارداری ممکن است احساس کنید که پوست شما براق شده است. ترکیبی از افزایش حجم خون و سطح هورمون در بدن، خون بیشتری را از طریق عروق جا به جا می­‌کند. این کار باعث می‌­شود تا غدد چربی بدن فعال‌­تر شوند. افزایش فعالیت غدد عرق به پوست شما ظاهری چرب و براق می­‌دهد. از دیگر عوارض افزایش فعالیت غدد عرق، بروز آکنه است.

 کمر درد

بسیاری از زنان این علامت را با کمر درد ناشی از سندروم پیش از قاعدگی اشتباه می­‌گیرند؛ اما در واقع این درد ناشی از تغییرات هورمونی و رشد رحم است. حدود ۳۰ درصد زنان پس از لقاح، کمر درد و گرفتگی عضلات را تجربه می­‌کنند که در اثر اتصال تخمک بارور شده به دیواره رحم ایجاد می‌­شود. ممکن است رحم کمی کشیده شود تا برای انبساط گسترده در طول۹ ماه آینده آماده گردد.

 سردرد

افزایش حجم خون ممکن است باعث بروز سردردهای تنشی مکرر شود. این سردردها معمولا خفیف هستند و در اثر مصرف مایعات کم یا کم خونی هم روی می‌­دهند. البته تغییر سطح استروژن و پروژسترون هم یکی از عوامل ایجاد کننده چنین سردردهایی است. با پیشرفت بارداری این سردردها هم کمتر اتفاق می­‌افتند.

خلاصه‌­ای از علائم مختلف بارداری و زمان روی دادن آن­ها:

نکات مهم درباره دوران بارداری

• حتما در اولین فرصت تست بارداری انجام دهید تا مطمئن شوید که باردار هستید یا خیر.
• اگر نتیجه تست شما مثبت است، برای تعیین اولین قرار ملاقات با پزشک یا ماما تماس بگیرید.
• اگر از داروی خاصی استفاده می­‌کنید، از پزشک خود بپرسید که آیا ادامه مصرف دارو خطری برای کودک دارد یا خیر.
• خستگی اوایل دوره بارداری می­‌تواند با خواب آلودگی توام باشد. سعی کنید خواب کافی داشته باشید.
• با توجه به بالا رفتن دمای بدن در این دوره، خنک نگه داشتن اتاق خواب می­‌تواند به استراحت مناسب مادر باردار کمک کند.
• با استفاده از سوتین مخصوص بارداری، به رفع حساسیت پستان­‌ها کمک کنید.
• سوتین پنبه‌­ای و بدون سیم برای این دوره بسیار مناسب است. سایزی را انتخاب کنید که فضای کافی برای رشد سینه در ماه­‌های آینده را داشته باشد.
• برای کاهش اصطکاک در نوک پستان­‌ها و کاهش درد و ناراحتی، پدهای مخصوص سینه را تهیه کرده و در جلوی سوتین قرار دهید.
• هر روز مقداری نوشیدنی بیشتر از قبل بنوشید.
• اگر پزشک مولتی ویتامین یا داروی خاصی برای شما تجویز کرد، حتما به طور منظم مصرف کنید و از خوردن میوه‌­ها و سبزیجات تازه غافل نشوید.
• برای جلوگیری از بی اختیاری ادرار، سعی کنید زود به زود به دستشویی بروید و دفع ادرار را به تاخیر نیاندازید.
• ممکن است بدن مادر در اثر استفراغ یا دفع ادرار مکرر دچار کم آبی شود. پس لازم است که مایعات سالم و مناسب مثل آب میوه طبیعی در طول روز مصرف کنید.
• اگر تهوع باعث می­‌شود که نتوانید غذا بخورید یا غذایتان را هضم کنید، باید حتما با پزشک خود تماس بگیرید. چنین وضعیتی باعث ضعف بدن و کمبود مواد معدنی و مغذی و آسیب به شما و جنین خواهد شد.
• حتما فشار خون خود را در طی بارداری به طور منظم کنترل کنید. در صورت نیاز و با صلاح‌دید پزشک از رژیم غذایی مخصوص کاهش فشار خون استفاده کنید.
• به طور منظم آب بنوشید و میان وعده بخورید تا از سرگیجه جلوگیری شود. هنگام بلند شدن از صندلی و ایستادن، این کار را به آرامی انجام دهید تا دچار سرگیجه نشوید.
• با خوردن چند وعده غذایی کوچک به جای وعده­‌های بزرگ، از سوزش و سنگینی معده در طول دوران بارداری جلوگیری کنید.
• سعی کنید حداقل کمی تحرک در روز داشته باشید و بایستید تا غذا زمان کافی برای هضم داشته باشد و هضم بهتری صورت گیرد.
• در صورت نیاز به داروهای ضد اسید با پزشک خود مشورت کنید.

بیشتر علائم بارداری با شروع سه ماهه دوم کاهش می­‌یابند. مشورت با پزشک متخصص درباره علائمی که می­‌توانند زندگی روزمره شما را با اختلال مواجه کنند، بسیار کمک کننده است. این کار به شما کمک می‌­کند تا آرامش روحی پیدا کنید و نگرانی بی مورد نداشته باشید. دسترسی آسان به یک پزشک مورد اعتماد و آگاه در طول دوران بارداری بسیار مهم است. شما در هر مرحله ممکن است با علائم جدید و متفاوتی رو به رو شوید که علاوه بر آزار جسمی، نگرانی و اضطراب روحی هم در پی داشته باشد. پیشنهاد ما به مادران باردار این است که از ابتدای بارداری، مشورت با یکی از پزشکان متخصص زنان و زایمان مشوِرَپ را آغاز کنند. سپس سوابق  بیماری‌­ها و وضعیت خود را با او در میان گذاشته و در صورت بروز علائم با او گفت‌­و­گو کنند. پزشکان متخصص مشوِرَپ با حوصله و دقت تمام سوالات شما را ­شنیده و پاسخ مناسب به شما ارائه خواهند کرد. حسن این خدمات ۲۴ ساعته بودن آن­هاست. شما در تمامی روزهای هفته و هر ساعت از شبانه روز که به مشاوره نیاز داشته باشید، می­‌توانید از طریق وب­سایت و اپلیکیشن مشوِرَپ به متخصص خود دسترسی داشته باشید. از طرفی اگر پزشک شما گفت‌­و­گو با پزشکی از تخصص دیگر را برای شما ضروری بداند، به راحتی می‌­تواند در کوتاه­ترین زمان ممکن به پزشک جدید دسترسی داشته باشید. این خدمات به آسانی و با کمترین هزینه، همیشه و همه جا در اختیار شما خواهد بود. با مشوِرَت امن و آسان مشورت کنید.

منابع

/https://www.healthline.com

/https://www.parents.com

رحم اجاره ای یا اهدایی، نوعی فن­اوری کمک باروری (ART) است که در آن یک زن به عنوان مادر جایگزین می­‌پذیرد تا یک جنین را که متعلق به زوج دیگری است، حمل کند و پس از زایمان، نوزاد را به والدین اصلی بازگرداند. در این روش، جنین با استفاده از تخمک و اسپرم تولید شده توسط والدین (یا اهدا کنندگان) مورد نظر تشکیل و به رحم جایگزین منتقل می­‎شود. اگر مادر واقعی تخمک مناسب نداشته باشد، می‌­توان از تخمک مادر جایگزین در صورت رضایت و صلاحیت او استفاده کرد. اما اگر والدین نخواهند که جنین هیچ ارتباط ژنتیکی با نوزادشان داشته باشد، می‌­توانند از تخمک اهدایی استفاده کنند. رحم جایگزین یک پروسه کاملا پیچیده است و مراحل مهم بسیاری برای اطمینان از تصمیم­‌گیری هر دو طرف وجود دارد، از جمله مشاوره گسترده، ارزیابی­‌های روان­شناسی و مشاوره حقوقی.

رحم اجاره‌­ای یا اهدایی در برخی از کشورهای جهان قانونی است؛ در مقابل برخی کشورها قوانین سختی در مورد آن دارند و با کسانی که به انجام آن مبادرت کنند، به شدت برخورد می­‌کنند. مثلا در کشورهای آلمان، فرانسه، اسپانیا، هلند، هند و ترکیه اهدای رحم یا اجاره آن امروزه غیر قانونی است. در انگلستان اجاره رحم به شکل تجاری قانونی نیست، اما اهدای رحم نوع‌­دوستانه زیر نظر سازمان‌­های مسئول مجاز است. استرالیا هم قوانینی مشابه انگلستان برای اهدای رحم وضع کرده است. رحم اجاره­‌ای یا اهدای رحم در آمریکا، روسیه، اوکراین و ایران چه به شکل دوستانه و چه تجاری مجاز و قانونی است.

در قانون کشور ما به طور مشخص از رحم اجاره‌­ای نام برده نشده، اما به طور کلی به پرورش جنین حاصل از زوج مشروع در رحم شخصی دیگر اجازه می­‌دهد. پس این عمل از نظر قانون جمهوری اسلامی ایران بلا مانع است.

متقاضیان استفاده از رحم جایگزین چه کسانی هستند؟

معمولا زوج‌­ها زمانی به سراغ اجاره رحم جایگزین می­‌روند که به صورت طبیعی، امکان باروری برای آن­ها وجود نداشته باشد یا پروسه حاملگی برای مادر بسیار خطرناک و حتی کشنده باشد. شرایط ویژه‎­ای وجود دارد که در صورت تطبیق یکی از آن­ها با شرایط زوج متقاضی رحم اجار‎ه‌­ای، امکان این کار برای آن­ها مجاز می‌شود:

 اختلال ساختاری شدید رحم

• وجود مشکلات حاد در بارداری­‌های گذشته مانند بارداری خارج از رحم یا پره اکلامپسی
•  عفونت شدید و درمان نشده رحم
•  برداشتن و خروج رحم به دلیل آسیب یا بیماری یا هیسترکتومی
• سابقه IVF مکرر ناموفق
• سقط جنین مکرر
• بیماری قلبی شدید یا سایر بیماری‎­هایی که بارداری را غیر ممکن یا خطرناک می­‌کند؛ مانند دیابت حاد، مشکلات ژنتیکی و…

مادر جایگزین باید چه شرایطی داشته باشد؟

برای کاهش خطرات احتمالی که در این فرآیند وجود دارد، مادر جایگزین هم باید شرایطی داشته باشد تا بتواند بارداری و زایمان موفقی را پشت سر بگذارد. مهم‌ترین شرایط مادر جایگزین عبارتند از:

•  زن نباید جوان­‌تر از ۲۵ سال باشد. بازه سنی مناسب برای این کار ۲۵ تا ۴۰ سال است اما این کار تا پیش از یائسگی هم امکان پذیر است. بعضی زوج‌­ها ترجیح می‌دهند که مادر خودشان (مادربزرگ) فرزندشان را حمل کند. در چنین شرایطی اگر مادر جوان­‌تر از سن یائسگی (۵۲ سال) باشد، می­‌تواند جنین فرزندش را حمل کند. البته همه افراد این شرایط را ندارند و حتما باید امکان این کار توسط پزشک و با آزمایش‎­های خاص بررسی شود.
•  فردی که می‌­پذیرد فرزند زوج دیگری را در رحم خود پرورش دهد باید یک بارداری طبیعی و زایمان موفق را پشت سر گذاشته باشد.
• مادر جایگزین نباید سابقه هیچ بیماری مرتبط با بارداری داشته باشد.
• قبل از انتقال جنین حداقل 6 ماه با والدینی که می­‌خواهد فرزندشان را حمل کند آشنایی و ارتباط داشته باشد.
•  مادر جایگزین و والدین واقعی باید از نظر مشکلات روحی و روانی بررسی شود و مشخص شود که از مشکلی که تصمیم گیری یا مراقبت از کودک را مختل می­‌کند، رنج نمی‌­برند.
• از تخمک فرد جایگزین نباید استفاده شود. در صورت نیاز به تخمک از تخمک اهدایی شخص ثالث استفاده شده و سلول تخم ایجاد شده در رحم جایگزین قرار داده می­‌شود. در رحم اجاره­‌ای به شیوه سنتی از تخمک مادر جایگزین استفاده می‌­شود، اما برای جلوگیری از ارتباط عاطفی مادر جایگزین با فرزند، بهتر است از تخمک اهدایی استفاده شود.

اجاره رحم و انتقال جنین به چه روش‌­هایی امکان پذیر است؟

جنینی که در رحم اجاره‌­ای جایگذاری می­‌شود تا رشد کند، به شکل‌­های مختلفی می­‌تواند تشکیل شود. نحوه تشکیل نطفه با توجه به شرایط پدر و مادر و مادر جایگزین و با نظر متخصصان مربوطه تعیین می­‌شود.

رحم اجاره‌­ای سنتی

در این روش، مادر جایگزین با استفاده از اسپرم پدر واقعی در محیط آزمایشگاهی با روش IVF، IUI یا ICSI باردار می‌­شود. فرزندی که به این طریق به وجود می­‌آید، از نظر ژنتیکی مشابه مادر جایگزین و پدر است، چون اسپرم پدر تخمک مادر جایگزین را بارور کرده است.

رحم اجاره‌­ای و بارداری به کمک اسپرم اهدایی و تخمک مادر جایگزین

در این روش، مادر جایگزین با استفاده از اسپرم اهدایی در محیط آزمایشگاهی با روش IVF یا IUI باردار می­شود. فرزند حاصل از این کار، از نظر ژنتیکی مشابه مادر جایگزین و مردی است که اسپرم اهدایی او را برای بارور کردن تخمک مادر جایگزین به کار برده‌­اند.

 رحم اجاره‎­ای و بارداری به کمک اسپرم و تخمک والدین واقعی

در این روش، اسپرم پدر با تخمک مادر در محیط آزمایشگاهی به روش IVF یا ICSI ترکیب شده و تخم یا جنین به وجود می‌­آید. به دلیل اینکه مادر واقعی به دلایل تایید شده پزشکی امکان حمل و پرورش جنین را در رحم خود ندارد، این جنین به رحم مادر جایگزین منتقل می­‌شود. فرزند حاصل از لحاظ ژنتیکی کاملا مشابه پدر و مادر واقعی خود خواهد بود.

رحم اجاره‎­ای و بارداری به کمک تخمک اهدایی

در این روش، از اسپرم پدر برای بارور کردن تخمک اهدایی استفاده می­‌کنند و سپس جنین حاصل به رحم مادر جایگزین منتقل می‌­شود. این روش برای افرادی قابل اجراست که مادر به دلایل پزشکی تخمک مناسب یا کافی برای بارداری نداشته و باید از تخمک اهدایی فردی دیگر استفاده شود. در این روش ژن‌­های پدر در خصوصیات ژنتیکی جنین نقش دارد ولی فرزند حاصل از نظر ژنتیکی هیچ ارتباطی با مادر و مادر جایگزین ندارد.

رحم اجاره‌­ای و بارداری به کمک اسپرم اهدایی

این روش وقتی انجام می‌­شود که پدر نتواند اسپرم کافی یا مناسب تولید کند. در این شیوه تخمک مادر واقعی را توسط اسپرم اهدایی بارور می­‌کنند و جنین حاصل را به رحم مادر جایگزین منتقل می­‌کنند. این جنین از نظر ژنتیکی مشابه مادر واقعی و مردی است که از اسپرم اهدایی او برای بارور کردن تخمک استفاده کرده‌­اند.

رحم اجاره‌­ای و بارداری به کمک جنین اهدایی

وقتی پدر قادر به تولید اسپرم و مادر قادر به تولید تخمک نباشد، برای تشکیل جنین، از اسپرم و تخمک اهدایی استفاده می­‌کنند. سپس جنین حاصل از این کار به بدن مادر جایگزین منتقل می‌­شود. نوزادی که در این شیوه متولد می­‌شود، از نظر ژنتیکی هیچ شباهتی به پدر و مادر واقعی خود نداشته و مشابه افرادی است که اسپرم و تخمک خود را اهدا کرده‎­اند. این روش برای زوج‌­های نامتعارف، هم­جنس، تک والد و شرایط خاص هم به کار می­‌رود.

 اجاره رحم نوع دوستانه

در این روش، مادر جایگزین می­­‌پذیرد به هر روشی که مناسب زوج نابارور است، باردار شده و فرزند حاصل را بدون ارتباط و چشمداشت مالی به آنان واگذار کند.

 اجاره رحم تجاری

در این روش، مادر جایگزین در قبال حمل نوزاد و واگذاری آن به زوج نابارور، مبلغی پول دریافت می‎­کند.

مراحل قانونی اجاره رحم

صلاحیت زوج متقاضی اجاره رحم و فرد اجاره دهنده باید توسط کارشناسان و کمیته­‌های مخصوص بررسی و در صورت تایید نهایی مجوز این کار به آنان داده شود.

بررسی پزشکی

در این مرحله زوج باید آزمایشات اولیه لازم را در زمینه توانایی باروری انجام داده و مشخص شود که هیچ روش درمانی در مورد باروری آن­‌ها موثر نیست. در این مرحله مادر جایگزین هم باید تست‌­های لازم را انجام دهد و شرایط باروری او توسط متخصص زنان و زایمان تایید شود.

ارزیابی پزشکی تکمیلی

در این مرحله آزمایشات تکمیلی پزشکی و روان­شناسی بر روی زوج و مادر جایگزین انجام می­‌شود تا شرایط آن­ها به طور قطعی تایید شود.

مشاوره ژنتیک

یکی از مراحل مهمی که پیش از اجاره رحم باید بررسی شود، انجام آزمایشات و مشاوره ژنتیک توسط مادر جایگزین و زوج مورد نظر است.

مشاوره حقوقی

این مرحله از این جهت مهم است که بایدها و نبایدها و وضعیت حقوقی این پروسه را برای زوجین و مادر جایگزین مشخص می‌­کند.

بررسی کمیته ویژه

پس از اینکه صلاحیت زوج و مادر جایگزین در مراحل قبل تایید شد، شرایط آن­ها در کمیته مخصوصی که معمولا در مراکز ناباروری کشور وجود دارد، بررسی شده و تصمیمات نهایی گرفته می‎­شود.

انجام روش­‌های کمک باروری

در صورت دریافت مجوز اجاره رحم، مرحله جایگزینی سلول تخم در رحم مادر جایگزین با روش­‌های مختلف انجام می‌­شود. IVF و IUI متداول‎­ترین روش‌­ها برای جایگزینی جنین هستند.

مراقبت‎­های حین بارداری

مادر جایگزین موظف است در طول 9 ماه، نهایت دقت و مراقبت را از جنین به عمل آورد و آزمایشات لازم و غربالگری‌­ها را طبق برنامه و به صورت منظم انجام دهد.

تولد نوزاد

پس از زایمان و انجام امور حقوقی لازم، نوزاد به پدر و مادر حقیقی تحویل داده می­‌شود.

آیا اجاره رحم از نظر شرعی جایز است؟

مشاوران حقوقی حاضر در مراکز ناباروری به زوجینی که به صحت این کار از نظر شرعی تردید دارند، مشاوره دقیق و کاملی ارائه می‌­دهند. گرچه نظرات مختلفی در این باره وجود دارد، اما بسیاری از مراجع تقلید انجام این کار را در شرایط ضروری و با رعایت موازین شرعی مجاز می­‌دانند.

هزینه اجاره رحم چقدر است؟

به طور کلی، هزینه رحم اجاره‌­ای یا رحم اهدایی در کشورهای آسیایی در مقایسه با کشورهای اروپایی و امریکایی ارزان­‌تر است. ایران از نظر قیمت و هزینه یکی از بهترین کشورهای مقصد برای رحم اجاره‌­ایست که شانس موفقیت و کیفیت خدمات ارائه شده بالایی دارد.

اگر در این زمینه نیاز به اطلاعات بیشتر و کامل‌­تری دارید، می‌­توانید همین حالا از طریق وب­سایت و اپلیکیشن مشوِرَپ با یکی از متخصصان این سامانه در حوزه نازایی مشاوره کرده و سوالات خود را از ایشان بپرسید و در کمترین زمان ممکن پاسخ سوالاتتان را دریافت کنید.برای دریافت اپلیکیشن مشوِرَپ هم می‌­توانید به بخش دانلود اپلیکیشن در صفحه نخست سایت مراجعه کنید.

منابع

ivf.com.au

yasa.co

دفع پروتئین از طریق ادرار یکی از مشکلات دوران بارداری است. دوران بارداری دوران بسیار حساسی‌ست که بدن خانم‌های باردار را دچار تغییرات فراوانی می‌کند. آگاهی افراد نسبت به این تغییرات و شناخت کافی نسبت به آنها بسیار مهم است. یک مادر باردار باید بداند که در طی ماه‌های بارداری چه تغییراتی پیش روی او خواهد بود، کدام‌یک از این آنها طبیعی هستند و در صورت رخ دادن چه تغییراتی نیاز به مشورت با پزشک خواهد داشت. دانش کافی نسبت به این مسائل، به او در گذراندن دوره بارداری موفق کمک فراوانی خواهد کرد. یکی از مشکلاتی که بسیاری از زنان در دوران بارداری با آن مواجه می‌شوند، دفع پروتئین از طریق ادرار است که پروتئینوری (Proteinuria) هم نامیده می‌شود. این عارضه به خودی خود بیماری نیست ولی می‌تواند زنگ خطری درباره سلامتی مادر باردار باشد.

دفع پروتئین از طریق ادرار در دوران بارداری به چه معناست؟

کلیه‌ها در حالت طبیعی باید سموم و مواد زیاد را از بدن دفع و مواد مفید و مورد نیاز بدن از جمله پروتئین را جذب کنند. اگر در روند نرمال عملکرد کلیه‌ها اختلالی ایجاد شود، مواد مورد نیاز بدن ممکن است به ادرار وارد شده و از این طریق دفع شوند. در همه زنان به صورت روزانه مقداری پروتئین از طریق ادرار دفع می‌شود که طبیعی است. در بعضی موارد هم ممکن است نشانه عفونت جزئی ادراری باشد. مقدار پروتئین دفعی در دوران بارداری دو برابر شده و به ۳۰۰ میلی‌گرم در روز می‌رسد. این مسئله چند دلیل دارد:

– فشار مضاعف بر کلیه‌ها
– افزایش حجم خون در بدن
– استرس ناشی از بارداری

در طول دوران بارداری، پزشک به طور منظم از مادر باردار می‌خواهد که آزمایش ادرار انجام دهد. این آزمایش بسیار مهم است، چون به تشخیص و بررسی هرگونه آسیب به کلیه‌ها یا سایر عوارض دوران بارداری کمک می‎کند. اگر میزان پروتئین دفع شده از طریق ادرار یک زن باردار به بیش از ۳۰۰ میلی‌گرم در روز برسد، نشان دهنده وجود یک مشکل در عملکرد صحیح کلیه‌هاست.

دفع پروتئین از طریق کلیه‎ها در دوران بارداری (پروتئینوری) چه علائمی دارد؟

به وجود آمدن تورم در دست‌ها، پاها و صورت و ادرار کف‌آلود از اولین علائم و نشانه‌های دفع پروتئین از طریق کلیه‌ها است. اگر تست‌های ادراری به طور منظم انجام نگیرد یا وجود این علائم نادیده گرفته شوند، این عارضه می‌تواند پیشرفت کند و به پره اکلامپسی تبدیل شود. در این صورت علاوه بر علائم ذکر شده، ممکن است که مادر باردار دچار عوارض دیگری شود که نیاز به بررسی فوری پزشکی دارد؛ از جمله:
– درد بالای شکم
– سردرد
– استفراغ
– تاری دید
– افزایش فشار خون
– ورم شدید دست و پا

انواع پروتئینوری

دو نوع پروتئینوری وجود دارد:

مزمن

پروتئینوری مزمن به نوعی از آن اطلاق می‌شود که پیش از بارداری وجود داشته و بارداری باعث تشدید آن شده است. این عارضه معمولا به دلیل بیماری‌های کلیوی ایجاد می‌شود.

موقت
پروتئینوری موقت، در طول دوران بارداری و نه پیش از آن بروز می‌کند.

چه عواملی در دفع پروتئین از طریق ادرار در دوران بارداری نقش دارند؟

در ادامه به دلایلی اشاره می‌کنیم که باعث دفع پروتئین از طریق ادرار در زنان باردار می‌شود. این دلایل عبارتند از:

عفونت کلیه یا مجاری ادراری

دفع پروتئین یکی از نشانه‌های وجود عفونت در کلیه یا سیستم ادراری زنان است. وجود عفونت در این اندام‌ها همواره مهم است، اما در دوران بارداری، حساسیت این ارگان‌ها بیشتر است و باید فورا نسبت به درمان اقدام شود. فرد مبتلا به عفونت ادراری ممکن است دچار تکرر ادرار شود، دائما احساس دفع ادرار داشته باشد و یا در حین ادرار دچار سوزش شود. اگر عفونت در این مرحله درمان نشود، کلیه‌ها را درگیر خواهد کرد. از علائم عفونت کلیه می‌توان به کمردرد، تب و لرز و استفراغ اشاره کرد.

 پره اکلامپسی (Preeclampsia)

اصلی‎ترین عامل وجود پروتئین در ادرار زنان باردار، پره اکلامپسی است. این عارضه معمولا بعد از هفتم بیستم بارداری و با فشار خون بالا خود را نشان می‎دهد. پره اکلامپسی در صورت کنترل نشدن، عوارضی چون سردرد، شکم درد، تهوع، تاری دید و تورم دست و صورت ایجاد می‌کند و یا ممکن است باعث ایجاد مشکل در فعالیت طبیعی کلیه‌ها، کبد، ریه، مغز و قلب شود. اگر پره اکلامپسی درمان نشود، می‎تواند به اکلامپسی منجر شود.

اکلامپسی (Eclampsia)

یک وضعیت اورژانسی است که با تشنج همراه است. این عارضه نیاز به مداخله فوری پزشکی دارد.

سندروم هلپ (HELLP)

این واژه مخفف همولیز، افزایش آنزیم‌های کبدی و کاهش پلاکت خون است. این عارضه معمولا با پره اکلامپسی ایجاد می‌شود و علائم مشابهی دارد. اما در بعضی از مواقع ممکن است به تنهایی ایجاد شود. مهم‌ترین عارضه سندروم هلپ در صورت درمان نشدن، زایمان زودرس یا تولد نوزاد با وزن کم است.

 سایر عوامل

بعضی از بیماری‌های خودایمنی مثل آرتریت روماتوئید یا لوپوس، بیماری‌های مزمن کلیوی، کم آبی بدن، دیابت و استرس بیش از حد هم از عواملی هستند که ممکن است به دفع پروتئین از طریق ادرار منجر شوند.

روش تشخیص پروتئینوری چیست؟

به چند روش می‌توان وجود پروتئین در ادرار را شناسایی کرد:

تست دیپ استیک

برای این آزمایش از نوارهای آغشته به مواد شیمیایی استفاده می‌کنند که پس از قرار گرفتن در ظرف محتوی ادرار، در صورت وجود پروتئین در ادرار، تغییر رنگ می‌دهند. میزان پروتئین در این تست با ۴ سطح مشخص می‌شود که سطح 4 نشان دهنده میزان بالای پروتئین است.

تست پروتئین ادراری ۲۴ ساعته

در این روش نمونه ادرار طی ۲۴ ساعت در ظروف مختلف جمع‌آوری و برای بررسی به آزمایشگاه ارسال می‎شود. معمولا اولین ادرار صبحگاهی برای این آزمایش مورد نیاز نیست. اگر میزان پروتئین در ادرار فرد باردار بیش از ۳۰۰ میلی‌گرم باشد، نتیجه باید توسط پزشک بررسی شود.

 آزمایش نسبت پروتئین ادرار به کراتینین (UPCR)

نسبت پروتئین ادرار به کراتینین یک روش نسبتا قابل اعتماد، دقیق و آسان برای تعیین مقدار پروتئین دفع شده از طریق ادرار است که توانسته تا حدود جایگزین تست ۲۴ ساعته شود. این روش به دلیل دقت بیشتر، تکرار پذیری و عدم نیاز به جمع آوری ادرار ۲۴ ساعته روشی مناسب برای تعیین کمیت پروتئینوری است.

 آزمایش نسبت آلبومین به کراتینین (UACR)

این روش جایگزینی برای تست UCPR است. این تست را به کمک یک دستگاه تجزیه کننده خودکار انجام دهند و نتیجه آن معمولا با نتیجه تست ۲۴ ساعته مطابقت دارد.

 به چه روش می‌توان دفع پروتئین از طریق ادرار را در زنان باردار کاهش داد؟

برای درمان و کنترل این عارضه باید در ابتدا و به کمک پزشک علت این مسئله را یافت و در صدد رفع آن برآمد. پیشتر گفتیم که پروتئینوری بیماری نیست، بلکه نشانه وجود بیماری است. بنابراین با رفع علت اصلی، میزان پروتئین دفع شده از طریق ادرار هم کاهش خواهد یافت. مهم‌ترین روش‌های درمانی بر اساس علت به وجود آورنده این عارضه، کنترل فشار خون، ورزش منظم، مصرف آب کافی، کنترل دیابت و مصرف آنتی بیوتیک –درصورت وجود عفونت ادراری- است.
روش‌های دیگری نیز برای کنترل و یا حتی پیشگیری از این عارضه پیشنهاد می‌شوند؛ مانند:

 محدود کردن مصرف نمک

هرچه میزان نمک مصرفی توسط خانم‌های باردار افزایش یابد به همان نسبت دفع پروتئین از طریق کلیه‌ها نیز بیشتر خواهد شد. گرچه میل به خوردن غذاهای شور در دوران بارداری بالا می‌رود، اما مادران باردار باید آگاه باشند که برای حفظ سلامت خود و جنین باید تا حد امکان مصرف این ماده را کاهش دهند و از غذاهای آماده و فست فودها، خیار شور، چیپس و پفک استفاده نکنند.

کنترل مصرف شکر

حذف خوراکی‎های شیرین به ویژه شیرینی‌های صنعتی، می‌تواند به بهبود عملکرد کلیه‌ها کمک کرده و خطر ابتلا به انواع عفونت‌ها را کاهش دهد.

مصرف آب کافی

غلیظ شدن ادرار که در اثر نوشیدن مقدار کم آب رخ می‌دهد باعث آسیب به کلیه‌ها شده و ریسک ابتلا به عفونت‌ها را افزایش می‌دهد. اگر کلیه‌ها به درستی کار کنند، دفع پروتئین رخ نخواهد داد.

رعایت بهداشت فردی

تمیز و خشک نگه داشتن دستگاه تناسلی یکی از راه‎های موثر در حفظ سلامت این اندام، کلیه‌ها و مثانه است. چون محیط مرطوب این ناحیه برای رشد انواع عفونت‌ها بسیار مناسب است و هر نوع عفونت می‌تواند آسیب‌های فراوانی به آن‌ها وارد کند. برای حفظ سلامت دستگاه تناسلی، حتما پس از هر بار رفتن به دستشویی، بدن خود را با دستمال تمیز و نرم کاملا خشک کنید.

کاهش وزن

افراد دچار اضافه وزن مستعد ابتلا به دیابت و فشار خون هستند. این بیماری‌ها با ایجاد پره اکلامپسی مرتبطند که این بیماری هم باعث دفع پروتئین از ادرار می‌شود. کاهش وزن می‌تواند ریسک ابتلا به این بیماری‌ها را کاهش دهد.

داشتن آرامش و استراحت کافی

سعی کنید از مسائلی که به شما استرس وارد می‌کند دوری کنید و در آرامش به استراحت بپردازید. البته داشتن فعالیت بدنی مناسب هم به رفع مشکلات مرتبط کمک شایانی می‌‎کند. استراحت کافی باعث می‌شود برای انجام تمرینات بدنی انرژی داشته باشید.

جمع بندی

دفع پروتئین در دوران بارداری یکی از عوارض این دوران است که به تنهایی بیماری تلقی نمی٬شود، در نتیجه درمان مستقیمی ندارد؛ اما می‌تواند نشانه مشکلات جدی در کلیه‌ها و مجاری ادراری باشد. نکته مهم در این امر یافتن علت ایجاد این عارضه و درمان آن است. این کار باعث کنترل دفع پروتئین از طریق ادرار خواهد شد. خانم٬های باردار باید تحت نظر پزشک متخصص یا مامای با تجربه باشند و به طور منظم تست ادراری انجام دهند تا در صورت بروز مشکل، بتوانند بلافاصله و به موقع نسبت به درمان آن اقدام کنند.
سهل٬انگاری در رفع این عارضه ممکن است منجر به تولد نوزاد کم وزن، زایمان زودرس یا بروز مشکلات جدی کلیوی، قلبی، کبدی و ریه در مادر شود. شما می‌توانید هم اکنون، برای کسب اطلاعات بیشتر و مشاوره با مشاوران متخصص، از سامانه خدمات آنلاین سلامت مشوِرَپ استفاده کنید. این سامانه با پاسخگویی ۲۴ ساعته، در تمام روزهای هفته و بدون تعطیلی آماده ارائه خدمات مشاوره و سلامت به کاربران است.
با مشوِرَپ امن و آسان مشورت کنید.

منابع

oatext.com
journals.sagepub.com
parenting.firstcry.com

کمبود ویتامین دی در زنان عوارض مختلفی ایجاد می‌کند. ویتامین دی یکی از مهم‌ترین ویتامین‌های بدن است. برخلاف سایر ویتامین‌ها، دی مانند یک هورمون عمل می‌کند و تک تک سلول‌های بدن گیرنده‌ای برای دریافت آن دارند.

فیبروم نشانه‌هایی چون احساس درد و فشار در لگن، خونریزی‌های زیاد و غیر‎طبیعی در عادت ماهیانه دارد. اما با مشاهده این علائم نباید نگران شد؛ چرا که در نیمی از موارد فیبروم رحمی مشکلی برای خانم‎ها ایجاد نمی‌کند و تنها باید با انجام سونوگرافی، هر ۶ ماه یک‎بار، توسط پزشک بررسی شود. در صورت ایجاد مشکل،  به دلیل رواج بالای این بیماری، درمان‌های مختلفی هم برای آن وجود دارد.